I - Actium | Pax Romana | Age of Empires The Rise of Rome poradnik Age of Empires: The Rise of Rome
Ostatnia aktualizacja: 23 września 2019
I - Actium
Warunki zwycięstwa:
- Dewastacja kwater głównych dwójki przeciwników oraz zatopienie Kleopatry
Epoki: Iron
Po śmierci Juliusza Cezara, Rzym wypełnił chaos. Objęcie schedy zamordowanego przywódcy deklarowało wielu, jednak w ostateczności na placu boju pozostało trzech podpisując drugi triumwirat. Imperium podzielone zostało na strefę zachodnią oddaną w ręce Lepidusa, centralną oraz wschodnią zarządzaną przez Marka Antoniusza. Przypieczętowaniem politycznego paktu był ślub Antoniusza z siostrą tego, który wylądował pośrodku czyli Oktawiana. Nie od dziś jednak wiadomo, że miłość zmusza do różnych, często nierozsądnych wyborów.
Namiestnik prawicy nawiązał romans ze słynną Kleopatrą co wydatnie nie spodobało się Oktawianowi. Adoptowany syn Cezara, który w międzyczasie pozbył się Lepidusa, wyrusza z krucjatą na ziemie wschodnie. Największa bitwa z Markiem Antoniuszem, u którego boku stanęła Kleopatra toczy się pod Akcjum. My się do niej dołączamy.
Kilka sezonów brazylijskiego serialu mamy za sobą, czas więc poznać epilog. Najważniejsze w tym scenariuszu okażą się zdolności przewodzenia marynarką, choć bez odpowiedniego wsparcia z ziemi również się nie obejdzie. Już na początku zostajesz napadnięty przez czerwonych. Rozpraw się ze szturmem i czym prędzej zajmij się ulepszaniem swojej osady o niezbędne budowle. Dwa główne ataki sunąć będą od południa, jeden sterowny przez sąsiadującą z nami bazę Antoniusza, a drugi wzdłuż rzeki. O te skrajnie położone nie musisz się zbytnio martwić, gdyż wróg zapuści w owe rejony okazjonalnie, jeżeli w ogóle.
Budowanie na tym etapie gry kawalkady okrętów mija się z celem. Po pierwsze, co zostało to już powiedziane, starcie tych tego typu jednostek jest mało prawdopodobne, a w razie zagrożenia wystarczą Ci cztery podarunki od zespołu Ensemble Studios (o ile nie wypłyniesz w dalszy rejs), a po drugie dysponujesz wbrew pozorom małymi zapasami drewna w stanie naturalnym. Koncentrując się na obronie południa, bardzo ciężko wskazać jakiś złoty środek. Najodpowiedniej wydaje się ulokować siły przed lewym wejściem do osady i ewentualnie wewnątrz nieco na prawo. Pod żadnym pozorem nie należy natomiast bronić flanki nad rzeką tuż nad jej ujściem. To właśnie tam do oporu będą wpływać okręty oblężnicze sprzymierzonych, ładujące we wszystko co znajdzie się w zasięgu (m.in. w wieże). Co można na to poradzić? Dobrze jest wyhodować minimum dwóch kapłanów, którzy będą przejmować tego typu maszyny wojenne, równocześnie choć przez chwilę wzmacniając naszą pozycję w tym miejscu. Idealnie do walki z morskimi kolosami nadają się ponadto balisty, w oka mgnieniu posyłające na dno wszelkie zagrożenie. Należy jeszcze pamiętać, że szybkie jednostki w stylu kawaleria, rydwany, deklasujące zazwyczaj możliwości katapult tutaj zawodzą na całej linii - jednostki produkowane w przystanie nie są opatrzone limitem wystrzału. To ostatnie zdanie to notka dla tych, którzy snują złowrogie plany widząc, że rzeczka to tak naprawdę mielizna. Co się tyczy transportowców, to pozwól podejść zrzutom jak najbliżej murów i dopiero wtedy interweniuj np. oddziałem znajdującym się w mieście.
Nieprzerwanie udoskonalaj armię lądową wspierając się przy okazji wodnymi technologiami, co ma być inwestycją w przyszłość. Kiedy uznasz, że posiadasz wystarczający potencjał, uderz na czerwonych. Pozostanie już tylko jeden ale prawdę mówiąc najpotężniejszy przeciwnik - brązowi Egipcjanie. Tak teraz potrzebna flota wymaga jednak sporych nakładów w złocie. Kolejne jego pokłady odkryjesz m.in. w rogu mapy (1 ), choć najpierw rozważ zaopiekowanie się złotem zlokalizowanym nad południowo-wschodnim brzegiem (2 ). Do tego celu potrzebna jest supremacja w tym obszarze, dokonana za pośrednictwem portu. Kolonizacja nowych terenów utrudniona zostanie poprzez wieczne nękanie wybrzeża obcymi okrętami ale jako, że już wcześniej zatroszczyłeś się o odpowiednie wynalazki, na pewno szybko opanujesz sytuację.
Zanim jednak do tego dojdzie przydałoby się nieco zamieszać w bazie Egipcjan. Stwórz na miarę swoich możliwości budzącą grozę flotyllę, kierując się zwłaszcza na jeden (3 ) z dwóch portów nieprzyjaciela. Jeżeli masz odpowiednią ilość surowców, poślij tam także swoją armię (balisty na wieże mile widziane), która powinna po gruzach powoli przesuwać się w kierunku drugiej przystani (4 ). W przypadku niepowodzenia, zniszcz co się da i wracaj z powrotem. Dysponujący tylko jednym portem brązowi, ograniczą się do ochrony swoich wód ze wschodu, co da Ci pewną przewagę podczas następnej wyprawy.
Dzielnie chroniąc nowo wybudowaną przystań przed zmasowanymi atakami, rozpraw się jak najszybciej z brązowymi ale tylko dzięki skutecznemu desantowi. Morzem wlecisz na Kleopatrę (5 ), którą chroni potężna armada, wspierana przez irytujących łuczników. I tak nieunikniona konfrontacja będzie ciężka ale równocześnie atrakcyjna dla oka, a rozstrzygnięcie na swoją korzyść zagwarantujesz sobie posyłając w bój kilkanaście (!) okrętów.
Tak naprawdę jest wiele dróg prowadzących do całkowitego wyeliminowania brązowych niekonieczne w sposób wyżej przedstawiony, wszystko zależy od Twojej inwencji i umiejętności radzenia sobie w stresie. Absolutnym priorytetem jest jednak skonstruowanie dodatkowego portu, wszak ileż można się godzić na wieczne walki z okrętami od strony lądu. Idąc dalej, nawet nie myśl o przerzucenie kontyngentu swoich statków z zachodniego portu w to właśnie miejsce. Nawet jeżeli uda Ci się pokonać cieśninę to mając na uwadze skromne możliwości gospodarcze we wstępnej fazie rozgrywki, zbyt długo tu nie pociągniesz.
W dalekim rogu teatru działań (6 ) natkniesz się na kolejne skupisko złota. Skrawek ten można ponadto wykorzystać do ucieczki i wzniesienia nowej osady, co program nieśmiało sugeruje. Piękna misja, dla takich momentów jak zakrojona na szeroką skalę potyczka z królową warto być graczem.