16. Age of Empires 2. Najlepsze stare gry strategiczne

16. Age of Empires 2

Ciekawostkę stanowi fakt, że Age of Empires jest jedną z niewielu klasycznych strategii, które wyszły na konsole.

Choć pojawiły się już dwie odświeżone wersje Age of Empiers II w tym podsumowaniu skupiam się na oryginalnej edycji tego ponadczasowego tytułu. To, że jakaś gra pojawia się w praktycznie niezmienionej formie zarówno w rankingu klasyki, jak i aktualnych, najlepszych produkcji ze swojego gatunku, powinno mówić samo za siebie.

Jeśli miałbym jednak wytłumaczyć, dlaczego Age of Empires zasługuje na zaszczytne miano klasyki gatunku, to powiedziałbym po prostu, że jest to kwintesencja tego, czego oczekujemy od porządnego RTS-a. Ogromna liczba frakcji i świetne wyważenie rozgrywki, a do tego fantastycznie oddany klimat epoki sprawiały, że gra wciągała na długie godziny. Dodać do tego należy sporą liczbę kampanii dla jednego gracza i świetnie zrealizowany multiplayer, by otrzymać gotowy przepis na sukces.

Age of Empires II miało swoją konsolową edycję, w czasach gdy o Halo Wars nikt jeszcze nie słyszał. Gra ukazała się na PlayStation 2, a jej wydany przez Konami port był wówczas jedną z niewielu propozycji dla fanów strategii na konsolach. Specyfika platformy wymusiła na twórcach obniżenie rozdzielczości, przez co gra stała się mniej czytelna niż na PC. Do tego należy dołożyć sterowanie przy użyciu pada, które praktycznie uniemożliwiało szybkie mikrozarządzanie jednostkami, co niejednokrotnie w RTS-ach decydowało o zwycięstwie w meczu sieciowym. Mimo to deweloperom należy się uznanie za odwagę, gdyż nawet dziś strategie czasu rzeczywistego są na konsolach gatunkiem niszowym.

Wielu z nas darzy ten tytuł niemałym sentymentem. Niejeden gracz spędził długie godziny, budując fortyfikacje swojej wioski i przygotowując jednostki do ataku na osadę przeciwnika. Dla tych, którzy pamiętają czasy świetności tej serii, druga część Age of Empires to przede wszystkim ogromny ładunek wspomnień o minionej epoce elektronicznej rozrywki. Jest sporo prawdy w stwierdzeniu, że dziś takich strategii się już nie robi.