Zarys ogólny | Mitologia egipska | Age of Mythology poradnik Age of Mythology

Ostatnia aktualizacja: 23 października 2019

Kultura egipska może Ci się wydawać już nieco obca. To nie Grecja gdzie wszystko jest poukładane w znany nam sposób. W dolinie Nilu obowiązują czasami inne schematy, które trzeba jak najszybciej opanować, aby poczuć się pewnym.

Pierwszą różnicę w stosunku do mitologii greckiej widać w erze archaicznej. Egipscy pracownicy bowiem, już na tak prymitywnym poziomie potrafią wznosić gospodarstwa rolne. Umiejętność ta oznacza, że mając problemy ze lokalizowaniem zwierzyny łownej, można spokojnie poświęcić się produkcji na farmach i uzbierać wymaganą ilość pożywienia dla ery klasycznej. Rozwijając kwestię budownictwa, trzeba zaznaczyć, że duża ich ilość jest darmowa, a te co już wymagają pewnych nakładów, kosztują najczęściej w złocie. To sprawia, że potrzeba aż trzech konstrukcji do magazynowania surowców (spichlerz, skład drewna, osada górnicza) nie jest aż tak straszną wizją.

Cóż jednak z tego, że tak mało kosztują skoro sprowadzenie materiałów budowlanych wlecze się niemiłosiernie (przypomina się Asterix i Kleopatra). Rada jest na to jedna - użyć faraona. Stojąc nad wskazaną budowlą może on przyśpieszyć proces jej wznoszenia ale po zakończeniu prac jego rola się nie kończy. Każdy budynek, który posiada jakąś funkcję zdany jest na błogosławieństwo króla starożytnego Egiptu. Przykładem są wspomniane surowce. Jeżeli rozkażesz tej elitarnej jednostce stanie z podniesioną ręka przy np. osadzie górniczej, możesz być pewny, że do każdej partii złota zostanie dodanych kilka następnych sztuk. To samo tyczy się rzecz jasna drewna i jadła. Pamiętaj więc o możliwościach faraona, kiedy zaczniesz odczuwać braki gospodarcze.

Ten swoisty superman wpływa także na ośrodki szkoleniowe i/lub technologiczne, jak również zdolności obronne budynków . Gadając do takich koszar zyskujesz szybszy trening stacjonującej tam piechoty, zaś przymilając się do wież, skosisz więcej agresorów. Faraon w walce skupia się jednostkach mitycznych, unikając zwykłych żołnierzy. Kiedy zginie, jego następca wyjdzie z centrum miasta. Drugi władca możliwy jest tylko po integracji z Ozyrysem i zainwestowaniem w specjalną technologię. Lepszą skutecznością legitymuje się natomiast ten od Ra. Służący złemu Setowi potrafi przywołać faunę.

Kwatera główna oferuje oprócz zwykłych robotników także kapłana, choć trzeba oddać, że nie tylko tam przesiaduje. Duchowny jest w rzeczywistości egipskim herosem, jako, że nacja ta nie jest w stanie wystawić nikogo o własnym imieniu i biografii. Jak każdy bohater specjalizuje się w anihilacji jednostek mitycznych. Do tego buduje tanie obeliski, które można porównać do wież obserwacyjnych. Kler bratający się z Ra potrafi identycznie jak faraon wzmacniać budynki. Wyznawcy Izydy udoskonalili się w temacie obelisków, natomiast wychwalający Seta, próbują swoich sił w oswajaniu zwierząt. Kapłan obok faraona jest jedynym sposobem w Egipcie na uleczenie rannych jednostek, a jego lichy współczynnik ataku nie jest wcale ostatecznym.

W centrum miasta dostępni są również najemnicy w odmianie pieszej lub konnej, Możesz ich zatrudnić za odpowiednia opłatą w chwilach poważnego zagrożenia ale większego pożytku z nich już nie będziesz miał. Po pewnym czasie ulatniają się zabierając dane im złoto i pewnie gdzieś za nie balują.

Aby zasłużyć na łaskę od bogów, trzeba im zaimponować. Najlepiej za pomocą stawianych pomników. Łącznie możesz postawić pięć, licząc że każdy kolejny szybciej zacznie generować wartość potrzebną na mitycznych kilerów. Pomóc w tym może naturalnie też faraon, który zajmie się wzmocnieniem monumentów od strony słownej. Okazalsze pomniki z reguły dużo kosztują, chyba że zamierzasz wystąpić pod szyldem Ra. Budowane ku czci Izydy chronią rejon przed działaniem obcych mocy.

Inna konstrukcja, której warto się przyjrzeć to latarnia morska. Dostępna w erze mitycznej prowadzi o dużym zasięgu przegląd najbliższej okolicy.

Piechota egipska jest najsłabsza pod względem kondycyjnym oraz siłowym. Sytuację ratuje jednak pancerz o ile nie przeciwkłuty to już na pewno przeciwsieczny. W obronie najlepiej czuje się włócznik, który do spółki z topornikiem szkolony jest w koszarach. Pierwszy z nich wprowadza popłoch wśród kawalerzystów ale musi też uważać, żeby nie natknąć się na łuczników, tudzież szczególnych piechurów. Do nich zalicza się właśnie użytkownik topora, który uwielbia toczyć dyskusję z walczącymi wręcz. Wystrzeliwane pociski przechodzą jednak niego jak przez masło, jak u sąsiada.

Silne łucznictwo, głownie za sprawą doskonałego łucznika w rydwanie ze strażnicy Migdol. Nie dość, że dysponuje odpowiednio wielkim grotem w strzałach, to na dodatek jest nader wytrzymały jak na ten typ zbrojnych. Jeśli nie dobiega do niego żadna jazda lub specjalni miotacze, to może z uśmiechem dziurawić wrogą piechotę. Konkurencyjny procarz z koszar jest jak odpadek, którego nikt nie chce. Takie jest pierwsze wrażenie, przy bliższym poznaniu niezwykle omylne. Charakteryzuje się beznadziejnym atakiem, fakt ale nawet nie widzisz jak pozbawia sił witalny innych łuczników samemu czując się bezpiecznie.

Podział w kawalerii jest aż nadto widoczny. Z jednej strony szybki wielbłąd bojowy, który robi porządek z inną jazdą oraz łucznikami. Z drugiej zaś ociężały słoń o wielkiej odporności na ciosy, preferowany raczej do wizyt w nieprzyjacielskich osadach. Obaj dostępni w strażnicy Migdol.

Wzorem Grecji, wynalazki przygotowane dla tych trzech grup czekają na opracowanie w zbrojowni oraz w miejscach występowania jednostek. Ogółem można też osiągnąć status mistrzów, co za wyjątkiem dodatkowych walorów w bitwie, wszystkich przyodziewa się w kolorowe łaszki.

Nie mam zamiaru zanudzać Cię opowieściami o marynarce, bo to zwyczajny odpowiednik greckiego asortymentu, zmieniają się zaledwie nazwy. I tak statek artyleryjski to kebenit, dalej galera taranująca, a na końcu oblężnicza barka wojenna.

W skład przedziału oblężniczego w dolinie Nilu wchodzą katapulty i ruchome wieże. Powszechnie znana wyrzutnia wystrzeliwuje jedną większą kule o dużej mocy kruszenia, co nie podoba się kapitanom statków, ani tym bardziej zarządcom budynków. Mobilny taran natomiast w przeciwieństwie do helladzkiego zamiennika, aby coś zdziałać musi podejść do konstrukcji na kontakt. Prace nad lądową artylerią prowadzone są tym razem w warsztacie, tam też znajdziesz dwa znane już odkrycia.

O stan fortyfikacji nie musisz się w ogóle martwić. W Egipcie są perfekcyjnie dopracowane czego efektem jest obecność zaawansowanej wieży z balistą. Również mury są potężniejsze, w ostatnim stadium definiowane jako cytadeli.