Europa Universalis 4: Dyplomacja - wprowadzenie Europa Universalis IV poradnik, porady

Wstęp

Z okienka dyplomacji dowiesz się między innymi na kogo masz Casus Belli

Dobrze operując dyplomacją jesteś w stanie znacznie ułatwić sobie życie unikając wiele męczących i niepotrzebnych wojen w czasie podbojów. Warto dokładnie wiedzieć, jak najlepiej wykorzystać swoich dyplomatów.

Przede wszystkim w EU IV relacje między państwami są dwustronne i opinia kraju A o kraju B nie musi odzwierciedlać opinii kraju B o kraju A. Są to dwie różne wartości, obie mogą mieścić się w granicy -200 - +200. Naturalnie im wyższe relacje tym większa chęć do współpracy drugiej strony. Na dyplomację oddziałuje także poziom reputacji dyplomatycznej. Na nią wpływ ma overextension, doradcy i idee.

Oprócz relacji liczbowych kraje mają o sobie wzajemne opinie, które w znacznej mierze będą determinować ich akcje. By dowiedzieć się, jak jesteś postrzegany przez drugą stronę najedź myszką na znaczek na lewo od aktualnych relacji.

Kraje mogą mieć następujące opinie:

• Vassal (wasal) - kraj jest wasalem.
• Overlord (senior) - jesteś wasalem drugiej strony.
• Domineering (władczy) - jesteś dużo słabszy od drugiej strony, więc ta uważa, że powinieneś zostać ich podmiotem, do czego będzie starać się doprowadzić. Bądź gotów na wojnę.
• Cordial (serdeczne) - jesteś postrzegany jako potencjalny sojusznik z racji zbliżonych interesów. Druga strona będzie starać się utrzymać dobre relacje.
• Friendly (przyjazne) - jesteś postrzegany jako naturalny sojusznik. Drugi kraj będzie chciał nawiązać sojusz, nawet przy niskich relacjach.
• Neutral (neutralne) - masz neutralną opinię, ale przy niskich relacjach druga strona może wypowiedzieć wojnę. Powinieneś poprawiać stosunki z tymi krajami, by uniknąć wplątania się przez nie w koalicje.
• Threatened (zagrożony) - jesteś zdecydowanie silniejszy od drugiej strony, co napawa ich strachem. Będą starać się związać sojuszem z twoim przeciwnikiem lub bezpośrednio z tobą. Lepszym rozwiązaniem będzie trzymać takie państwa w sojuszu, niejako na smyczy i pod kontrolą. Strzeż się jednak, bo przy pierwszej oznace słabości wystąpią przeciwko tobie.
• Outraged (oburzony) - swoim zachowaniem bardzo rozsierdziłeś drugą stronę i teraz ci za wszelką cenę będą starać się w ciebie uderzyć. Dołączą do każdej koalicji. Aktywowane przy wysokim aggressive expansion.
• Hostile/Rivaly (wrogie/rywal) - jesteś naturalnym wrogiem drugiej strony, więc ta będzie chciała doprowadzić do całkowitego zniszczenia swojego przeciwnika. W przeciwieństwie do oburzonych krajów, którym prędzej czy później przejdzie, przez rywala będziesz postrzegany jako wróg przez długie lata, może nawet całą grę.

Podczas gry szybko zauważysz niedobór dyplomatów. Bazowo każdy kraj ma tylko dwójkę, więc dla dużego kraju każdy dodatkowy dyplomata jest na wagę złota. Zyskać możesz ich z idei (Diplomatic, Espionage, Aristocracy), przez wybudowanie ambasady oraz będąc cesarzem HRE po wprowadzeniu odpowiedniej reformy. Każdy wolny dyplomata powinien być natychmiast wykorzystany, chyba że masz jakiś konkrety powód, by trzymać go na wakacjach, czyli np. złożenie propozycji pokoju po wygraniu następnej bitwy lub uzbierania więcej MP. Wystrzegaj się wplątywania w bliskie stosunki (tzn. mariaże, sojusze itp.) z wieloma państwami. Trzy, cztery państwa, z którymi nawiążesz takie relacje to optymalna liczba.

Na koniec, jeśli planujesz konkretne działania ofensywne względem jakiegoś państwa i nie zamierzasz się z tym specjalnie kryć, możesz uczynić go rywalem. Możesz posiadać maksymalnie trzech rywali, a mianowanie każdego kosztuje 10 punktów dyplomacji. Jest to bardzo przydatna opcja, więc o niej nie zapominaj. Dla każdego rywala dostajesz następujące modyfikatory:

• Większa szansa na sojusz z jego innymi wrogami.
• +25% więcej prestiżu za wygrane bitwy.
• Brak 5% kary do wydajności handlu za nałożenie embarga.
• +20% skuteczność akcji szpiegowskich.
• -33% koszt punktów dyplomacji za żądanie prowincji w czasie negocjacji pokojowych.