Sztywny podział klasowy. Najbardziej irytujące mechaniki w RPG-ach

Spis treści

Sztywny podział klasowy

Divinity: Original Sin II, 2017, Larian Studios

Gry, w których to irytowało: Vampire Masquerade: Bloodlines, Lionheart
Gry, w których zrobiono to dobrze: Divinity: Original Sin 2, Pathfinder: Wrath of The Righteous
Czy uczynienie tego elementu bardziej przyjaznym graczom stało się branżową normą: tak

Słynne studio Black Isle pogrzebała między innymi porażka Lionhearta. Gra, w której mogliśmy podróżować po XVI-wiecznej alternatywnej wersji Barcelony i spotkać się z Leonardem da Vinci, Galileuszem czy Szekspirem, zawiodła na całej linii nieintuicyjnymi rozwiązaniami mechanicznymi. Co z tego, że samo uniwersum było ciekawe, skoro sztywny wybór klasowy w niektórych przypadkach wręcz uniemożliwiał wygrywanie kolejnych walk.

Zostało jeszcze 50% zawartości tej strony, której nie widzisz w tej chwili ...

... pozostała treść tej strony oraz tysiące innych ciekawych materiałów dostępne są w całości dla posiadaczy Abonamentu Premium

Abonament dla Ciebie

Marek Jura

W 2016 ukończył filologię na UAM-ie. Od tamtej pory recenzuje dla GRYOnline.pl prozę, poezję, filmy, seriale oraz gry wideo. Pierwsze kroki w branży dziennikarskiej stawiał zaś jako newsman w lokalnym brukowcu. Prowadził własną firmę – projektował, składał, testował i sprzedawał planszówki. Opublikował kilka opowiadań, a także przygotowuje swój debiutancki tom wierszy. Trenuje sporty walki. Feminista, weganin, fan ananasa na pizzy, kociarz, nie lubi Bethesdy i Amazona, lubi Lovecrafta, Agentów TARCZY, P:T, Beksińskiego, Hollow Knigt, performance, sztukę abstrakcyjną, mody do gier i pierogi.

więcej

Odkopałem najlepsze zapomniane mechaniki hack’n’slashów

Inspiracja, naśladownictwo, kalka czy wręcz plagiat. Twórcy gier nieustannie czerpią z dorobku swoich poprzedników podpatrując pewne schematy, mechaniki. Niekiedy, o zgrozo, w szale powielania uda im się pominąć prawdziwe perły.