An Arabian Knight | Kampania Saladyna w Age of Empires II The Age of the Kings poradnik Age of Empires II: The Age of the Kings

Ostatnia aktualizacja: 8 sierpnia 2019

An Arabian Knight

W ten oto sposób trafiłem do świty największego wodza, jakiego nosiła Ziemia Święta. Już wkrótce, z woli Allaha, miałem zostać świadkiem jednego z jego zwycięstw. Zbliżaliśmy się bowiem do Egiptu, gdzie ostatnio wylądowała armia krzyżowców, by odciąć maurów od wielkiego spichlerza, którym były dla nich brzegi Nilu.

Od chwili, gdy wkroczyliśmy na okupowane ziemie, rozbijając mały patrol wroga, Saladyn dał się poznać jako rozważny oraz inteligentny wódz. Trzymał swoje wojska skupione, poruszał się ostrożnie, wpierw penetrując teren przy pomocy zwiadowców. Dłuższy czas szliśmy w ten sposób na południe, spotykając po drodze obojętnych nam Egipcjan. Wreszcie jednak - na południowy-wschód od piramid, odkryliśmy warowny obóz franków (zdj. 1). Nie byli nazbyt liczni, więc skoncentrowawszy siły, Sarcaeni pokonali ich bez wielkich strat. Niestety, w międzyczasie Egipcjanie wypowiedzieli Saladynowi posłuszeństwo, łącząc siły z krzyżowcami. Ta niespodziewana zdrada zmroziła krew w wojownikach pustyni, lecz Saladyn zdawał się niewzruszony. Zdecydował, by natychmiast zaatakować Kair i pokazem siły przekonać Egipcjan, by porzucili niefortunny sojusz.

Armia ruszyła na południowy wschód - do rzeki oraz mostu. Tam wkrótce zaatakowała nas grupa Egipcjan, lecz odparliśmy ich bez wielkiego kłopotu. Po drodze ludzie Saladyna niszczyli budynki postawione przez Franków. Widziałem że z jednego, bodaj z kuźni, wyciągnęli wiele zacnych pancerzy. W ich ręce wpadł także okręt pełen ciężkich dział (zdj. 2), którego rychło użyli, aby obalić bramy miasta oraz wieżę, która stała przy niej. Teraz Saladyn poprowadził grupę jeźdźców w zwartym szyku w stronę meczetu. Piechota oraz machiny wojenne zostały - poruszali się zbyt wolno (zdj. 3).

Atak okazał się niezbyt trudny, ani długi - ulice były praktycznie wyludnione, trzeba jedynie było uważać, aby nie wchodzić pochopnie w zasięg wrogich wież oraz zamków. Saladyn dał się też poznać jako wyrozumiały wódz, zakazując swoim ludziom niszczenia kairskich zabudowań. Nie mogłem wyjść ze zdumienia, bo wiem, że każdy z chrześcijańskich lordów na jego miejscu obróciłby zbuntowane miasto w kupę gruzów.

Taktyka zdała rezultat. Gdy dotarliśmy pod sam meczet, po drodze ścinając wrogiego kapłana, Egipcjanie zaproponowali pokój, a my otrzymaliśmy posiłki. Teraz pozostało tylko zniszczyć miasteczko franków, co leżało na wschód od miasta. Saladyn rozłożył wojska pod samymi murami, a następnie wypuścił kilku jeźdźców jako przynętę. Frankowie ruszyli za nimi, wychodząc poza ochronę swoich wież. Choć byli liczni, maurowie zwyciężyli - głównie dlatego, że wróg nadchodził grupkami, zaś siły Saladyna były skupione (zdj. 4). Potem zostało już tylko zniszczyć wrogie wieże taranem, a następnie puścić z dymem ratusz.