18. Street Fighter (1994). 28 najbardziej dochodowych filmów na bazie gier

18. Street Fighter (1994)

Film, który – oczywiście! – uczynił z generała M. Bisona niestarzejący się mem i straszył widzów przez długi czas, niczym bumerang wracając do ramówki jako poniedziałkowy „megahit” Polsatu. Street Fighter to The Room kina akcji, obraz tak zły, że aż dobry. Przedobrzony, z tak upośledzoną historyjką o ratowaniu świata, że chyba nikt tego nie kupił. A już na pewno nie aktorzy, którzy w większości, wzorem wiodącego prym Jeana-Claude’a Van Damme’a, grali jak ociężałe kłody. I dałoby się to wszystko wybaczyć, gdyby nie fakt, że z growym Street Fighterem adaptacja miała wspólny tylko tytuł, parę akcentów i postać Bisona, bo duchem była tak odległa, jak tylko się dało.

17. Hitman (2007)

Film o zabójcy idealnym – pozbawionym przyjaciół i skrupułów, nieprzystosowanym społecznie człowieku, który zna się tylko na odbieraniu życia. To na pewno brzmi znajomo. Niestety, nie rozmawiamy o Leonie Zawodowcu, a o ekranizacji Hitmana, jednej z najsłynniejszych serii skradanek. To nawet mogło wyjść, zwłaszcza że obraz uniknął kastracji na cenzorskim stole operacyjnym i wszedł do kin z kategorią R, a główny bohater rzeczywiście mordował z zimną krwią. Ale na tym zalety powoli się kończą. Leżą dialogi, scenariusz ledwie zipie, a i z montażem bywa bardzo różnie. Mogło z tego wyjść przyzwoite kino sensacyjne, ale efekt końcowy z trudem się broni.