Przeciwnicy w Legend of Grimrock II poradnik Legend of Grimrock II

Ostatnia aktualizacja: 20 sierpnia 2019

Żółw

Pierwszym napotkanym w grze przeciwnikiem będzie przerośnięty żółw, który wbrew pozorom i potężnemu pancerzowi nie jest wcale taki mocarny. Jego podstawowym atakiem jest szarża, której jednak łatwo uniknąć. Co ciekawe jest w sumie podatny równie dobrze na stal oraz czary, jak i nawet zwykłe kamienie.

Goblin

W następnej kolejności przyjdzie nam się zmierzyć z bardzo skocznym goblinem, który będzie chciał usiec nas przy pomocy swojego ostrego nadziaka (tak jakby trójząb, ale tylko z dwoma szpikulcami). Walcząc z tym przeciwnikiem należy być bardzo ostrożnym, dysponuje on bowiem mobilnym atakiem, a mianowicie prężnym wyskokiem do przodu, który zadaje naprawdę spore obrażenia. Aby uniknąć takich zagrywek najlepiej trzymać oponenta na dystans i ciskać w niego strzały oraz kamienie bądź opcjonalnie często robić uniki obchodząc delikwenta z boku (zyskujemy przewagę czasową, gdyż atak z ukosa nie jest możliwy do wykonania w żadnej wariacji).

Mumia

Trzecim napotkanym oponentem, z którym zmierzymy się tym razem w podziemiach jest mumia. Porusza się i atakuje niezwykle powoli, a ponadto jest diabelnie podatna na ogień. Magowie obeznani z tym żywiołem będę mieli duże pole do popisu.

Żmijowy korzeń

Naszym pierwszym napotkanym bossem będzie krwiożerczy korzeń, a nawet dla lepszej zabawy dwa. Walcząc z oboma przeciwnikami jednocześnie należy zachować ogromną mobilność i nigdy nie zatrzymywać się na dłużej w jednym miejscu, korzenie bowiem mają to do siebie, że lubią notorycznie wrastać w ziemię i niespodziewanie wyrastać z niej tuż obok nas. Najgorsze co możemy zrobić to ustawić się tuż pod ścianą, ponieważ w takiej sytuacji oponenci świetnie wykorzystają nasze niefortunne położenie i wyrosną dookoła blokując wszystkie drogi ucieczki. Roślinki są niezwykle podatne na ogień, tak więc ponownie jak w przypadku mumii magowie będą mieli pełne ręce roboty.

Drzewiec

W lesie przyjdzie nam się niechybnie skonfrontować z drzewcem, który zaatakuje nas po próbie zniszczenia krzaków i gęstych gałęzi w celu wytyczenia sobie dalszej drogi bądź odkrycia rzadkich skarbów. Jak przystało na przeciwnika składającego się z drewna jego słabym punktem jest rzecz jasna żywioł ognia, a więc i magiczne zaklęcia na nim bazujące.

Kościotrup

W podziemiach możemy także natrafić na potężnego kościotrupa w pełne zbroi, z tarczą oraz mieczem, który naprawdę jest wymagającym przeciwnikiem. Nie dość, że zwykłe ataki niewiele mu robią, to jeszcze ma sporą krzepę w łapie i potrafi porządnie przywalić. Na szczęście natura nie obdarzyła go zbyt dużą odporność na żywioł powietrza.

Borsuk

W lesie niekiedy możemy spotkać dzikie borsuki, chociaż szczerze powiedziawszy niewiadomo do końca co to za dziwne stwory. Borsuk od razu nasunął mi się na myśl, jednakże może być to także jakaś kuna bądź zmutowany wilk. Najgorsze w nich jest to, że zazwyczaj poruszają się parami bądź w większych grupach. Tak czy inaczej do odstrzału (polecam żywioł ziemi - z jakiegoś powodu negatywnie na nie oddziałuje).

Szczur

Jednym z pierwszych naprawdę żywotnych przeciwników jest szczur, a właściwie zmutowany stworów o cechach człekokształtnych, który nabył bardzo przydatną umiejętność operowania nożami. Delikwent obrzuca nas nimi na odległość, a w bezpośredniej konfrontacji szprycuje dziesiątkami uderzeń. Niekiedy może występować w wersji z pistoletem.

Niziołek

Drugim w kolejności bossem - jeżeli można tak określić tego przeciwnika - będzie mały niziołek, który zamiast walczyć woli notorycznie uciekać przed naszą drużyną i nasyłać na nas swoich pomagierów w postaci żółwi. Nie jest co prawda zbyt groźny, ale potrafi rzucać kamieniami z dużą zawziętością.

Ptaszysko

Zawitawszy do rejonów rzecznych i bagiennych będziemy mogli skonfrontować się oko w oko z latającym stworem, którego umownie nazwiemy ptaszyskiem. Owy przeciwnik to przebrzydły ptak, który atakuje nas jedynie z powietrza i nic nie robi sobie z przeszkód terenowych. Lepiej jest trzymać go na dystans, gdyż dysponuje naprawdę szybkim, podchodzącym pod spam combo, które zadaje ogromne obrażenia w zastraszającym tempie.

Kamienny golem

Na dalszych etapach rozgrywki spotkamy kamienne golemy, których największym atutem jest odporność na większość żywiołów - przedstawiciele gatunku nic nie robią sobie z zaklęć lodu oraz wody. W kupie są bardzo niebezpieczne ze względu na wysokie obrażenia i godną podziwu wytrzymałość.

Zombie

Buszując po cmentarzu z pewnością natrafimy na zombie, które bardziej można nawet nazwać cmentarnymi ghulami ze względu na bardzo szybkie tempo poruszania się, a zwłaszcza ataku. Nie posiadają niestety żadnych słabych punktów, które można by było z pożytkiem wykorzystać.

Latające liście

Nieco nietypowy przeciwnikiem, z którym przyjdzie się nam zmierzyć są latające liście. Ich niecodzienną moc można wyjaśnić obecnością żywiołaka natury bądź innymi nadprzyrodzonymi siłami. Da się je zranić jedynie przy pomocy zaklęć związanych z żywiołem wody - nie reaguje nawet na pospolite uderzenia mieczami bądź zwykłe kamienie.

Chmara komarów

W bagiennych klimatach od razu przyczepią się do nas chmary komarów, które jednak nie stanowią zbyt poważnego zagrożenia. Są niezwykle podatne na żywioł ognia - spalić je!

Ropucha

Bagniste tereny sprzyjają także funkcjonowaniu ropuch, które dysponują dosyć oryginalnym zagraniem, a mianowicie monstrualnym wyskokiem do góry i wylądowaniem tuż za naszymi plecami. Żabki są bardzo podatne na zaklęcia powiązane z żywiołem powietrza.

Trujący grzyb

W lokacji mieszczącej się pod bagnami natrafimy na trujące grzyby i to w sensie dosłownym. Chodzące muchomory prócz zwykłych uderzeń wiążących się z zatruciem członków kompanii będą również rozpylać smolisty dym, który w znaczącym stopniu utrudni nam widoczność i pole do wykonywania swobodnych manewrów.

Krwiożerczy kufer

W tej samej lokacji spotkamy także niczym niewyróżniający się kufer, który po otwarciu jednak rzuci się na nas z zębami. Nie jest to co prawda wymagający przeciwnik, aczkolwiek moment, gdy otwieramy skrzynię może co niektórym nieco podnieść ciśnienie.

Małe drzewko

W towarzystwie grzybów będą panoszyć się także małe, nieco zdeformowane drzewka, które są jednak naprawdę beznadziejnymi przeciwnikami. Obrzucają nas dziwną mazią, która wbrew pozorom nie niesie za sobą żadnych dodatkowych czynników pokroju zatrucia czy jakichś chorób.

Żywiołak lodu

Na dalszych etapach rozgrywki przyjdzie nam się zmierzyć z bardzo niebezpiecznym żywiołkiem lodu, który wykorzystuje przeciwko naszej drużynie potężne zaklęcia magiczne związane ze swoimi siłami natury - w tym przypadku wspomnianym lodem. Ciska lodowymi pociskami oraz tworzy ścieżki lodowych kolców. Jak łatwo się domyślić tego typu przeciwnicy są bardzo podatni na swój antagonistyczny żywioł, czyli ogień.

Insekt

Podziemia kryją w swoich czeluściach wiele obrzydliwych stworów, a między innymi latające insekty, które z jakiegoś powodu nie są szczególnie podatne na jakikolwiek z żywiołów.

Pająk

Do tej samej gromadki obrzydlistw możemy zaliczyć także wielgachnego pająka, który podobnie jak insekt również nie reaguje zbytnio na magiczne zaklęcia.

Kościany łucznik

Na dalszych etapach rozgrywki spotkamy się także z kolegą po fachu kościanego wojownika, a mianowicie kościanym łucznikiem, który zazwyczaj paraduje w większych grupach. Dziwnym trafem nie jest on podatny na żywioł powietrza w przeciwieństwie do starszego przedstawiciela grupy.

Ptaszysko błyskawic

W pewnym momencie możemy natrafić także na kuzyna poznanego wcześniej ptaszyska, które tym razem nie atakuje nas tylko w zwarciu przy użyciu skrzydeł i łap, ale również ciska potężne zaklęcia powiązane z żywiołem błyskawic.

Trująca galareta

Bardzo uporczywym przeciwnikiem będzie zielona galareta, która notorycznie przy każdym ataku zatruwa swoich oponentów postępującą trucizną. Jej działanie rzecz jasna można zniwelować odpowiednią miksturą bądź opcjonalnie odpowiednio wysoką odpornością na omawiany czynnik.

Ogr

Zdecydowanie jednym z najbardziej wytrzymałych i zarazem ciężkich do pokonania przeciwników jest ogromny ogr. Taki stwór potrafi zadać nam ogromne obrażenia, a w razie potrzeby porządnie staranować z rozpędu. Zalecane jest trzymanie tej bestii na naprawdę ogromny dystans.

Pająk kopalniany

Przemierzając kopalnie natrafimy na nieco inny niż w ruinach gatunek pająków, którego cechą rozpoznawczą są ataki nasiąknięte postępującą trucizną. Wykluwają się z licznie obrastających korytarze i szyby kokonów, które warto przy okazji niszczyć, aby potem w drodze powrotnej nie czekała na nas niemiła niespodzianka.

Latająca ameba

W nieczynnej kopalni przyjdzie nam się zmierzyć z bardzo irytującymi i niestety zarazem niezwykle skutecznymi amebami, które korzystając ze swoich różnorodnych zdolności zawsze atakują w grupie. Jedne rażą nas błyskawicami, abyśmy nie mogli się chwilowo ruszać, drugie tworzą dym utrudniający widoczność, a jeszcze inne chwytają poszczególnych członków drużyny i uniemożliwiają im jakiekolwiek działania. Konfrontując się z grupą latających ameb nie można pozwolić sobie na błąd i otoczenie się ze wszystkich możliwych stron. Wyjście z uścisku kilku napierających jednocześnie potworów graniczy z cudem. Mobilność to podstawa działania.

Wąż

Zwiedzając piramidę odwiedzą nas z pewnością ogromne węże, które szczerze powiedziawszy nie wyróżniają się niczym szczególnym i nie ma co zbyt długo się nad nimi roztrząsać.

Meduza

Jednym z prawie ostatnich przeciwników będzie meduza, która prócz naprawdę imponującego łuku dysponuje również - zgodnie z legendami - wzrokiem zamieniającym w skałę. W Grimrock jednak jej spojrzenie nie eliminuje naszej jednostki na stałe, a tylko do czasu, gdy wyleczymy ją w odpowiedni sposób - przykładowo za pomocą kryształu leczenia.

Ognisty golem

Po przeteleportowaniu się na pustynię będziemy musieli zmierzyć się nie tylko z chmarą mumii, ale także dwoma ognistymi golemami, które dysponują niezwykle potężnym arsenałem ataków. Jak sama nazwa wskazuje w walce wykorzystują żywioł ognia - plują płomiennymi kulami i uderzają w ziemię tworząc przy tym falę uderzeniową. W bezpośrednim starciu uderzają rękoma wcale nie z mniejszym zapałem. Generalnie nie posiadają żadnych słabych stron w postaci braku odporności na konkretny czynnik. Należy w nie walić aż do skutku, no i oczywiście uważać, aby samemu przy tym nie oberwać.