Torpedowanie manualne i identyfikacja celu | Torpedowanie łajb | Silent Hunter 5 poradnik Silent Hunter 5: Bitwa o Atlantyk

Ostatnia aktualizacja: 2 września 2019

Torpedowanie manualne

Jednak prawdziwe wilki morskie grają nie używając auto TDC (jak już wspomniałem przy 100% realizmie symulacji korzystanie z tego trybu jest wręcz niemożliwe). Osobiście zbierają, wyliczają i ręcznie wprowadzają do Torpedo Data Computer'a wszelkie niezbędne dane/parametry potrzebne do zaprogramowania i celnego odpalenia torped. By przeprowadzić skuteczny atak w trybie ręcznego torpedowania, rozwiązać ową łamigłówkę trygonometryczną, jaką stanowi atak, potrzebujemy znać cały szereg danych nt. celu. W kolejności: najpierw musimy przeprowadzić poprawną identyfikację celu, następnie zmierzyć odległość do niego, później wyliczyć kurs i prędkość celu, a na koniec obliczyć jeszcze tzw. kąt biegu (Angle on Bow). Mam nadzieję, że poniższe wskazówki pomogą wam w przeprowadzaniu udanych ataków na alianckie "żelazka". Wszystkie porady dotyczą najwyższego stopnia trudności (realizm 100%), jednak i ci grający z mniejszym stopniem realizmu symulacji znajdą tutaj garść przydatnych uwag. Te ostatnie poczyniłem głównie dla sytuacji kiedy gramy z automatycznym zaznaczaniem na mapie pozycji statków (aktualizacją kontaktów na mapie), bądź włączoną stabilizacją widoku lub kamerami zewnętrznymi (77% realizmu kiedy wszystkie trzy opcje są odznaczone w menu).

Identyfikacja celu

Pierwszą rzeczą jaką musimy zrobić grając ze 100% realizmem symulacji jest przeprowadzenie identyfikacji celu posiłkując się Książką Rozpoznania i Identyfikacji Jednostek Morskich. W tej odsłonie serii SH została ona jakby "napisana od nowa". M.in. tym razem nie musimy jej wertować przewracając bez końca jej strony w poszukiwaniu obrazka "żelazka" odpowiadającego temu, które widzimy w okularze peryskopu (dane do ataku w zanurzeniu najlepiej zbierać przyglądając się celowi przez peryskop bojowy) bądź lornety UZO. Otóż "obszar poszukiwań" można teraz zawęzić "zafistaszkowując" pola znajdujące się pod obrazkami jednostek i np. hurtem odrzucając jednostki, które mają inny kształt dziobu niż delikwent obserwowany przez nas w okularze, bądź inną liczbę i rodzaj kominów, itd. Jest to niewątpliwie zaleta w tej odsłonie gry, jednak Książka Rozpoznania i Identyfikacji posiada tym razem również i wady. Całkiem poważne. Nie wyświetla np. podstawowych danych nt. jednostek, takich jak wysokość ich masztów, zanurzenie, itp. Tzn. one oczywiście są przekazywane Pierwszemu Oficerowi (PO) po rozpoznaniu celu, jednak graczowi nie są prezentowane. A identyfikacja jednostki jest konieczna by poznać właśnie jej wysokość (konkretnie wysokość jej masztów), co z kolei jest potem potrzebne do określenia odległości do tegoż celu. Z kolei zanurzenie wrażego "żelazka" determinuje nam głębokość biegu na jaką później (tuż przed atakiem) zaprogramujemy torpedy. Dlatego też wszystkim graczom radzę się zaopatrzyć w niewielkich rozmiarów mod, który do obrazków jednostek morskich w książce rozpoznawczej dodaje podstawowe dane nt. łajb. Linkę do niego znajdziecie poniżej, w podrozdziale zatytułowanym "Atak". Wracając do tematu - identyfikację celu najłatwiej jest przeprowadzić patrząc na niego z boku, pod kątem 90°. Po prawidłowym rozpoznaniu celu (czyli "cichym" przekazaniu m.in. wysokości jego masztów do PO) możemy przejść do następnego kroku, czyli zmierzenia odległości dzielącej U-Boota od swojej przyszłej ofiary.

Klikając na pierwszą frazę komendy przekazywanej PO otwieramy Książkę Rozpoznania i Identyfikacji Jednostek Morskich.	Prawidłowe rozpoznanie celu jest ważne, ponieważ dostarcza PO danych nt. wysokości masztów łajby, co z kolei jest potrzebne do bezbłędnego zmierzenia odległości.

Jeszcze pierwsza, mała uwaga dla wszystkich, którzy grają z włączoną aktualizacją kontaktów na mapie (automatycznym zaznaczaniem na niej wszystkich wykrytych jednostek). Wy nie musicie zawracać sobie głowy identyfikacją celów, ponieważ odległość do nich możecie poznać w inny sposób (ale o nim już niżej).