[PART I] Chapter IV | Max Payne 2 The Fall Of Max Payne poradnik Max Payne 2: The Fall Of Max Payne

Ostatnia aktualizacja: 30 sierpnia 2019

PART I: The Darkness Inside

Chapter IV: No 'Us' in This

Dom

Obudziło mnie pukanie do drzwi.

- Mona. Zastanawiałam się, kiedy wreszcie się pojawisz.

- Max. Nie zjawiłam się tutaj, by cię zabić. Nie zaprosisz mnie do środka? Jesteś w niebezpieczeństwie. Oboje jesteśmy. Jest na nas zlecenie.

- Nie ma żadnych "nas". Jesteś podejrzaną o morderstwo i powinienem zabrać cię na komisariat.

Schowałem się za odznaką.

AKCJA!

Dziwne przeczucie podpowiedziało mi, by wyjrzeć przez okno. Jak to zazwyczaj z przeczuciami bywa, i to było trafne. W sąsiednim budynku zobaczyłem snajpera. W ostatniej chwili padłem na podłogę. A Mona uciekła, sądząc, że to przez nią mnie znaleźli. Czym prędzej przeskoczyłem na drugą stronę pokoju i wszedłem do sąsiedniego pomieszczenia. Skorzystałem z telefonu [#41] by zadzwonić po pomoc. Zabrałem jeszcze leżące przy łóżku opakowanie Painkillers. Ruszyłem do drzwi i na korytarz [#42] .

Po Monie pozostały tylko ślady - dwa trupy frajerów. Drzwi na wprost były czymś zablokowane. Udałem się korytarzem w lewo. Ostatnie drzwi były otwarte. Na moich oczach starsza pani [#43] strzeliła z bliskiej odległości sprzątaczowi prosto w brzuch. Podczas rozmowy zaproponowała mi strzelbę oraz naboje - nie mogłem jej odmówić. Zabrałem też opakowania Painkillers z szafki. Po powrocie na korytarz skoncentrowałem się na poszukiwaniu jakiegoś wyjścia. Znalazłem otwarte okno [#44] .

Przeskoczyłem na zewnątrz i momentalnie przeszedłem na gzyms z prawej. Puszki pod oknem od razu spadły w dół. Potem przeskoczyłem na gzyms z lewej i następnie z powrotem na tą samą stronę. W dole [#45] pojawiła się furgonetka z czterema oprychami. Szybko zrobiłem użytek z posiadanej broni. Następnie po gzymsie przeszedłem do kolejnego okna. Pierwszy pokój był pusty a w drugim zastałem drzemiącego lokatora [#46] . Gdy wyłączyłem mu telewizor, obudził się marudząc cos pod nosem.