70. Screamer Rally. TOP 100 najlepszych gier wyścigowych i rajdowych

70. Screamer Rally

Ostatni Screamer na naszej liście o podtytule Rally. Wydany w 1997 roku czerpał już z korzyści, jakie dawało wsparcie akceleratora 3D, oferując świetną oprawę graficzną. Siedem tras oraz pięć samochodów to nie było dużo, ale Screamer Rally potrafił wciągnąć, zwłaszcza że zapewniał rozgrywkę dla dwóch osób na podzielonym ekranie.

69. Midnight Club: Los Angeles

Kolejna część cyklu Midnight Club w tym przeglądzie dorzuca do listy wykorzystanych metropolii Miasto Aniołów, a jazda po nim wypada najbardziej wiarygodnie na tle wszystkich gier z serii. Jest to zasługa nie tylko lepszej oprawy graficznej na konsolach PlayStation 3 oraz Xbox 360, ale i dodania zmiennych pór dnia, efektów pogodowych oraz ruchu ulicznego opartego na licencjonowanych pojazdach. Ten wykorzystuje niezwykły silnik RAGE, dostosowujący jego natężenie do pory doby, czego rezultatem są ogromne korki w poprze popołudniowej oraz prawie puste ulice w nocy. W grze pojawiły się ponownie motory, a możliwości tuningowania bryki oraz świetna playlista piosenek mogą śmiało konkurować z tymi z Need for Speed: Underground.

68. Lotus Turbo Challenge 2

Druga część słynnego Lotusa wprowadziła kilka zmian. Poziom trudności był niższy, zrezygnowano ze ścigania się po torze oraz uzupełniania paliwa na rzecz jazdy na czas autostradą, dodano drugi samochód do wyboru – Lotus Elan. W czasie jazdy nie było już słychać muzyki, tylko sam dźwięk silnika, jednak kawałek pochodzący z intra wszedł na stałe do klasyki muzyki z gier komputerowych i wiąże się z nim parę ciekawostek. Kilka sampli zostały pożyczonych z piosenki grupy Yello „Oh yeah”, a wprawne ucho w 12 sekundzie i tylko w lewym głośniku może wyłowić wypowiadane zdanie „You will not copy that game!”.

67. iRacing

Gdy David Kaemmer, twórca wspomnianych wcześniej Grand Prix Legends oraz Nascar Racing 2003 Season, stracił prawa do serii NASCAR na rzecz Electronic Arts, a studio Papyrus zamknięto, zrobił jedną trafną rzecz. Wykupił licencję silnika, na którym powstało Nascar Racing, i na jego bazie stworzył kolejny benchmark wszelkich symulatorów wyścigowych – iRacing. W tym przypadku trudno mówić o grze – to bardziej profesjonalne narzędzie treningowe, łatwo dostępne dla każdego zainteresowanego. iRacing można nabyć tylko w formie miesięcznego abonamentu, bez żadnych darmowych weekendów czy prób przyciągnięcia nowych użytkowników.

Dostęp do wyścigów sieciowych poprzedzają mozolne treningi uczące samochodu, trasy i zachowania wśród innych kierowców. Niesamowity poziom realizmu, niewielka ilość samochodów oraz laserowo skanowanych torów i drogi abonament skutecznie tworzą naturalną selekcję, przyciągając tylko naprawdę oddanych miłośników simracingu. Warto podkreślić, że wielu subskrybentów to prawdziwi kierowcy wyścigowi, a wśród nich jest choćby Jacques Villeneuve czy Dale Earnhardt, Jr.

66. Need for Speed 4: Road Challenge

Pierwszy Need for Speed na liście to czwarta z kolei gra znanego cyklu. Oparta na podstawach z trójki, kontynuowała schemat pojedynków egzotycznych superaut z policją. Nowością wprowadzoną wtedy po raz pierwszy był tryb kariery dla pojedynczego gracza – coś, bez czego dziś nie wyobrażamy sobie cyklu Need for Speed. Nigdy wcześniej auta nie ulegały też zniszczeniu, zarówno wizualnemu, jak i wpływającemu realnie na ich osiągi. Kariera oznaczała zarządzanie budżetem – za zdobywane kredyty kupowaliśmy nowe samochody i ulepszaliśmy stare, czyniąc kolejne wyścigi łatwiejszymi do wygrania. Czwarty NFS w Japonii nosił tytuł Over Drivin’ IV.

65. Xpand Rally

Polskim studiom zdecydowanie lepiej wychodzą RPG-i oraz strzelaniny, ale i w gatunku wyścigów mamy swoją perełkę z oceną 82/100 w serwisie Metacritic. Xpand Rally wrocławskiego Techlandu swego czasu oferowało dość swobodne podejście do rajdów, na autorskim silniku Chrome. W grze nie było autentycznych samochodów czy tras, za to dość ciekawy model zniszczeń i silny wątek ekonomiczny, zmuszający do naprawy posiadanego już sprzętu, a nie tylko inwestowania w nowy. Co ciekawe, stan pojazdu wpływał na jego zachowanie na drodze równie mocno jak panujące warunki atmosferyczne oraz zmienna nawierzchnia. Życie gry przedłużyły narzędzia moderskie, pozwalające tworzyć nowe trasy i pojazdy.

64. F1 2013

Po dość długim okresie posuchy, jeśli chodzi o gry o Formule 1, firma Codemasters nabyła prawa licencyjne do tytułów z królową sportów motorowych w roli głównej. Począwszy od F1 2010, z każdym rokiem starała się doskonalić swój produkt, szukając odpowiedniego zestawu dostępnych trybów. F1 2013 stanowi jeden z najciekawszych przykładów, bowiem oprócz ówczesnego sezonu zawarto tu również historyczne wyścigi z lat 80. i 90. wraz z postaciami takich kierowców jak Damon Hill, Nigel Mansell czy Gerhard Berger. Powróciła możliwość rozegrania pojedynczego weekendu wyścigowego po jego niezrozumiałej nieobecności w F1 2012, a ciekawą odskocznią był system wyzwań, pozwalający od razu przetestować swoje zachowanie podczas sporej kraksy na torze.

63. Real Racing 3

Seria Real Racing to swego rodzaju przełom w grach wyścigowych. Twórcy bowiem w udany sposób przenieśli jakość takich tytułów jak Gran Turismo czy Forza Motorsport na ekrany tabletów oraz smartfonów. Real Racing 3 w niczym nie ustępuje pozycjom z PlayStation 3 czy Xboksa 360, skromniejsza jest tylko zawartość. Znajdziemy tu „zaledwie” 167 licencjonowanych samochodów oraz 17 prawdziwych torów. Gdyby jeszcze można było zapłacić raz i grać do woli... RR3 przeszło jednak na model darmowej gry i opcjonalnych mikropłatności, co praktycznie uniemożliwia jakąkolwiek radość z zabawy. Po każdym wyścigu stajemy przed koniecznością długiego czekania na dokonanie napraw, na dostarczenie nowego wozu lub zmuszeni jesteśmy przyśpieszyć wszystko łapów... ups – gotówką.

62. Grand Prix 2

Naszą listę rozpoczęliśmy od Formula One Grand Prix, a teraz przyszedł czas na najlepszą odsłonę tej serii – Grand Prix 2 z 1996 roku. W porównaniu z pierwowzorem gra zaliczyła niesamowity wręcz skok jakościowy. Grafika w wysokiej rozdzielczości doczekała się tekstur, licencja FIA pozwalała na użycie prawdziwych nazwisk kierowców, nazw zespołów oraz reklam na torze, jadące po torze bolidy traciły koła, zjeżdżały do pit stopu, a nawet wybuchały kłębami gęstego dymu, gdy silnik odmawiał posłuszeństwa. Jak na swoje czasy GP2 oferowało niesamowity wręcz realizm, a grafikę prawdziwych torów w rozdzielczości 800x600 uważano wtedy za fotorealistyczną! Warto dodać, że gra odtwarzała pamiętny sezon z 1994 roku, kiedy to w wypadkach zginęli Ayrton Senna oraz Roland Ratzenberger.

61. The Need for Speed (1995)

„I feel the need. The need for speed!” – mówi Tom Cruise w słynnym filmie Top Gun. Prawie dziesięć lat później gra o tym tytule dała początek jednej z najbardziej znanych i docenionych serii w historii gier komputerowych. Pierwsza odsłona przez wielu nadal uważana jest za jedną z najlepszych, a wszystko chyba dzięki temu, że jest trochę inna.

Stworzona bez kurateli Electronic Arts, a w partnerstwie z magazynem „Road & Track” pokazuje prawdziwą pasję do samochodów. Osiem prezentowanych modeli superaut opatrzono fachowym komentarzem, zdjęciami oraz filmami. W grze przyłożono się do oprawy wizualnej oraz dźwiękowej. Każdy wóz brzmi tak jak w rzeczywistości oraz prowadzi się trochę inaczej. Jazda po uroczych, otwartych trasach z widokiem z kokpitu wciągała nawet bez ścigania się, a konieczność uważania na czyhającą policję była jedynie dodatkowym smaczkiem.