In the House of Ashes (6) | Rozdział 8 | Dark Messiah of Might and Magic poradnik Dark Messiah of Might and Magic

W trakcie przeglądu Sali Straceń (trzymał się będę tej nazwy) znajduję drzwi w prawej ścianie, zamknięte fantazyjnie wykonaną metalową kratą. Dokładna penetracja korytarzy, przerywana utarczkami z Nekromantami i "Czarnymi" i docieram do windy. Lubię te urządzenia. Ciekaw jestem, gdzie ten egzemplarz cudu techniki mnie dostarczy? Jadę komfortowo w dół, by po chwili ujrzeć długi korytarz. Mały zakręcik i ... o Ciociu Teodozjo! Opuszczam klatkę windy i słyszę głos Leanny! Żyje, w dalszym ciągu żyje! Mam przed sobą korytarz na końcu, którego widzę jasne światło. Za plecami pozostawiam klatkę windy, którą umownie nazwę winda nr 1. Skradając się przemierzam korytarz i docieram do jego wylotu. Jestem na niższym poziomie rotundy, Wyżej jest Sala Straceń. W samym centrum pomieszczenia widzę czeluść spowitą zielonkawą pajęczyną, a dookoła niej biegnie coś na kształt galerii. Skręcam w lewo używając czaru Night Vision. Po lewej stronie, po przejściu zaledwie kilku kroków widzę schody wiodące w dół. Skradając się i korzystając z cienia likwiduję kolejnych strażników Black Guards i towarzyszącego im Nekromantę. W ten sposób docieram na sam dół korytarza. O! Niespodzianka. Kolejna winda, która nazwę numerem kolejnym, czyli 2. Zabieram z drewnianego stołu Mana Potion (kołczan nie jest mi szczególnie potrzebny) i po uruchomieniu dźwignią windy zjeżdżam nią w dół. Znowu w dół, ciekawe, kiedy kierunek zmieni się na "górę". Zobaczymy. Po chwili winda zatrzymuje się, a ja zostaję "jadowicie" powitany. Dosłownie. Atak pająków jest zmasowany i poparty jadem, od którego kręci się w głowie, a życie z człowieka ucieka w ekspresowym tempie. Bez paru flasz Antidote nie ma się tu, po co zapuszczać, chyba, że komuś mocno życie obrzydło i płacenie podatków. Likwiduję atakujące pająki i po chwili wytchnienia rozglądam się wokół. "Wystrój" tego miejsca jest makabryczny. W pajęczych kokonach zamknięte są ludzie ciała. Wszystko dookoła otacza zresztą pajęcza sieć. Ciekawe ile ich tu jest, skoro wykonały tak gigantyczną pracę. Ostrożnie ruszam do przodu. Z oddali słyszę głos Leanny, wzywający pomocy, więc zmierzam we właściwym kierunku.

Opuszczam klatkę windy nr 1. Przyszłość lśni w oddali jasnym światłem.	Za niskim murkiem czeluść wysłana zielonkawą pajęczyną, droga wiedzie dookoła. W oddali rozjaśnione światłem pomieszczenie. Idę w lewo.
Korzystając z czaru "Night Vision" po kilku krokach dostrzegam po lewej schody prowadzące w dół. Skradam się posuwając się do przodu.	Ślady krwi znaczą miejsca starć z strażnikami "Black Guard". Podążam schodami w dół.
W końcu po likwidacji ostatniego z przeciwników docieram do drewnianego stołu, z którego zabieram kołczan i Mana Potion.	Po prawej korytarza widzę klatkę windy nr, 2. Dokąd teraz? Opuszczenie dźwigni i zjeżdżam w dół (znowu!).
Jadowicie czułe przywitanie! Bez Antidota nie ma tu, czego szukać.	Koszmarny magazyn otulonych w pajęczą sieć ciał martwych ludzi. Czarno to widzę ...

Cały czas rozglądam się uważnie za pająkami. Obrońcy tego miejsca na pewno są w pobliżu. I nie myliłem się! Pierwszych kilku wpada w pułapki ogniowe, pozostałych likwiduję z dystansu Łukiem Elfów. Nawet nie próbuję zbliżać się do pająków. Ostrożnie wchodzę do pieczary i jeszcze szybciej ją opuszczam stając w najniższym punkcie! W moją stronę sunie olbrzymi pająk strzykając jadem w towarzystwie małych pajęczych satelitów. Już wiem, dlaczego wszędzie spotykałem oplecione ściany pajęczyną, a nigdzie nie spotkałem sieci pajęczej! Nie był w stanie takiej stworzyć, która utrzymałaby jego ciężar. Spokojnie i metodycznie strzelając z Łuku Elfów likwiduję pojawiające się małe pająki (małe, to mocno umowne stwierdzenie) i w międzyczasie strzelam do olbrzyma. Po likwidacji eskorty pajęczego giganta zajmuję się nim dokładnie, pakując w niego kolejne strzały, na zmianę z Flame Arrow i Fireball. On nie jest w stanie mi nic zrobić, gdyż nie wciśnie się w moje pobliże. Kila minut demolowania głównego najemcy tego lokalu i w końcu pada! Wbiegam do pieczary i szukam Leanny. Cały czas słyszę utyskiwania Xany, która próbuje mnie przekonać do pozostawienia Leanny samej sobie. Z jej słów przebija sugestia, bym ...nie! Xana nie może być aż tak podła!

Trochę "przerośnięty" ten pajączek! Brał sterydy i "koks"? Oddech też mocno nieświeży!	Ciężko było, ale przeciwnik przeszedł do historii. Leanna! Leanna!
Dokładnie trzeba przeszukać pieczarę, nigdy nie wiadomo, co można w takim miejscu znaleźć ...	Jeeest! Co za ulga! Teraz tylko Ją uwolnić ...
Wielki czas na ewakuację z tego niegościnnego miejsca.	Winda nr 2 czeka i wreszcie w górę!

Jest! Częściowo opleciona pajęczyną miała "skruszeć" i nabrać pajęczych wartości odżywczych po pożegnaniu się z życiem. Uwielbiam takie powitania. Długo nie trwały, ale i tak było miło. Uwalniam Leannę, ale w trakcie tej czynności cały czas słyszę Xanę, która natarczywie domaga się pozostawienia dziewczyny, składając mi kuszące propozycje. O co jej chodzi?!

ZAPAMIĘTAJCIE TO MIEJSCE I TEN MOMENT ROZGRYWKI (najlepiej zapisując stan gry)!

Czyżby była zazdrosna o Leannę? Uwolniona dziewczyna zauważa we mnie przemianę za sprawą Demona, którego noszę w swoim ciele. Jako ratunek wskazuje Świątynię Ylatha w Stonehelm. Na razie jednak musimy szybko uciekać z tego miejsca, nie zapominając, że zadaniem moim głównym jest zdobycie wiedzy o zamierzeniach Arantira. W drogę! Do windy szybko dobiegamy (dziwne, jak człowiek szybko przyzwyczaja się do wygody) i w górę. Po chwili jesteśmy w apartamentach Arantira. Spotkani po drodze Nekromanci i strażnicy, chcieli nas powstrzymać, ale jakoś kiepsko im szło. Gdzie jest takich siedmioro, jak nas dwoje, no gdzie?! Dokładnie przeszukujemy matecznik drania i wchodzę w posiadanie jego zapisków, Dziennika i pamiętnika. Jego zamierzenia, nie kryją już żadnych tajemnic, pora je tylko pokrzyżować. Tylko! Pięknie to zabrzmiało! Opuszczając kwaterę Arantira dokonuję przeglądu jego skrzyni drewnianej, z której bez wyrzutów sumienia zabieram: Full Health Potion i Mana Potion. Ze stołu zgarniam do sakwy dwie flasze Antidote, które także okazać mogą swoja przydatność w przyszłości. Zmierzając do wyjścia z komnaty zauważam także po prawej w stronie w kierunku wyjścia z komnaty połyskującą dźwignię. Opuszczam ją i odsuwający się fragment ściany odsłania Secret Area. Wchodzę do środka bardzo ostrożnie, gdyż Arantir mógł pozostawić niespodziankę dla intruza, ale nic złego się nie dzieje. Z osamotnionej skrzyni zabieram kolejną butlę z winioną miksturą leczącą Full Mana Potion i Miksturę Kamiennej Skóry Stone Skin Potion. Z Leanną kierujemy się w końcu do wyjścia.

Znalazłem wreszcie leże szaleńca. Teraz tylko dokładnie je przeszukać wypada.	Księga Arantira, dzięki niej wiele rzeczy i zdarzeń staje się zrozumiałe. Ja wiem natomiast, z jakim groźnym przeciwnikiem się potykam.
Osobista skrzynia drewniana tego "szwarccharakteru". Zabieram wszystko nie tylko z własnej potrzeby, ale i po to, aby nie miał się, czym posiłkować!	Kolejne "dzieło" napisane przez Arantira! Też zabieram, potem może wystawię na aukcji na "Allegro"!
Dźwignia z lewej strony otwiera arantirową Secret Area	Skrzynia, jak skrzynia. Wewnątrz standardowe wyposażenie, głównie mikstury.