Noc piąta (cz.1) | Reprobates U Bram Śmierci poradnik Reprobates: U Bram Śmierci

Ostatnia aktualizacja: 17 października 2019

Noc piąta

Kiedyś cię znajdę... znajdę cię...

Adam znajduje się w piwnicy czy składziku jakiegoś podupadłego szpitala. Wnętrze nie wygląda zachęcająco. Z podłogi (po prawej) podnosi metalową rurkę, natomiast z rogu łóżka po lewej zabiera szmatę. Wykręca też żarówkę ze stojącej po lewej lampy. Zanim wyjdzie z pomieszczenia - w miejscu, gdzie kapiąca z rury woda utworzyła na podłodze niewielką kałużę, kładzie szmatę.

Znalazłszy się na korytarzu, rozgląda się. Bada klapę w podłodze, tablicę na lewo od drzwi składziku i pęk wystających ze ściany (na prawo od nich) i iskrzących drutów. Podchodzi do drzwi naprzeciwko i próbuje je otworzyć - są zamknięte na klucz. Zagląda przez okrągłe okienko w drzwiach - jest ono okropnie brudne i nic przez nie nie widać. Wraca do pomieszczenia z nieszczelną rurą i podnosi szmatę, która w międzyczasie zdążyła nasiąknąć wodą. Wędruje ponownie na korytarz i mokrą szmatą przeciera szybkę w okienku drzwi. Spogląda przez czystą szybę i... widzi nogi leżącej na posadzce osoby.

Zaniepokojony wali rurką w drzwi. Zza nich odzywa się Edwin. Jest jakiś dziwny, nieufny... Kilkakrotnie powtarza, by zostawić go w spokoju. Nasz bohater uderza też rurką w szybkę, by ją wybić, ale bezskutecznie. Usytuowanym na prawo od drzwi włącznikiem próbuje zapalić światło w pomieszczeniu, w którym znajduje się Edwin. Bez rezultatu. Zauważa u góry ściany kratkę wentylacyjną, jednak jest ona za wysoko. Rzuca w nią rurką. Bada też umieszczony poniżej niej gazomierz.

Raz jeszcze podchodzi do drzwi i przez okienko (kliknij je) rozmawia z Edwinem. Dowiaduje się, że ten siedzi w ciemnościach i łażą po nim insekty. Okazuje się, że to nie włącznik światła jest zepsuty, tylko w lampie w pomieszczeniu Edwina brak żarówki. W tej sytuacji Adam pokazuje mu posiadaną żarówkę i mówi, że mógłby podać mu ją przez otwór wentylacyjny, ale nie może się do niego dostać. Po bardzo długim przekonywaniu, że zamiary Adama są przyjazne i że powinni pomóc sobie nawzajem wykaraskać się z tej sytuacji, Edwin odczepia wewnętrzną część kratki wentylacyjnej. Kiedy Adam ponownie rzuca rurką w kratkę zasłaniającą otwór i tym razem kratka wypada. Nasz bohater próbuje umieścić w otworze wentylacyjnym żarówkę, ale jest on stanowczo za wysoko. Podchodzi do drzwi i informuje Edwina o problemie. Ten przez otwór wentylacyjny spuszcza sznurek, do którego Adam przywiązuje żarówkę. Po chwili w pomieszczeniu rozbłyska światło.

Adam ponownie (przez okienko) rozmawia z Edwinem. Okazuje się, że Szkot cały czas miał klucz. Jednak nie pasuje on do drzwi pomieszczenia, w którym mężczyzna jest zamknięty, ale może będzie pasował do jakichś innych drzwi. Tak więc Edwin wyrzuca go przez otwór wentylacyjny. Nasz bohater podnosi go (upadł tuż przy klapie w podłodze) i kieruje się do drzwi na końcu korytarza. Otwiera je kluczem. Wchodzi do kostnicy.

Ogląda dwa worki z ciałami leżące na szpitalnych wózkach, rzuca też okiem na usytuowaną za nimi wielką chłodnię z szufladami do przechowywania zwłok. Następnie wchodzi do kolejnego pomieszczenia (drzwi po prawej). To prosektorium. Tu zwraca uwagę na stół do przeprowadzania autopsji i stojący przy nim duży pojemnik pełen krwi. Wreszcie wchodzi do biura (odsunięta kotara po prawej). Rozgląda się - rzuca okiem na biurko, zagląda do szuflad w szafkach po lewej, w końcu na wiszącej na ścianie tablicy (po prawej) znajduje klucz. Próbuje otworzyć nim drzwi do pomieszczenia po lewej, ale klucz nie pasuje. Wraca więc na korytarz, gdzie okazuje się, że jest to klucz do magazynku, w którym siedzi Edwin. Adam otwiera drzwi i Szkot wychodzi na korytarz.