RPG i action-RPG. 60 najlepszych gier na PS3, które trzeba znać

RPG i action-RPG

Trylogia Mass Effect

Dawno, dawno temu BioWare robiło fenomenalne gry i kojarzone było z najlepszymi tytułami fabularnymi danych czasów. Trylogia Mass Effect stanowi jedno z ostatnich takich wielkich dzieł tego studia. Cykl zabiera nas do odległej przyszłości, w której Ziemianie rozprzestrzenili się po galaktyce i nawiązali kontakt z innymi rozumnymi rasami. Jako obrońca ludzkości, komandor Shepard, stajemy do walki z potężną, pradawną rasą, zagrażającą przyszłości znanego nam wszechświata. Opowieść szybko rozwija się w jedną z najlepszych space oper, jakie sprezentowała nam popkultura.

Pod względem mechaniki trzy odsłony serii dość sprawnie balansują między nastawionymi na akcję kosmicznymi strzelankami, a rasowymi RPG. I tak podczas zabawy równie istotne jak efektowne pojedynki z kosmicznymi adwersarzami okazuje się rozwijanie bohaterów, dialogi z postaciami niezależnymi i naszymi kompanami oraz podejmowanie trudnych decyzji, które potrafią w istotny sposób kształtować przebieg fabuły.

1. Więcej o serii Mass Effect

Deus Ex: Human Revolution

Powroty po latach kultowych, ale podupadłych serii rzadko się udają. Human Revolution nie można jednak określić inaczej niż mianem wielkiego sukcesu. Podczas gdy po Deus Ex: Invisible War wydawało się, że sagę tę czeka już tylko zapomnienie, debiutujący zespół zdołał nie tylko z powodzeniem odtworzyć klimat tej kultowej klasyki i uwspółcześnić go, ale też naprawdę interesująco rozbudować powołane w nim do życia uniwersum.

Akcja Human Revolution toczy się w roku 2027, gdy świat stoi u progu rewolucji związanej z cybernetyzacją ludzkości. Ciało głównego bohatera, Adama Jensena, w wyniku nieprzyjemnych okoliczności zostaje zmasakrowane i aby ratować mu życie, jego pracodawca faszeruje go najnowocześniejszymi wszczepami. Wyposażony w zaawansowane zdobycze technologiczne Jensen wyrusza na poszukiwania tych, którzy doprowadzili go do tego stanu, jednocześnie odkrywając kolejne warstwy wielkiego, korporacyjnego spisku.

Siła Deus Ex: Human Revolution tkwi w swobodzie, na jaką gra pozwala podczas realizacji zadań. Zależnie od tego, jak rozdysponujemy swoje punkty rozwoju, możemy grać jak w rasową strzelankę albo jak w wymuszającą pozostawanie w cieniu, korzystanie z tuneli wentylacyjnych i przemykanie się za plecami skradankę. Unikatowa złoto-czarna oprawa wizualna nadaje też przyszłości roztaczanej przez HR oryginalny styl.

1. Więcej o grze Deus Ex: Human Revolution

Demon’s Souls

Zanim hardcore’orowi gracze oszaleli na punkcie serii Dark Souls, a słońce stało się obiektem kultu „prawdziwych gamerów”, odpowiedzialne za całe zamieszanie studio FromSoftware podobne szaleństwo zafundowało na wyłączność posiadaczom PlayStation 3. Demon’s Souls to, najprościej mówiąc, Dark Souls 0 – tytuł, od którego zaczęła się cała magia.

Fani FromSoftware szybko odnajdą się w tej produkcji, odkrywając w niej wiele cech charakterystycznych Soulsów – wyjątkowo trudny, karzący za wszelkie błędy, ale niemal zawsze sprawiedliwy poziom trudności, posępny klimat, toporne sterowanie, fabułę prezentowaną w formie opisów przedmiotów i enigmatycznych dialogów, z których samodzielnie trzeba złożyć sobie jakąś sensowną całość. Niestety, serwery zostały już jakiś czas temu wyłączone, co mimo singleplayerowego charakteru tej produkcji odbiera nieco frajdy z zabawy – można zapomnieć o enigmatycznych podpowiedziach innych użytkowników czy „podglądaniu”, jak zginęli inni śmiałkowie.

1. Więcej o grze Demon’s Souls

NieR Gestalt

NieR w chwili swego debiutu przeszedł bez większego echa, dostając bardzo przeciętne oceny za słabą oprawę wizualną i nieciekawą mechanikę. O ile jednak recenzenci nie docenili dzieła Yoko Taro, znalazła się niewielka grupa graczy, którzy wybaczyli NieR-owi toporną rozgrywkę, odnajdując pod nią fenomenalną, momentami wręcz przytłaczającą emocjonalnie fabułę, niebojącą się kwestionować światopoglądu gracza. I grupka ta zrobiła tej produkcji przez lata całkiem skuteczną reklamę, wynosząc początkowo niespecjalnie znany tytuł do rangi jednego z przedstawicieli największej klasyki na PlayStation 3. A kiedy sukces odniosła jej kontynuacja, NieR: Automata, to o poprzedniej części cyklu w ogóle zrobiło się głośno i w końcu zyskała należne jej zainteresowanie.

Rozgrywka w NieR-ze jest mocno zorientowana na akcję, czerpiąc sporo chociażby z gatunku slasherów. Dużo tu też niestety grindu i backtrackingu. To wszystko jest jednak nieistotne, bo w tytuł ten gra się dla fenomenalnej muzyki, melancholijnego klimatu i jednej z najlepszych fabuł w historii gier komputerowych. Akcja toczy się w odległej przyszłości, w postapokaliptycznym świecie niszczonym przez potężne stworzenia oraz groźnego wirusa. Jako tytułowy bohater wyruszamy w niebezpieczną podróż w poszukiwaniu lekarstwa dla chorej córki. Znajdujemy tu ładunek emocjonalny, który może doprowadzić do gamingowej depresji, wyleczyć z niej i ostatecznie pozostawić z kilkudniowym kacem moralnym, zmuszającym do rozmyślań o sensie życia.

1. Więcej o grze NieR Gestalt

Ni no Kuni: Wrath of the White Witch

Japoński odłam gier fabularnych to jeden z podgatunków, które w siódmej generacji sporo straciły na popularności i o świetnych jego przedstawicieli znacznie trudniej niż w czasach PS2 czy PS1. Mimo to kilka perełek tego typu zawitało na PlayStation 3, a Ni no Kuni, z racji swojej wyjątkowej oprawy wizualnej, chyba najlepiej z nich wszystkich zniosło próbę czasu.

Gra jest owocem związku między doświadczonymi deweloperami ekipy Level-5 a kultowym studiem animacyjnym Ghibli, odpowiedzialnym za taką klasykę jak Spirited Away, Księżniczka Mononoke czy Ruchomy zamek Hauru. I cała magia wspomnianych filmów animowanych została skutecznie przeniesiona do Wrath of the White Witch, objawiając się w postaci prześlicznej oprawy wizualnej oraz wzruszającej historii z morałem, która porwie zarówno młodszych, jak i starszych odbiorców.

Pod względem rozgrywki Ni no Kuni już tak nie imponuje, będąc dość rasowym przedstawicielem jRPG. Mamy tu więc sporo podróżowania po świecie, wykonywania prostych questów i walkę. Bardzo dużo walki. Ta ostatnia jest mieszanką systemu turowego oraz opartego na czasie rzeczywistym i oferuje sporo opcji taktycznych. Istotnym elementem zabawy okazuje się też zbieranie towarzyszących nam chowańców. Grę wyróżnia niski próg wejścia – kolejne mechaniki odkrywane są bardzo powoli i klarownie tłumaczone. Dzięki temu stanowi ona doskonały początek dla osób, które dotąd z japońskimi grami fabularnymi nie były za pan brat.

1. Więcej o grze Ni No Kuni: Wrath of the White Witch

Persona 5

Jedną z ostatnich większych gier wydanych na PlayStation 3 był port Persony 5 – kolejnej odsłony cieszącego się sympatią cyklu japońskich gier fabularnych. Choć już poprzednie części serii doczekały się uznania fanów, „piątka” okazała się wielkim sukcesem, który przyciągnął do sagi rzesze dotąd niezainteresowanych nią osób. Przepis na hit? Świetna fabuła, solidna mechanika i styl. Przede wszystkim styl.

Persona 5 może pochwalić się wyjątkową oprawą audiowizualną rodem z anime i przede wszystkim opracowanym z niezwykłym smakiem interfejsem, który zachwyca pomysłowością. Pod tym wszystkim kryje się natomiast soczysta japońska gra fabularna o dość nietypowej, dwoistej naturze. Podczas zabawy wcielamy się w japońskiego studenta, który za dnia prowadzi normalne życie – socjalizuje się ze znajomymi, chodzi do szkoły, pisze testy, randkuje.

Te wszystkie aktywności wpływają na jego statystyki nocą, gdy bohater trafia do alternatywnego świata i jako zamaskowany heros razem z grupą znajomych stara się naprawić świat, podróżując po ludzkiej podświadomości i tocząc walki z użyciem tytułowych Person – projekcji psychiki.

1. Więcej o grze Persona 5

The Elder Scrolls V: Skyrim

Na liście nie mogło oczywiście zabraknąć Skyrima – dla jednych najlepszego RPG ery sprzed Wiedźmina 3, dla innych najbardziej przereklamowanego RPG tamtych czasów, ale generalnie na pewno dobrej gry. Wersja na PlayStation 3 wprawdzie początkowo miała sporo problemów technicznych, ale ostatecznie Bethesdzie udało się większość z nich wyeliminować, sprawiając, że i na tej platformie wycieczka do mroźnego świata potrafi być niezapomnianym przeżyciem.

Skyrim, podobnie jak wcześniejsze pozycje z cyklu Elder Scrolls, wyróżnia się przede wszystkim olbrzymią swobodą. Nic nie stoi na przeszkodzie, by kompletnie zignorować główny wątek fabularny i wciąż doskonale bawić się, realizując zadania poboczne, zwiedzając imponującej wielkości kontynent Tamriel, walcząc z licznymi bestiami czy też oddając się aktywnościom w rodzaju wykopywania surowców, wykuwania zbroi czy zabawy w farmera. W jak mało którym innym tytule singleplayerowym w Skyrimie z łatwością można zatracić się na setki godzin.

1. Więcej o grze The Elder Scrolls V: Skyrim