Początek | I. Culture Shock | Sam & Max Sezon 1 poradnik Sam & Max: Sezon 1

Ostatnia aktualizacja: 13 września 2019

Dzień rozpoczął się standardowo. Nic nie zapowiadało wydarzeń, które miały nastąpić. Nie było żadnych nowych spraw do rozwiązania, od dawna już nikt nie pojawił się w biurze detektywów. Ogólnie mówiąc - nuda. W pewnym momencie beztroską zabawę Sama i Maksa przerwał dźwięk telefonu. Maks rzucił się w stronę aparatu. Czyżby szykowało się nowe zadanie?

Niestety sprawa musiała zaczekać. Zamiast telefonu na biurku znalazła się kartka. Z zapisanej na niej informacji wynikało, że urządzenie wpadło w łapy porywaczy. W zamian za jego odzyskanie przestępcy chcieli dostać kawałek szwajcarskiego sera. Sprawa śmierdziała... myszami.

Na szczęście Maks robił ostatnio zakupy i nabył pokaźną ilość żądanego przez porywaczy przysmaku. Pojawił się jednak problem. Minęło już parę godzin i za nic nie mógł sobie przypomnieć, gdzie go schował.

	Ponieważ w biurze nie było lodówki, logicznym wydało się poszukanie czegoś, co ją przypomina. Szafa okazała się być dobrym rozwiązaniem. Niestety ser nie nadawał się na okup. W żądaniach było jasno powiedziane: "ma być szwajcarski". Co jednak różni znaleziony nabiał od potrzebnego detektywom sera? Oczywiście dziury. Sam znalazł jednak na to rozwiązanie. Sięgnął po swój pistolet i już po chwili zawartość szafy zamieniła się w ładunek wspaniałego "szwajcarskiego" sera.
	Od niepamiętnych czasów biuro detektywów zamieszkiwał dodatkowy lokator. Swoje lokum miał w znajdującej się niedaleko szafy norce. Kiedy Sam położył okup przed miniaturowym wejściem do mysiego domu, pojawił się porywacz, który wprawdzie podziękował za dostawę sera, ale dodał, że żądania uległy zmianie i zaraz przedstawi ich listę. Nie namyślając się wiele, Sam pochwycił gryzonia i postawił na biurku. Był to najwyższy czas, by rozpocząć negocjacje.
	Partnerzy postanowili zastosować starą jak świat sztuczkę nazywaną zabawą w dobrego i złego glinę. Oczywistym było, że Maks, ze względu na swe sadystyczne skłonności, był wprost wymarzony do roli tego mniej miłego. Obyło się bez większych komplikacji. Najpierw Maks zarzucił mysiego rozmówcę swoimi groźbami. Ten jednak okazał się twardym przeciwnikiem. Jedyne, co udało się uzyskać królikowi, to stwierdzenie gryzonia, że rozbolała go głowa. Temat podchwycił Sam. Pytając się o nękającą porywacza dolegliwość, dowiedział się, że ten niezbyt dobrze czuje się na wysokości.
	Na to tylko czekał Maks. Uprzejmie zaproponował gryzoniowi, że zabierze go na zewnątrz, żeby nieco wysechł. Jak powiedział, tak zrobił. Po chwili telefon znów był na stole i detektywi w końcu mogli rozpocząć śledztwo.