A Plague Tale: Innocence. Najlepsze gry, które skończysz w 10 godzin

A Plague Tale: Innocence

Produkcja studia Asobo to przedstawiciel wymierającego gatunku, pozycja osadzona gdzieś pomiędzy tytułami niezależnymi a wysokobudżetowymi hitami, przeznaczona wyłącznie dla pojedynczego gracza, bez otwartego świata i sztucznego wydłużania zabawy. A Plague Tale: Innocence nie sili się na innowacyjność, nie męczy nas też wszechobecnymi znajdźkami; swoją siłę opierając na wciągającej fabule, interesujących postaciach i fascynujących realiach. W dzisiejszej branży to podejście tak rzadko spotykane, że aż zakrawające na nowatorskość!

Nie trzeba bać się szczurów, by poczuć dyskomfort na widok krwiożerczych gryzoni, jakie opanowały świat A Plague Tale: Innocence.

Fundamentem tej produkcji jest scenariusz, ten zaś opiera się przede wszystkim na relacji dwójki głównych bohaterów – będących rodzeństwem Amicii i Hugo. Sterujemy co prawda tylko dziewczyną, ale jej mały braciszek nie odstępuje nas na krok, stanowiąc nie tylko kluczowy element fabuły, ale i pomoc w trakcie rozwiązywania zagadek środowiskowych. Nie trzeba wiele, by zżyć się z tym duetem (m.in. za sprawą świetnego dubbingu obu postaci)... co zresztą twórcy szybko zaczynają wykorzystywać przeciwko nam. A Plague Tale: Innocence to bowiem zdecydowanie gra nie dla dzieci, choć to one stanowią jej protagonistów – świat jest tu mroczny i nieprzyjazny, a oprócz nieprzychylnych nam inkwizytorów wszędzie wałęsają się gigantyczne stada szczurów, pożerających lub zarażających plagą wszystkich na swej drodze. Momentami robi się makabrycznie – zresztą już etap wprowadzający kończy się wyjątkowo ponuro.

W opozycji do tej ciężkiej, poważnej atmosfery stoi rozgrywka, bo deweloperzy mają opory przed zaufaniem inteligencji gracza i przez większość czasu wolą prowadzić go za rączkę. To jednak nadal solidny miks skradanki z elementami gry akcji i sporą porcją nieszczególnie trudnych zagadek środowiskowych, stanowiący idealne uzupełnienie ambitnej fabuły. A Plague Tale: Innocence to przykład tytułu, który zna swoje ograniczenia i doskonale wykorzystuje swoje mocne strony. W tym przypadku jest to scenariusz, który nie rozmienia się na drobne i od początku do samego końca pozostaje wierny mrocznej artystycznej wizji.