Zabij to i wyjedź z tego miasta. Przerażające horrory, w których nic się nie dzieje

Zabij to i wyjedź z tego miasta

U Wilczyńskiego nie dzieje się prawie nic. Ale właśnie to „niedzianie się” jest w Zabij to i wyjedź z tego miasta najbardziej przerażające. Autorowi, który na stworzenie filmu poświęcił kilkanaście lat życia, udało się w nim zawrzeć wszystkie swoje lęki, realia łódzkich osiedli i brak perspektyw tysięcy podobnych jemu młodych ludzi.

Choć przez ekran przewijają się głosy ikon polskiego filmu, ich obecność wcale nie niesie ze sobą otuchy. Wręcz przeciwnie. Sama świadomość, że i oni – zdawałoby się: nieśmiertelni, wykuci z marmuru, wiecznie młodzi i niezmieniający się – również się zestarzeli, przyprawia o obłęd. Nostalgiczny powrót do miasta wyobraźni przynosi tylko rozczarowanie.