Maxis. Legendarne studia, których już nie ma wśród nas

Maxis

O The Sims możecie mówić, co chcecie, ale jednego tej serii nie odmówicie – niewiele jest marek gier wideo równie popularnych wśród osób, które nie mają na co dzień do czynienia z interaktywną rozrywką. Niemniej wpływ studia Maxis na współczesną branżę sięga zdecydowanie poza ten hitowy „symulator życia”. Tak naprawdę zespół już swoim debiutanckim dziełem SimCity zapewnił sobie miejsce w historii medium. Wypuszczona w 1989 roku produkcja, skupiająca się na budowie miasta, początkowo miała problemy ze znalezieniem wydawcy, ale gdy w końcu trafiła na rynek, szybko udowodniła swoją wartość, zgarniając dziesiątki nagród i sprzedając się w ponad milionie egzemplarzy.

Firma początkowo trzymała się wymyślonej przez siebie formuły, tworząc kontynuacje i klony SimCity – gdy zaczęła eksperymentować z innymi gatunkami, jej dobra passa szybko się skończyła. W 1997 roku problemy finansowe zmusiły ją do przyjęcia oferty wykupu przez Electronic Arts.

„Symulator życia” (lub śmierci, jeśli jesteście miłośnikami kombinowania przy drabinkach do basenu...) początkowo nie zyskał aprobaty inwestorów. EA postanowiło jednak zaryzykować... i zarobiło miliony.

W przeciwieństwie do sytuacji paru innych wspomnianych tu producentów mariaż z „Elektronikami” nie przyniósł natychmiastowych negatywnych skutków. Wręcz przeciwnie: w 2000 roku Will Wright, projektant SimCity, wreszcie zrealizował swoją ideę „interaktywnego domu dla lalek” (zainspirowaną zresztą zniszczeniem jego posiadłości w pożarze), wypuszczając The Sims. Reszta jest historią – gra odniosła kolosalny sukces, doczekała się też dziesiątków dodatków i paru kolejnych części.

Wright stworzył jeszcze dla Maxis Spore – kolejny kasowy hit – i w 2009 roku opuścił studio. Po jego odejściu firma zaczęła zaliczać wpadki: pamiętna nieudana premiera nowego SimCity i debiut The Sims 4 jako najgorzej ocenianej części serii okazały się dwiema wielkimi rysami na jej wizerunku. A że Electronic Arts do szczególnie wyrozumiałych wydawców nigdy nie należało, trzy lata temu Maxis zostało zamknięte, a deweloperom zaoferowano pracę w wewnętrznych oddziałach EA. Niezbyt imponujący koniec jak na studio, które stworzyło jedną z najbardziej dochodowych marek w historii branży.

Aleja zasłużonych: Neversoft

Kolejna firma, która padła ofiarą wchłonięcia przez zdecydowanie większego od siebie wydawcę. Neversoft w końcówce lat 90. wydał dwa naprawdę świetne tytuły, które zwróciły na siebie uwagę największych graczy na rynku. Mowa o strzelance MDK oraz pierwszej części cyklu Tony Hawk’s Pro Skater. Szczególnie ta druga pozycja okazała się gigantycznym sukcesem – zarówno pod względem sprzedaży, jak i ocen mediów. Wkrótce po premierze Neversoft został wykupiony przez Activision; pod okiem giganta zaczął produkować kolejne kontynuacje Tony Hawk’s Pro Skater.

Nowe odsłony cyklu rok w rok trafiały na sklepowe półki, co wkrótce poskutkowało obniżeniem jakości gier. Studio zostało więc oddelegowane do prac nad serią Guitar Hero, ale i tu szybko dało się wyczuć zmęczenie materiału. Ostatecznie Activision rozwiązało Neversoft w 2014 roku; ostatnim projektem niegdyś legendarnego zespołu było Call of Duty: Ghosts, stworzone we współpracy z Infinity Ward i Raven Software.