Przegląd dostępnych okrętów podwodnych (2) | Na kotwicowisku w Silent Hunter 4 poradnik Silent Hunter 4: Wolves of the Pacific

Ostatnia aktualizacja: 27 sierpnia 2019

6. Okręt podwodny klasy Salmon

Salmon

Salmon na zdjęciu archiwalnym.

Okręt podwodny USS Salmon (SS - 182) zapoczątkował serię okrętów tej klasy, których powstało w sumie 6 jednostek. Zwodowany w 1937 roku skierowany został do służby w Marynarce Wojennej w marcu 1938 roku. Odbył pełną kampanię wojenną w trakcie II Wojny Światowej. Po jej zakończeniu we wrześniu 1945 został wycofany ze służby liniowej.

Dane techniczne:

Wyporność: 1449 t (wynurzony), 2198 t (zanurzony). Długość: 93.9 m, szerokość: 8m, zanurzenie: 4.34 m, zanurzenie konstrukcyjne 76 m. Prędkość: 21 węzłów (39 km/h) wynurzony, 9 węzłów (17 km/h) zanurzony. Załoga: 70 oficerów i marynarzy. Uzbrojenie: 8 wyrzutni torped 533 mm (4 dziobowe, 4 rufowe) z zapasem 24 torped; 1 x 4 (102mm)/50 cal działo pokładowe, 2x0.5" (12.7mm) & 2x0.3" (7.62mm) karabiny maszynowe. Napęd: spalinowo - elektryczny, 4 x 1375 koni mechanicznych (1025kW) General Motors silnik diesla, 2 x 1650 koni mechanicznych (1230kW) Elliott Motor elektryczne silniki. Zasięg: 11,800 mil morskich przy prędkości 10 węzłów (21,900 km przy prędkości 17 km/h) wynurzony.

7. Okręt podwodny klasy Sargo

Sargo

Sargo na zdjęciu archiwalnym

Okręt podwodny USS Sargo (SS - 188) zapoczątkował produkcję okrętów klasy Sargo. Zwodowany w maju 1937, do służby liniowej został skierowany w lutym 1939 roku. Brał udział w operacjach morskich Marynarki USA w trakcie trwania II Wojny Światowej. Liniową służbę zakończył w 1946 roku.

Dane techniczne:

Wyporność: 1450 t. (wynurzenie), 2350 t. (zanurzenie). Długość 94 m, szerokość 8,03 m, wysokość 4,20 m. Zanurzenie konstrukcyjne 75 m. Załoga: 5 oficerów i 50 marynarzy. Uzbrojenie: 8 wyrzutni torpedowych 21" - 533 mm (4 dziobowe, 4 rufowe) z zapasem w ilości 24 torped. Działo pokładowe 3"/50, 2 x .50 cal i 2 x .30 cal karabiny maszynowe. Napęd: spalinowo - elektryczny, silnik diesla produkcji Hoover, Owens, Rentschler Co., silnik elektryczny General Electric Co. napędzający dwie śruby.

8. Okręt podwodny klasy Tambor

Tambor

Tambor na zdjęciu archiwalnym

Okręt podwodny USS Tambor (SS - 198) był pierwszym w klasie, która przyjęła od niego nazwę. Został zwodowany 16 stycznia 1939 roku, po czym po standartowych testach skierowany do służby w Marynarce Wojennej USA w czerwcu 1942 roku. Natychmiast skierowano go służby liniowej, gdzie brał udział w działaniach II Wojny Światowej. Ogółem wyprodukowano 12 okrętów podwodnych tej klasy. Wycofany ze służby po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku z przeznaczeniem do celów szkoleniowych w Treningowej Rezerwie Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej USA. W 1959 roku definitywnie wycofany z użycia i przekazany do złomowania.

Dane techniczne:

Wyporność: 1475 t (wynurzony), 2370 t (zanurzony). Długość: 93.8 m, szerokość 8,3 m, zanurzenie: 4.6 m, zanurzenie konstrukcyjne 75 m. Prędkość: 20 węzłów (37 km/h) wynurzony, 9 węzłów (17 km/h) zanurzony. Załoga: 6 oficerów i 54 marynarzy. Uzbrojenie: 10 wyrzutni torped 533 mm (6 dziobowych, 4 rufowe) z zapasem 24 torped; 1 x 3" (76 mm)/50 calibre, 2 x 0.5" (12.7mm) i 2 x 0.3" (7.62mm). Napęd: spalinowo - elektryczny, silnik Diesla o mocy 4 x 1350 koni mechanicznych (1 MW) (General Motors w SS 198-200 & 206-208, Fairbanks-Morse w SS 201-203 & 209-211), silnik elektryczny General Electric o mocy 1020 kW. Zasięg: 12,000 mil morskich przy prędkości 10 węzłów (18,000 km przy prędkości 17 km/h) wynurzony. Maksymalna długość zanurzenia: 48 godzin.

9. Okręt podwodny klasy Balao

Balao

Balao na zdjęciu archiwalnym

Okręt podwodny USS (SS - 285) zapoczątkował serię jednostek będących rozwinięciem technologicznym klasy Gato. W jego budowie zastosowano poszycie kadłuba wykonane ze stali o podwyższonych parametrach wytrzymałościowych, co wydatnie zwiększyło głębokość zanurzenia. Został zwodowany w czerwcu 1942 roku i po wykonaniu niezbędnych testów skierowany do służby liniowej w lutym 1943 roku. Uczestniczył w operacjach morskich do zakończenia działań wojennych II Wojny Światowej. W 1946 przekazany do rezerwy, powrócił do służby liniowej w 1952 roku, aby definitywnie zakończyć ją w 1963 roku. W trakcie eksploatacji wielokrotnie modernizowany.

Dane techniczne:

Wyporność: 1550 t (wynurzony), 2460 t (zanurzony). Długość: 93.6 m (linia wodna), 95.0 m (całość), szerokość: 8.31 m, zanurzenie: 4.65 m, głębokość konstrukcyjna 122 m. Prędkość: 201 węzłów (37.5 km/h) wynurzony, 83 węzłów (16 km/h) zanurzony. Uzbrojenie: 10 wyrzutni torped 533 mm (6 dziobowych, 4 rufowe) z zapasem 24 torped; 1 × 4"/.50 cal (102 mm), 1×5"/.25 cal (127 mm), 1×40 mm działo przeciwlotnicze (poza SS.361-364), 1 × 3"/.50 cal (76 mm) działo przeciwlotnicze (w SS.361-364),1 × 20 mm działo przeciwlotnicze (tylko SS.313-360 i SS.365-416), 2 × 0.5" (12.7 mm) karabiny maszynowe (opcjonalnie), 2 × 0.3" (7.62 mm) karabiny maszynowe (w SS.361-364). Załoga: 60 oficerów i marynarzy (podczas pokoju); 80-85 oficerów i marynarzy (podczas wojny). Napęd: spalinowo - elektryczny, silnik Diesla (jednostka dziesięciocylindrowa produkcji General Motors 278A) o mocy 4 x 1370 koni mechanicznych (1 MW) poza okrętami SS292-312 i SS381-416 wyposażonymi w jednostkę napędową produkcji Elliott Motor, silniki elektryczne General Electric zasilane bateriami Exide. Okręt posiadał dwa wały napędowe. Zasięg: 11,800 mil morskich przy prędkości 10 węzłów (21,900 km przy prędkości 19 km/h) wynurzony, 100 mil morskich przy prędkości 3 węzłów (185 km przy prędkości 5.6 km/h) zanurzony. Maksymalna długość zanurzenia: 48 godzin.