Wiedźmin 3 Dziki Gon: Staczanie walk - zestaw porad Wiedźmin 3 Dziki Gon - poradnik, solucja
Ostatnia aktualizacja: 17 grudnia 2021
Ta strona poradnika do gry Wiedźmin 3 Dziki Gon ma do zaoferowania zestaw przydatnych porad powiązanych ze staczaniam walk. Wyjaśniamy podstawowe założenia systemu walki oraz podpowiadamy jak zachowywać się żeby skuteczniej osłabiać przeciwników i rzadziej odnosić poważne obrażenia.
System walki w grze Wiedźmin 3 jest dość rozbudowany, aczkolwiek jego podstawy są zbliżone do poprzednich odsłon cyklu. Ważną wiadomością jest to, że podczas rozgrywania prologu w Kaer Morhen możesz poznać wszystkie najważniejsze jego elementy składowe, tak więc zadbaj o to żeby zgodzić się na przejście pełnego treningu. Poniżej znajdziesz przypomnienie kilku najważniejszych rzeczy, o których dobrze jest pamiętać przed każdą walką, oraz wyjaśnienie pewnych bardziej złożonych zależności, które nie są dostatecznie dobrze wyjaśnione w początkowej fazie gry:
- Każdą walkę rozpocznij od wybrania właściwego miecza. Dla przypomnienia, stalowy miecz używany jest do zabijania ludzi i zwierząt, a srebrny do eliminowania potworów. Jeśli mimo wszystko masz wątpliwości z rozpoznaniem przeciwnika to zerknij na jego pasek zdrowia - będzie on czerwony (stalowy miecz) lub srebrny.
- Obowiązkowym elementem niemal każdej walki są poprawne uniki. W zdecydowanej większości sytuacji możesz polegać na zwykłym, szybkim uniku. Pozwoli ci on na bezproblemowe uniknięcie ciosu przeciwnika i da ci możliwość zaatakowania go od flanki. Jedynie w poważniejszych sytuacjach (np. gdy potężny potwór wykonuje szarżę wymierzoną w Geralta) decyduj się na unik połączony z wykonaniem przewrotu.
- Parowanie ciosów jest dobrą techniką walki, ale tylko wtedy gdy walczysz z równorzędnym lub słabszym przeciwnikiem. Próba przerwania ataku silniejszego wroga może zakończyć się niepowodzeniem i dodatkowo ogłuszyć Geralta na krótki czas.
- Wybór pomiędzy szybkimi i silnymi atakami powinien być początkowo uzależniony od rodzaju napotykanych przeciwników (np. szybkie ataki w walkach ze zwinnymi ghulami i silne w walkach z powolnymi niedźwiedzami). W dalszej części gry wybór ten powinieneś już jednak w większym stopniu (choć nie całkowicie) uzależniać od obranej strategii rozwoju postaci. Przykładowo, jeśli postawiłeś na umiejętności zwiększające siłę słabszych ataków i poprawiające parametry lekkiego pancerza, to z szybkich ataków korzystaj także podczas niektórych walk z mało ruchliwymi potworami.
- Obowiązkowym elementem każdej walki powinny być znaki wiedźmińskie. Stosuj przede wszystkim te znaki, na które dany przeciwnik jest mało odporny. W przypadku najsłabszych wrogów (np. bandytów) dysponujesz większą swobodą. Nasza rekomendacja dla tego typu sytuacji to znak Igni, który zadaje obszarowe obrażenia i może podpalić wrogów na kilka sekund lub doprowadzić do dodatkowych eksplozji w okolicy.
- Oprócz mieczy do walki wręcz polegaj też na instrumentach do walki na dystans. Kusza jest niestety stosunkowo słabym narzędziem, choć w dalszej części gry możesz ją ulepszyć i pozyskać także rzadkie bełty. Dobrze ona sprawdza się w ściąganiu na ziemię latających bestii i w zabijaniu potworów pod wodą. O wiele bardziej przydatne są petardy (bomby) i warto zawsze dysponować ich zapasem. Staraj się dokładnie ustalać miejsce wylądowania bomby, bo większość z nich nie ma dużego pola rażenia i łatwo zmarnować ładunek.
- Staraj się regularnie zażywać uniwersalne eliksiry podnoszące zdolności bojowe Geralta, czyli takie, które mogą być stosowane niezależnie od rodzaju napotkanych przeciwników. Jednym z przykładowych tego typu "startowych" eliksirów jest Grom, który na krótki czas zwiększa siłę wszystkich ataków głównego bohatera.
- Niektórzy przeciwnicy dysponują unikalnymi atakami, które mogą poważnie zagrozić Geraltowi. Mowa tu na przykład o takich negatywnych efektach jak ogłuszenie bohatera na kilka sekund, zatrucie go czy wywołanie u niego krwawienia. W trakcie tego typu potyczek jeszcze większą uwagę przywiązuj do poprawnych uników, dzięki czemu nie będziesz musiał poświęcać mnóstwo czasu na utrzymaniu bohatera przy życiu zamiast na planowaniu kolejnych ataków.