Ścieżka łez - Łzy, jakimi aniołowie płaczą | Epilog w Might & Magic Heroes VI poradnik Might & Magic: Heroes VI

Ścieżka łez - Łzy, jakimi aniołowie płaczą

Pozytywne zakończenie powiedzie nas do krainy aniołów.

Knowania niebian zostały odkryte - wywołany przez nich konflikt przyniósł Ashanowi zdecydowanie zbyt wiele zła. Gryfici muszą ostatecznie rozwiązać kwestię Michała i jego świętej armii - od tego starcia zależą losy całego świata!

Zadanie główne: Tabula Rasa

Cele: podbić i utrzymać przez tydzień fort przy Auli Wspomnień

Nagroda: 50000 XP

Najważniejsze zadanie epilogu jest bardzo wymagające - przeciwnik od początku dysponuje ogromną przewagą liczebną, a my możemy pochwalić się tylko dwoma bohaterami (głównym oraz dodatkowym). Taki układ sił oznacza, że nie powinniśmy zbytnio szarżować, a raczej powoli gromadzić siły, a przede wszystkim - surowce. Przez większość scenariusza nie będziemy dysponować ani jedną kopalnią, przez co skazani będziemy na korzystanie jedynie z tych zasobów, które znajdziemy po drodze. Z tej też przyczyny powinniśmy rozpocząć grę od jak najszybszego uzupełnienia zapasów.

Cesarzowa doceniła nasze starania.

Nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, co dzieje się za kulisami.

Kiedy oczyścimy już pierwszą wysepkę ze wszystkich kosztowności (ME,1), przyjdzie pora na dalszą ekspansję. W celu jej przeprowadzenia powinniśmy przejść przez portal (ME,X1), by dzięki niemu trafić na drugą wyspę. Tam, nieopodal miejsca naszego pojawienia się, znajdziemy wrogie miasto (ME,2). Oczywiście nie ma na co czekać - im szybciej je przejmiemy, tym łatwiej będzie nam uzupełniać straty w armii i tworzyć nowe oddziały. Z racji braku zasobów nie powinniśmy ulepszać naszych jednostek, lecz najmować następne - w ten sposób uda nam się zyskać znaczną przewagę nad wrogiem.

Droga do twierdzy wiedzie przez teleport.

Przeciwnik nie jest zbyt dobrze przygotowany do starcia.

Kiedy miasto wroga wpadnie w nasze ręce (jest raczej słabo bronione), przyjdzie pora na zdobycie jego fortów (o tym, jak to zrobić, możecie przeczytać w zadaniu Droga do niebios). Gdy tę część scenariusza będziemy już mieli za sobą, powinniśmy połączyć wszystkie nasze armie w jedną całość - najlepiej podlegającą głównemu herosowi. Naszym celem w tym momencie jest utrzymanie trzech zdobycznych fortów (ME,3) przez okres tygodnia. Oczywiście komputerowy gracz będzie robił wszystko, aby nam w tym przeszkodzić - jeżeli chcemy ukrócić jego starania, możemy zająć ostatnie z jego miast (ME,4), które znajduje się na północy (stosowna brama została otwarta). Kiedy minie siedem dni, czeka nas ostatnie starcie, z archaniołem Michałem.

Kto by pomyślał, że światłość stanie się naszym głównym oponentem?

Wróg pojawia się znikąd i natychmiast atakuje naszego głównego herosa - musimy być na to przygotowani i wcześniej odpowiednio zadbać o wielkość naszej armii. Jest to bardzo ważne, ponieważ potyczka z Michałem nie należy do najprostszych - otacza go cała gromada ulepszonych żywiołaków światła (każdy po 3000 hp!), a anioł sam w sobie posiada wiele przydatnych umiejętności. Główny szkopuł polega na tym, że nasz oponent w każdej turze leczy wszystkich swoich sojuszników (nie wymaga to od niego wykorzystania akcji), przez co nie powinniśmy zajmować się nimi, a samym skrzydlatym. Jest to dość wymagające - Michał posiada potężny atak i dużo punktów życia, a do tego nieograniczony zasięg ruchu (jednostki strzelające tracą w tym momencie na znaczeniu). Powyższe powody sprawiają, że powinniśmy natychmiast rzucić na niego wszystkie nasze siły, nie troszcząc się o straty ani wszystkie ujemne modyfikatory - jedynie szybkie uśmiercenie anioła może przynieść nam sukces. Niestety, nawet zabicie świetlistego nie kończy starcia - musimy jeszcze pokonać całą jego obstawę. Na szczęście, w porównaniu z samym bossem, żywiołaki nie stanowią aż takiego problemu - możemy pokonać je konwencjonalnymi metodami.

Zadanie główne: Prawdziwi bohaterowie nie umierają

Cele: główny heros nie może zginąć

Nagroda: 50000 XP

Zadanie jest naprawdę bardzo proste - aby je wykonać, wystarczy ani razu nie stracić naszego głównego bohatera (członka rodu Gryfitów). Zabroniona jest również ucieczka przed wrogiem w czasie trwania bitwy - w takim wypadku natychmiastowo przegramy scenariusz.

Szczególnie groźne będą dla nas starcia z bohaterami wroga.

Jeżeli będziemy sensownie szafować naszymi siłami i posyłać herosa tylko tam, gdzie może on odnieść zdecydowany sukces, z pewnością wypełnimy zadanie bez najmniejszego kłopotu. Nagrodę, w postaci doświadczenia, otrzymamy niestety dopiero na sam koniec scenariusza - nie zdążymy się nią nacieszyć.

Zadanie główne: Droga do niebios

Cele: podbić fort strzegący bramy, a następnie jeden z trzech fortów na północy

Nagroda: 30 kryształów, do gracza przyłączy się oddział 15 najlepszych jednostek jego frakcji

Zadanie to otrzymamy zaraz przy pierwszym portalu (ME,X1), gdy tylko aniołowie spostrzegą się w naszych planach. Aby wykonać misję, powinniśmy zdobyć fort broniący bramy na północ (ME,5), a następnie chociaż jeden z dalszych przyczółków (ME,3). W tym celu powinniśmy zająć pierwsze miasto wroga (ME,2), a uzupełniwszy tam nasze straty, udać się nieco na północ.

Oto i pierwszy fort.

Przy okazji musimy uważać na wrażych bohaterów.

W mroźnych ostępach zimowej krainy dostrzeżemy twierdzę wroga(ME,5). Chociaż fort sam w sobie nie jest zbyt dobrze chroniony, to jednak musimy bardzo uważać - herosi przeciwnika mogą się w każdej chwili do niego teleportować, tym samym przynosząc nam wiele szkody. Dlatego też zdobycie fortu powinno być naszym priorytetem - w ten sposób zabezpieczymy nasze miasto przed wrogimi najazdami.

Furie doskonale sprawdzają się podczas oblężeń.

Podczas samego starcia powinniśmy skupiać się na kapłankach oraz strzelcach wroga - to właśnie te formacje sprawią nam najwięcej problemów. Szczególnie istotne są oddziały leczące, dzięki którym przeciwnik może wskrzeszać swoje formacje, tym samym niwecząc nasz wysiłek. Dlatego też szybkie wystrzelanie przeciwnika albo bezpośredni szturm na bramy będą naszymi priorytetami.

To niepozorne miasteczko będzie naszym kluczem do zwycięstwa.

Kiedy fort padnie, brama na północ zostanie otwarta (ME,6). Niedaleko za nią odnajdziemy miasto wroga (ME,7), którego zdobycie będzie dla nas kluczowym punktem kampanii. Podczas walki powinniśmy wykorzystać standardowe procedury z rozdziału Taktyka pola bitwy - jeżeli nie popełnimy żadnych rażących błędów i zadbaliśmy wcześniej o wojsko, z pewnością pokonamy przeciwnika.

Zdobyte przez nas miasto jest swego rodzaju węzłem komunikacyjnym krainy. Warto zauważyć, że na jego bokach odnajdziemy portale prowadzące do wysepek, gdzie znajdują się kopalnie. Jako, że możliwość codziennego uzupełniania naszego skarbca jest nie do przecenienia, powinniśmy czym prędzej udać się w kierunku obu teleportów. Na niewielkich wyspach, gdzie zostaliśmy przeniesieni, powinniśmy znaleźć forty wroga i przejąć je wraz ze wszystkimi okolicznymi siedliskami i źródłami surowców. Dzięki temu cały scenariusz powinien stać się dla nas znacznie łatwiejszy.

Obok fortów znajdziemy w pełni rozbudowane miasta.

Powinniśmy zdobyć obydwa.

Kiedy sprawy ekonomiczne nie będą już zaprzątać naszej głowy, będziemy mogli udać się na północ, do trzech fortów wroga (ME,3). Co bardzo istotne, najbardziej oczywista droga dotarcia do wroga (przez most) jest równocześnie najmniej opłacalna - dużo lepiej skorzystać z portali (patrz mapa ME2), dzięki którym będziemy mogli znaleźć się na tyłach przeciwnika i błyskawicznie przejąć jego miasta. Warto zauważyć, że obydwa zamki aniołów posiadają wybudowaną nieskończoną łaskę Elratha - a więc budynek, dzięki któremu w każdej turze zyskujemy 5000 sztuk złota. Jeżeli cierpimy na niedobór gotówki, a nasza armia wydaje nam się być zadowalająca, możemy nie konwertować zdobycznych miast, a traktować je jako bardziej zaawansowane kopalnie. Jest to o tyle istotne, że gdybyśmy dokonali konwersji zamku, cudowny budynek uległby bezpowrotnej destrukcji. O ile więc nie mamy pełnego skarbca, zachowanie chociaż jednego miasta w pierwotnej formie wydaje się być dobrym pomysłem.

Nie warto śpieszyć się z zajmowaniem fortów.

Kiedy przejmiemy ostatni, otworzy się brama do ostatniego zamku wroga.

Gdy oba zamki przeciwnika wpadną już w nasze ręce, przyjdzie pora na oblężenie trzech fortów pośrodku mapy. Niezależnie od tego, który zdobędziemy w pierwszej kolejności, zadanie Droga do niebios zostanie natychmiast zakończone. Nie należy się jednak zbytnio śpieszyć, lecz dobrze uzupełnić naszą armię - wróg bowiem dobrze zabezpieczył swą obronę. Musimy spodziewać się całej watahy aniołów, wspieranej przez słabsze, ale bardzo liczne oddziały. Właśnie niebianie i serafiny powinny być naszymi pierwszorzędnymi celami podczas oblężenia, chociaż jak zwykle nie możemy lekceważyć kapłanek oraz strzelców przeciwnika. Naszą taktyką powinno więc być jak najszybsze wystrzelanie wroga, połączone ze szturmem na bramy (raczej nie opłaca się przelatywać nad murami - zostaniemy rozszarpani). Kiedy wszystkie trzy twierdze wroga padną, będziemy mogli zająć się kontynuowaniem zadania Tabula Rasa.

Zadanie poboczne: Łza Ashy

Cele: zebrać cztery fragmenty księżycowego dysku

Nagroda: łza Ashy

Kawałki dysku zostały rozrzucone po całej krainie - ich rozmieszczenie zostało zaznaczone na poniższej mapce.

Oto, gdzie możemy znaleźć fragmenty dysku.

Większość odłamków znajdziemy niejako przy okazji wypełniania pozostałych zadań - znajdują się tuż obok najczęściej uczęszczanych ścieżek i obiektów. Ostatni fragment może nam natomiast sprawić nieco problemu, został bowiem umieszczony na osobnej, niewielkiej wysepce, do której dostać się możemy jedynie przy pomocy portalu widocznego na powyższej mapce (X2 do X3).

Kiedy zgromadzimy już wszystkie kawałki, powinniśmy je ze sobą połączyć w ekwipunku jednego herosa. W ten sposób utworzymy magiczny dysk, dzięki któremu ujawniona zostanie lokacja łzy Ashy. Kiedy ją zdobędziemy, zadanie zakończy się naszym zwycięstwem.