Gry, o które się martwimy – czy spełnią wysokie oczekiwania?

Rok 2017 zapisze się w historii elektronicznej rozrywki jako jeden z bardziej udanych – w minionych miesiącach zadebiutowały liczne hity, że wymienię chociażby Divinity: Original Sin II, Injustice 2, NiOh, NieRa: Automatę czy Destiny 2. Oczywiście nastąpiły także większe i mniejsze rozczarowania, jak w przypadku Mass Effecta: Andromedy czy rodzimego Snipera: Ghost Warriora 3. Oczekiwaliśmy przebojów, a otrzymaliśmy... no cóż, dowody na to, że nawet najlepsza zapowiedź niekoniecznie musi przełożyć się na świetny produkt.

Stąd i w przyszłość lepiej spoglądać z pewną dozą rezerwy. To, co teraz wydaje się kandydatem do tytułu gry roku, ostatecznie może okazać się czymś mniej atrakcyjnym. Zwłaszcza gdy pojawiają się przesłanki mogące świadczyć o tym, że coś ma prawo się nie udać. A te – wbrew pozorom – pośród PR-owych ogłoszeń czy doszlifowanych zwiastunów często da się dostrzec na długo przed premierą.

Postanowiliśmy zatem przyjrzeć się najgłośniejszym tytułom właśnie pod kątem mniej lub bardziej uzasadnionych obaw z nimi związanych. Liczymy, że z dużej chmury spadnie mały deszcz i produkcje te finalnie obronią się jakością, udowadniając, że niepotrzebnie się martwiliśmy. Warto jednak mieć wszelkie obiekcje z tyłu głowy, zanim pozwolimy porwać się hype’owi i na przykład złożymy zamówienie przedpremierowe czy skusimy się na zakup przed pojawieniem się pierwszych opinii.

Assassin’s Creed Origins

Seria Assassin’s Creed od dawna domagała się prawdziwej rewolucji w skostniałych mechanizmach rozgrywki i Origins taką rewolucję ma jej zafundować. O ile jednak przebudowany system walki, wprowadzenie zadań pobocznych na modłę Wiedźmina 3 czy rozbudowane drzewka rozwoju bohatera to rozwiązania faktycznie mogące zapewnić cyklowi drugą młodość, tak wśród zmian proponowanych przez pracowników Ubisoftu znalazło się także kilka kontrowersyjnych pomysłów.

Ofiarą „erpegowości” nowego „Asasyna” padną chociażby ciche zabójstwa – jeśli kierowany przez nas bohater będzie mieć zbyt niski poziom doświadczenia, atak za pomocą ikonicznego ukrytego ostrza zakończy się jedynie sporym uszczerbkiem na zdrowiu oponenta. Jest to zmiana trudna do przełknięcia dla fanów będących z cyklem najdłużej, którzy z odsłony na odsłonę zauważają coraz dalsze odejście od skradankowych korzeni sagi.

Zachwytów nie budzą także mające coraz mniej wspólnego z rzeczywistością elementy fabularne oraz umiejętności Bayeka, najnowszego/najstarszego z protagonistów cyklu. Jasne, seria nigdy nie kryła się z naleciałościami science fiction, ale dotąd były one jedynie otoczką stawiającej na stosunkowo wierne odtwarzanie realiów rozgrywki. Tym razem nie tylko zmierzymy się z mitycznymi stworzeniami rodem z legend, ale na dodatek zrobimy to za pomocą gadżetów pokroju zdalnie sterowanych strzał czy „orłodrona”.

Obawy budzą też obietnice gigantycznej mapy, większej nawet od obszaru dostępnego w Black Flag. O ile tam większość terytorium stanowiły akweny wodne, tak w Origins będziemy mieć do czynienia głównie z lądem. Czy twórcom uda się zapełnić tak olbrzymie tereny interesującą zawartością? Zwiedzanie pustyń oferujących jedynie skrzynki ze skarbami czy łudząco podobne do siebie zadania wprost z generatora szybko zabiją entuzjazm wywołany przeniesieniem akcji do tak interesującego regionu jak Egipt.