Wytyczne | Zarządzanie państwem w Total War Attila poradnik Total War: Attila

Ostatnia aktualizacja: 5 sierpnia 2019

Pod tą ikoną znajdziesz spis krótko i długoterminowych warunków zwycięstwa wraz z informacjami o postępach w ich osiąganiu - Wytyczne | Zarządzanie państwem w Total War Attila - Total War: Attila - poradnik do gry

Pod tą ikoną znajdziesz spis krótko i długoterminowych warunków zwycięstwa wraz z informacjami o postępach w ich osiąganiu. Zawartość dwóch pierwszych zakładek - celów rozdziału oraz misji w toku - będzie zmieniała się wraz z upływem tur, podczas gdy ostatnia, cele zwycięstwa, będzie stała aż do zakończenia gry. Wykonane zadania rozpoznasz po znajdującym się obok niego znaczniku.

W przypadku zadań posiadających kilka pomniejszych celów znacznik może dotyczyć zarówno celu jako całości, jak i wszystkich jego składowych. Zależy to od miejsca, w którym znajduje się znacznik. Jeśli widać go obok nazwy prowincji do podbicia, to oznacza to, że ją podbiłeś. Jeśli obok listy prowincji do podbicia, to znaczy, że wszystkie zostały przez ciebie zdobyte.

Pamiętaj, że lista zaliczonych celów może się zmieniać. Wynalezionych technologii nikt ci nie zabierze, ale możesz utracić podbite prowincje albo część posiadanych oddziałów, przez co nie będziesz spełniać stawianych przez grę wymagań. Stąd warto od czasu do czasu sprawdzać warunki tak celów rozdziału, jak i celów zwycięstwa. Może się bowiem okazać, że od pewnego czasu nie spełniasz celu, który przez długi czas gra uznawała za zaliczony.

Cele rozdziału

Cele rozdziału dzielą się na dwie kategorie - główny oraz dodatkowe. Cel główny polega na przetrwaniu do wyznaczonego roku. Okresy przetrwania mają różną długość, wynoszącą od 5 do 20 lat. Za wypełnienie celu głównego otrzymasz małą sumę pieniędzy oraz kolejny termin, najczęściej trochę dłuższy od poprzedniego.

Cele dodatkowe z kolei oferują małe pieniądze za wypełnienie rozmaitych warunków, takich jak wyszkolenie wyznaczonej liczby oddziałów, wynalezienie technologii albo postawienie budynku. Jeśli do daty wyznaczonej w celu głównym warunki celu dodatkowego zostaną spełnione, otrzymasz pieniądze. Jeśli nie, przepadają.

Z powyższych powodów cele rozdziału dobrze jest potraktować jako okazję do zarobienia dodatkowych, na dłuższą metę niewielkich pieniędzy na bieżące wydatki. Tym bardziej, że część znajdujących się w nich zadań może być zbyt trudna do wykonania bądź nie pasować do twojej strategii. Jeśli na przykład otrzymasz zadanie stworzenia 10 oddziałów, do których jeszcze nie masz dostępu, w celu ich stworzenia będziesz musiał zgromadzić pieniądze oraz wybudować potrzebne budowle. Ostatecznie koszta mogą znacznie przekroczyć zyski, zwłaszcza jeśli wypełnienie celów wymagać będzie dużo czasu, ścisłego trzymania się harmonogramu lub szczęścia. Wystarczy, że nie podbijesz na czas jakiejś osady i cel zdobycia prowincji może stać się niewykonalny. Poza tym w późniejszej fazie gry, gdy zarabiać będziesz nawet dziesięć tysięcy monet podatku, jeden lub dwa tysiące stanowić będą skromny dodatek, bez większego wpływu na finanse państwa. Stąd dobrze jest wypełniać cele rozdziału, ale nie należy traktować ich priorytetowo.

Należy również zwracać pilną uwagę na treść celów rozdziału. Przykładowo, jeśli gra wymaga od ciebie budowy 4 studni, kanałów albo wodociągów, to zbudowanie sieci kanatów albo łaźni miejskich nie zostanie uznane za spełnienie celów. Nie jest przy tym istotne, że budowle te należą do tej samej kategorii, tylko posiadają wyższy poziom. Dla gry są to całkiem inne budowle. Prowadzi to do kłopotliwych sytuacji, gdy twoje państwo nie spełnia niektórych celów, gdyż jest zbyt silne albo rozbudowane.

Misje w toku

W tej kategorii znalazły się rozmaitej maści zadania dodatkowe, które gra od czasu do czasu będzie ci zlecać. Nie musisz ich wypełniać, ale za ich wykonanie otrzymasz spore nagrody. Głównie pieniądze, ale również czasowe oraz stałe bonusy, na przykład do wpływów religijnych lub szybkości wynajdywania technologii. Stąd o ile niektóre z tych zadań mogą być trudne do wykonania, tak w większości przypadków warto się nimi zainteresować.

Trudność wykonania tych zadań w praktyce zależy tylko od ich rodzaju. Przykładowo, wszystkie zadania zabicia określonej postaci albo zniszczenia wyznaczonej armii najlepiej zignorować. Gra nie informuje, gdzie znajduje się dana postać albo armia, co wymusza na tobie dokonanie zwiadu. Może się więc zdarzyć, że otrzymasz zadanie zniszczenia rzymskiego legionu stacjonującego w Hiszpanii, gdy twoje państwo obejmuje Germanię i pobliskie prowincje. Nie poznasz również siły postaci albo armii, więc bez odpowiedniego przygotowania możesz trafić na przeciwnika przekraczającego twoje siły. Poza tym nie jesteś sam na planszy, więc od czasu do czasu otrzymasz informację o anulowaniu zadania, bo armia albo postać przestały istnieć. Tym sposobem cały wysiłek poświęcony na ich znalezienie oraz eliminację zostanie zmarnowany. Można spróbować, jeśli gra oferuje wysoką nagrodę, na przykład stały bonus do morale armii, ale w innym wypadku lepiej je zignorować.

Najłatwiejsze do wykonania są zadania postawienia budowli z określonej kategorii, za co nagrodą są zazwyczaj pieniądze. Po jego otrzymaniu poszukaj osady, gdzie miałeś zamiar postawić wskazany budynek i zrób to. Potraktuj oferowaną przez grę nagrodę jako zwrot kosztów czegoś, co i tak planowałeś zrobić. Podobnie rzecz się ma w przypadku tworzenia nowych armii, flot, rekrutacji oddziałów albo badań naukowych. Skoro i tak prędzej czy później miałeś stworzyć nową armię - a na pewno będziesz musiał - to równie dobrze możesz zrobić to trochę wcześniej. Pamiętaj jednak o przeliczeniu zysków i strat. Nie warto nadwyrężać równowagi budżetowej i wynajmować dziesięciu oddziałów, do tego wcześniej stawiając potrzebne im budowle, jeśli nagrodą za to jest tylko tysiąc monet.

Misje w toku potrafią być również całkowicie oderwane od aktualnej sytuacji na mapie. Przykładowo, możesz otrzymać zadanie wypowiedzenia wojny państwu, które jest twoim sojusznikiem wojskowym oraz państwem zależnym, a w nagrodę dostać jedynie 1000 monet. Znacznie mniej, niż wskazane państwo jest dla ciebie warte. W takim wypadku można albo bardzo uważnie przeliczyć zyski i straty, albo po prostu zignorować dziwne zadanie.

Cele zwycięstwa

Istnieją cztery grupy celów - pomniejsze zwycięstwo, zwycięstwo militarne, zwycięstwo kulturowe oraz boski triumf. Różnią się ograniczeniem czasowym oraz listą warunków. Pomniejsze zwycięstwo wymaga przetrwania do 425 roku oraz kilku dodatkowych rzeczy, jak przejęcie kontroli nad wskazanymi prowincjami, postawienie wybranych budowli bądź osiągnięcia zysków na określonym poziomie. Lista różni się w zależności od frakcji, ale jest krótka, a znajdujące się na niej cele zazwyczaj proste do wykonania.

Warto podkreślić, że przejęcie kontroli nie musi oznaczać podboju. Gra pozwala, by wskazane przez nią prowincje stanowiły terytorium sojusznika albo państwa zależnego. Jest to szczególnie istotne w przypadku terenów znajdujących się bardzo daleko od miejsca startu albo siebie nawzajem, na przykład w Hiszpanii oraz Azji. Podbicie ich może okazać się trudne, może nawet niemożliwe, w przeciwieństwie do kontroli za pośrednictwem sojusznika albo marionetki. Identyczna reguła odnosi się do liczby opanowanych osad oraz pokonanych frakcji. Opanowana nie oznacza podbita, a pokonana nie oznacza zniszczonej. Państwa zależne oraz sojusznicy również mogą być wykorzystani do zaliczenia tych celów zwycięstwa.

Pamiętaj tylko, że prowincja to trzy regiony. Jeśli zostały zajęte przez trzy różne państwa, będziesz musiał wszystkie trzy uczynić swoim sojusznikami albo marionetkami. Zwróć również uwagę, ile dokładnie masz przejąć prowincji oraz jaka jest ich pula. Niektóre frakcje muszą przejąć ich mniej, niż znajduje się na liście, co pozwala im na wybór kierunku ekspansji oraz przeciwników.

Pozostałe cele zwycięstwa ustawiają górną granicę przetrwania na rok 450. Poza tym różnią się szczegółami. Zwycięstwo militarne zawiera dłuższą listę prowincji do podbicia, frakcji do zniszczenia oraz technologii wojennych do opracowania, podczas gdy zwycięstwo kulturowe koncentruje się na odkryciach cywilnych, zdobywanych bogactwach oraz budowlach polepszających stan populacji. Boski triumf to połączenie obu powyższych pomnożone przez dwa. Przykładowo, jeśli dla zwycięstwa militarnego musisz opanować 8 prowincji, dla triumfu potrzebujesz 12. W przypadku technologii przestaje się liczyć ich rodzaj, a zaczyna ogólna liczba, zaś przy budowlach będziesz musiał zbudować zarówno cywilne, jak i wojskowe.

Na samym początku powinieneś celować w pomniejsze zwycięstwo. Jest łatwe, a wiele jego celów znajduje się w zwycięstwach wyższego poziomu. Zwycięstwo militarne to domena dużych państw, jak Cesarstwo zachodniorzymskie, które z racji swoich rozmiarów są zmuszone do prowadzenia wojen, a co za tym idzie ograniczenia lub zrezygnowania ze zwycięstwa kulturowego. To drugie nadaje się dla państw, które są w stanie żyć pokojowo z sąsiadami, lub nie muszą skupiać się na budowie potęgi militarnej. Boski triumf lepiej sobie na początku odpuścić. Zakładane w nim cele są trudne nawet dla doświadczonych graczy, a co dopiero mówić o początkujących. Potraktuj go jako wyzwanie dla weteranów.