Krucjata w Crusader Kings II | Religia poradnik Crusader Kings II
Ostatnia aktualizacja: 31 lipca 2019
Krucjata
Raz na jakiś czas przywódca Kościoła postanawia zwołać krucjatę - czyli wielką wyprawę przeciwko niewiernym. Wszyscy chrześcijańscy władcy zostają zaproszeni do udziału w wojnie. Krucjaty tym różnią się od pozostałych konfliktów, że wiążą się z bardzo wydatnymi korzyściami - głównie w punktach wiary, ale nie tylko. Każdy władca, który wypowie wojnę wrogowi Kościoła, może liczyć na dodatkowe premie, które zyska z tego względu. Poza prezentami pieniężnymi od papieża lub patriarchy otrzyma też możliwość dodatkowego poprawienia swojego budżetu i znaczenia. Prawie każda bitwa z niewiernymi, dotarcie do celu krucjaty, oblężenie wrogiego miasta - każde z tych działań wiąże się ze sporym zyskiem w punktach wiary, prestiżu, a czasem i gotówki.
Największą zaletą krucjat jest to, że są one zjawiskiem prawdziwie masowym - bardzo wielu władców pragnie przypodobać się Ojcu Kościoła, przez co masowo garną się do walki z innowiercami. Jest to korzystne, ponieważ wróg musi walczyć z kilkoma władcami równocześnie, nie mogąc skupić się na jednym i łatwo go pokonać. Jest to spora szansa dla gracza, który może pozostawić najcięższe bitwy innym bohaterom, a samemu zdobyć miasto będące celem krucjaty - a więc zasłużyć na główną nagrodę (500 punktów wiary oraz zdobyczne terytoria) i zakończyć wojnę (screen poniżej).
Z drugiej strony jednak, nietrudno zauważyć, że duża konkurencja może również stanowić pewien problem dla gracza - istnieje bowiem możliwość, że zostanie uprzedzony w swoich staraniach. Jeśli właśnie tak przedstawia się sytuacja, można posunąć się do nieuczciwego zagrania - mianowicie zamordować postać, która próbuje odebrać graczowi nimb zwycięstwa (np. oblega miasto będące celem krucjaty). W takim wypadku frakcja, z której pochodziła zamordowany krzyżowiec, będzie musiała wypowiedzieć wojnę jeszcze raz - a to wymaga czasu.
Kiedy krucjata dobiegnie końca, przyjdzie czas na zatroszczenie się o zdobycze wojenne. Wojny religijne posiadają różne cele, nie tylko stricte religijne. Bohater, któremu udało się wyrwać ziemię z rąk niewiernych, może na zdobycznym terenie wyznaczyć swoje władztwo, tworząc nowe państwo. Przykładowo, jeżeli celem krucjaty była Jerozolima wraz z okolicznymi terenami, to zwycięzca konfliktu przejmie nad nimi władzę tak samo, jakby była to zwykła zdobycz wojenna. Rzecz jasna, analogicznie działa to w przypadku Muzułman, którzy w czasie dżihadu (islamski odpowiednik krucjaty) również mogą toczyć święte wojny i przejmować ziemie należące do chrześcijan.