Wolverine (The Wolverine) – sceny akcji i stary, dobry Hugh Jackman. Te rzeczy uratowały złe filmy przed katastrofą

Wolverine (The Wolverine) – sceny akcji i stary, dobry Hugh Jackman

Seria X-Men od Foxa miewała swoje wzloty i upadki, choć nawet najgorsze chwile nie były aż tragiczne, jeżeli przez ekran przewijał się Hugh Jackman. Nie da się ukryć, że aktor ten najprawdopodobniej urodził się, żeby zagrać komiksowego Rosomaka. I naprawdę dobrze, że to on wcielił się w jego rolę, bo inaczej pewien film mógłby przejść do historii jako jeden z najgorszych superbohaterskich tworów w ogóle. A tak mówimy tu jedynie o potężnie zmarnowanym potencjale z paroma aktorskimi przebłyskami. Na karnego jeżyka wzywam Wolverine’a Jamesa Mangolda.

Sporo oczekiwałem po tym tytule, zważywszy na to, iż bardzo podobał mi poprzedni solowy film o Loganie spod znaku X-Men Geneza. A tu jeszcze zapowiadano, że bohater uda się na wycieczkę do Japonii, i to bynajmniej nie w celach krajoznawczych. Ma zamiar skopać parę samurajskich tyłków.