O obronie i ataku słów kilka | Bitwa o Europę | Kozacy II Wojny Napoleońskie poradnik Kozacy II: Wojny Napoleońskie

Ostatnia aktualizacja: 2 września 2019

O obronie i ataku słów kilka

Trzeba znać możliwości swojej armii i nie porywać się, jak z motyką na słońce, z kilkoma oddziałami na np. Paryż. Poziom obrony poszczególnych sektorów symbolizuje odpowiedni znaczek zastosowanej fortyfikacji, który wskazuje ilość formacji zlokalizowanych w tym miejscu do odparcia ataku. Daje to pewien obraz szansy jaką masz w potencjalnej bitwie. Poza zwykłą obroną sektorów, zwracaj również uwagę czy w wybranym przez Ciebie celu nie stoi obcy dowódca. W przypadku ataku będzie on dysponował także jednostkami stacjonującymi w tym rejonie. Weźmy na przykład wspomniany wcześniej Paryż. Domyślnie liczba obrońców tego miasta określona została na 24 formacje. Jeżeli stacjonuje w nim również Napoleon, dowodzący powiedzmy 13 formacjami, operował on będzie w chwili ataku aż 37 oddziałami.

Może się uda.

W wyniku moich doświadczeń mogę zaproponować kilka manewrów, które niekoniecznie musisz brać pod uwagę. Przede wszystkim upodobałem sobie przedzielenie Europy na pół, przy jednoczesnym umocnieniu zajętej linii. Dalej, w zależności od obranej nacji, zajmowałem całkowicie jedną połowę kontynentu. W międzyczasie pozostałe przy życiu narody oczywiście same powoli się wyniszczały i miejscami waliły jak głową w mur w moje umocnione sektory. Dalej pozostało już tylko zajęcie całego lądu. Oczywiście nie zawsze tak pięknie to wygląda jak przedstawiłem na papierze. Wszystko zależy od umiejętności bitewnych gracza i w końcu samych przeciwników.

Zgoła odmienną taktykę stosowałem przy wyborze państw położonych skrajnie na mapie. Tutaj pozostaje po prostu pójście za ciosem i zajmowanie wszystkich sektorów każdej kolejnej części kontynentu. Przykładowo, zaczynając Wielką Brytanią, lepiej będzie jeśli swoje podboje rozpoczniesz od podporządkowania sobie całej Francji.

Niezwykle istotnym zadaniem, czasem nawet priorytetowym, było dla mnie jak najszybsze zajęcie Rzymu i rychłe wzniesienie kolejnych poziomów fortyfikacji. Bardzo skutecznie studziło to zapędy Egipcjan na wtargnięcie w głąb lądu.