Mega Man 11. Przegapione gry 2018 roku, które trzeba znać

Mega Man 11

Mega Man 11, jak sugeruje numerek w tytule, jest kolejną częścią wieloletniej serii i oferuje raczej ewolucję niż rewolucyjne zmiany znane chociażby ze spin-offów. Tutaj, podobnie jak dziesięć razy wcześniej, po prostu idziemy w bok, skaczemy, strzelamy i walczymy z bossami, aż pokonamy całą armię Doktora Wily’ego. I świetnie się przy tym bawimy, bowiem ta klasyczna odsłona cyklu klasycznie wciąga.

Największą nowinkę stanowi system Double Gear Mega Mana, pozwalający mu wykonywać nowe rodzaje ataków i spowalniać czas. To drugie pomaga oczywiście w walkach i sekwencjach platformowych. Nie oznacza to jednak, że jest łatwo. Ba, wręcz przeciwnie. Jedenasta część pamięta, że weterani muszą znaleźć w grze jakieś wyzwanie, mamy więc do czynienia z miejscami naprawdę trudną pozycją.

Na brawa zasługuje również uwspółcześniona oprawa graficzna – szczególną uwagę zwracają bardzo ładne tła i modele przeciwników. Twórcy dołożyli nawet rysowane intro oraz w pełni udźwiękowione dialogi, dając nam mocniejszy pretekst fabularny do sprawdzenia klasycznej formuły Mega Mana.

Iconoclasts

Kolejna metroidvania wykorzystująca pixel art. Nie oznacza to jednak, że twórcy idą na łatwiznę i stosują jakieś zwykłe kopiuj-wklej. Iconoclasts ma pomysł na siebie. Po pierwsze, istotny nacisk kładzie na złożoną, dynamiczną fabułę opowiadającą o walce garstki społeczeństwa z potężnym kultem religijnym kontrolującym świat. Gracze mogą oczekiwać wielu zwrotów akcji i emocjonalnego zaangażowania.

Po drugie, w przeciwieństwie do innych metroidvanii tutaj praktycznie od początku dysponujemy wszystkimi umiejętnościami. Z biegiem czasu zwiększa się raczej nasza wiedza na temat tego, jak z nich korzystać, co stanowi interesującą odmianę od klasycznej formuły gatunku. Iconoclasts skupia się na ciekawych zagadkach logicznych, które nie boją się pobudzić szarych komórek do działania. Naszą inteligencję sprawdzają też fantastycznie zrealizowane walki z bossami.

Osoby, którym przejadł się już pixel art, powinny z kolei zobaczyć grę w ruchu. Widać, że wiele czasu poświęcono na dopracowanie animacji i uczynienie świata Iconoclasts jak najbardziej zróżnicowanym.