Charakterystyka | Frakcje - Kartagina | Total War Rome II poradnik Total War: Rome II

Ostatnia aktualizacja: 9 września 2019

Charakterystyka

Kartagina jest drugą i ostatnią dostępną w grze republiką. Ten odwieczny przeciwnik Rzymu zaczyna rozgrywkę posiadając kilka kolonii rozsianych po basenie Morza Śródziemnego. W północnej Afryce znajduje się stolica państwa, Carthago, otoczona przez naszych sojuszników. Na północy, na Sycylii i Sardynii znajdują się kolejne dwie kolonie w bezpośrednim zasięgu rzymskiej floty. Ostatnia, Qart Hadasht, na Półwyspie Iberyjskim jest zagrożona ciągłymi najazdami barbarzyńców.

Ze względu na położenie poszczególnych regionów, Kartagina prędzej czy później będzie musiała zetrzeć się z sąsiadami. W Iberii natrafimy na wrogo do nas nastawionych Turdetanów. W Afryce lokalne plemiona prędzej czy później zaatakują naszych sojuszników, klęska których otworzy im drogę do naszej stolicy. Natomiast ekspansja na północy prędzej czy później zostanie zastopowana przez potęgę militarną Rzymu.

Jednostki dostępne dla Kartaginy są co najwyżej przeciętne. Zarówno piechota jak i kawaleria jest w stanie pokonać oddziały plemienne, lecz polegną w starciach z lepiej wyszkolonymi i wyposażonymi oddziałami Rzymu czy Egiptu. Konieczne będzie poleganie na drogich najemnikach, a do tego trzeba będzie rozwinąć gospodarkę i handel.

Początkowe bonusy

Początkowe bonusy Kartaginy nastawione są na utrzymanie dużej liczby najemników:

• Fenickie tradycje handlowe: +10% do przychodów generowanych przez budynki handlowe
• Najemne armie: -40% do kosztów utrzymania najemników

Dodatkowo, zależnie od wybranej dynastii otrzymamy kolejne dwie zdolności oraz jeden minus.

Dynastia Hannonidów:

• Pionierzy: +10% do zasięgu ruchu wszystkich armii i flot
• Mężowie stanu: premia do stosunków dyplomatycznych ze wszystkimi frakcjami
• Słabość wojskowa: +10% do kosztów werbunku oddziałów innych niż najemnicy

Hannonidzi polegają tylko i wyłącznie na najemnikach, w celu błyskawicznego opanowania odległych lądów. Grając tą dynastią jesteśmy w stanie posiadać dużo odległych od siebie kolonii i jednocześnie utrzymywać dobre stosunki z naszymi sąsiadami.

Dynastia Magonidów:

• Reformy wojskowe: -5% do kosztów utrzymania wszystkich oddziałów poza najemnikami
• Żelazna pięść: -20% do oporu wobec okupacji
• Korupcja: -6% do wysokości podatków

Zmniejszone koszta utrzymania wojska są zanegowane zmniejszonymi wpływami z podatków; na szczęście nadal możemy osiągnąć olbrzymi przychód z handlu. Dynastia Magonidów jest bardzo ekspansywna, zaś żelazna pięść pozwala im na łatwiejsze utrzymanie świeżo podbitych terenów.

Dynastia Barkidów:

• Reformy rolnictwa: +5% do przychodów generowanych przez budynki rolnicze
• Poparcie społeczne: premia do ładu publicznego (maks. +4) z powodu obecności kultury punickiej
• "Wiara punicka": kara do stosunków dyplomatycznych ze wszystkimi frakcjami

Dynastia Barkidów to odpowiednik rzymskich Juniuszów. Zwiększone przychody z rolnictwa oraz poparcie społeczne ułatwiają kontrolę nad państwem i zwiększają nasze przychody, zaś "wiara punicka" utrudnia utrzymywanie dobrych stosunków z sąsiadami.