Tworzymy nowy szogunat - czyli podbój Japonii w Total War SHOGUN 2 poradnik Total War: SHOGUN 2

Skoro podstawy rozwoju ekonomicznego państwa mamy już za sobą, warto pomyśleć nad ekspansją militarną. Ta powinna być uzależniona od naszych możliwości oraz od sytuacji politycznej na mapie świata. Jak wspominałem w poprzednich akapitach, przed podjęciem jakiejkolwiek wojny należy zabezpieczyć się sojuszami oraz zapewnić sobie odpowiednie zaplecze - szczególnie jeśli chodzi o uzupełnianie strat i finanse.

Ashigaru bywają dużo lepszą inwestycją niż najdroższe z elitarnych oddziałów.

Może się to wydać herezją, ale przez znaczną część gry najbardziej opłaca się produkować najprostsze i najtańsze jednostki - czyli ashigaru. Wynika to przede wszystkim z łatwości, z jaką można uzupełniać straty w tych formacjach - jeśli będziemy posiadali doskonale wytrenowane armie elitarnych wojowników, możemy być pewni jednego - szybko się wykruszą, ponieważ w nowo podbitych prowincjach często nie spotkamy budynków, które pozwolą odnowić skład ilościowy armii. De facto wiąże się to z tym, że po zdobyciu jednego-dwóch miast, musimy tworzyć armię zupełnie od zera, ponieważ obecna liczy ledwie kilku żołnierzy. Hamuje to ekspansję do tego stopnia, że zdecydowanie bardziej opłaca się inwestować w najprostsze oddziały. Dodatkowym argumentem za "pospólstwem" jest fakt, że werbuje się je znacznie szybciej, niż oddziały bardziej zaawansowane, a ponadto kosztują wielokrotnie mniej. Jest to o tyle absurdalne, że bohater z yari kosztuje tyle, co sześć oddziałów włóczników ashigaru - ci zaś totalnie go zmasakrują w otwartej walce.

W tym momencie trzeba zwrócić uwagę na umiejętności generała - szczegółowy ich spis znajdziecie w akapicie Agenci i dowódcy - optymalna ścieżka rozwoju, tutaj pozwolę sobie jedynie wspomnieć, że nawet słabi z początku ashigaru przy odpowiednim rozwoju dowódcy oraz sztuk bushido, staną się prawdziwymi maszynami do zabijania. Z umiejętności generała szczególnie warto rozwijać talenty: specjalista od szturmu w polu, specjalista od obrony w polu, dowódca piechoty, specjalista od oblężeń oraz, przede wszystkim, dowódca ashigaru (dzięki temu talentowi będą oni posiadali tyle morale, co samurajowie!).

Najlepiej mieć jednego, maksymalnie dwóch generałów, których będziemy wykorzystywać podczas podbojów - chodzi o to, by podczas długich kampanii dowódcami byli tylko najlepsi z najlepszych. Pod tym względem doskonale sprawdzają się dowódcy, którzy równocześnie są ministrami wojny lub infrastruktury. Samych generałów warto chronić przed zamachowcami - przydatni będą tu metsuke.

Podczas podboju kolejnych prowincji nie należy się zbytnio śpieszyć - w każdym zdobytym mieście powinniśmy zostawiać niewielki garnizon oraz na bieżąco uzupełniać straty (do czego przydają się drogi). Z drugiej strony, błędem jest zezwolenie przeciwnikom na okrzepnięcie - jeśli zgromadzą zbyt wiele wojsk, dalszy postęp naszych podbojów może zostać zahamowany. Ponadto błędem jest walka na kilku frontach - jeśli tylko się da, powinniśmy zabezpieczyć się przed tego typu okolicznością przy pomocy sojuszy i posiadania zawsze pewnych zapasów wojsk. Złotym środkiem wydaje się być posiadanie zawsze dwóch-trzech znacznych armii (oczywiście poza składem garnizonów). Przy pomocy jednej przeprowadzimy nasze podboje, zaś zadaniem drugiej będzie zabezpieczanie nas przed ewentualnym kontratakiem, lub, jeśli nie boimy się ciosu w plecy, pomoc pierwszej grupie.

Po każdym podboju, zdobyte prowincje należy zabezpieczać odpowiednim garnizonem

Do tego warto dodać kilka ogólnych uwag co do floty - tę należy sukcesywnie powiększać, najlepiej kosztem wroga, czyli dzięki abordażom. Flota ma trzy podstawowe zadania: dostarczanie nam zysków (okręty kupieckie), ochronę kraju oraz transport jednostek. Pierwszego zagadnienia chyba nie trzeba tłumaczyć - po prostu powinniśmy wysłać odpowiednie statki do ośrodków handlowych i cieszyć się z profitów. Druga kwestia jest nieco bardziej skomplikowana - przede wszystkim, niesamowicie istotne jest zabezpieczenie naszego kraju przed możliwością wrogiego desantu. Dobrze jest więc stworzyć swoistą "sieć" niewielkich grup okrętów dookoła naszego państwa - będą one czymś w rodzaju systemu wczesnego ostrzegania. Gdy dzięki nim ujrzymy znaczniejszą flotę wroga lub kilka statków z desantem, powinniśmy połączyć okręty z naszej "sieci" i dzięki tej zmasowanej sile odeprzeć atak. Wreszcie trzecia z opcji, czyli transport jednostek, przyda nam się, jeżeli doszło do impasu podczas starć na lądzie i chcielibyśmy zaatakować wroga w prowincji, w której w ogóle się on tego nie spodziewa. Nie należy jednak przesadzać z odległością - jeżeli oddział desantowy będzie zbyt odległy od linii frontu, może wkrótce wpaść w bardzo poważne kłopoty.

Szczegółowy opis wszystkich jednostek lądowych w grze znajdziecie na ostatnich stronach tego poradnika, w rozdziale Tabele jednostek - jednostki lądowe.