Niedziela, przedpołudnie (cz.2) | Rozdział 1 - Rozbite szkło | Overclocked poradnik Overclocked: Historia o przemocy

Ostatnia aktualizacja: 17 października 2019

Trafiwszy pod budynek kliniki, podchodzi do bramy. U góry po prawej zauważa kamerę, natomiast na lewo od bramy widnieje interkom. Dave naciska guzik i informuje damski głos po drugiej stronie, że przybył z Waszyngtonu na umówione spotkanie z doktorem Youngiem. Brama zostaje otwarta i McNamara wchodzi na teren kliniki. Zmierza ku schodom, u szczytu których widać oczekującą go pielęgniarkę. Ta wprowadza go do budynku i udaje się na poszukiwania doktora Younga. David kieruje się w lewo, a następnie w korytarz po prawej. Tu zamienia parę zdań z Youngiem, po czym wypytuje go jeszcze o kilka dodatkowych kwestii. Ostatecznie panowie umawiają się, że w oczekiwaniu na spóźniającego się detektywa Dave rozejrzy się nieco, a potem zajrzy do Younga, do kabiny w holu.

McNamara zostaje w korytarzu i przez wizjery umieszczone na drzwiach szpitalnych cel zagląda do ich wnętrz (konkretnie do dwu pierwszych). Dotarłszy na koniec korytarza, słyszy głos detektywa, który właśnie pojawił się w holu. Wyjaśniwszy sobie małe nieporozumienie co do osoby Dave'a, panowie rozmawiają chwilkę w korytarzu, a gdy wrzaski któregoś z pacjentów stają się zbyt głośne, Moretti proponuje, by przeszli do holu. Tam (na lewo od usytuowanej przed schodami kabiny) kontynuuje wprowadzanie naszego psychiatry w sprawę. McNamara dowiaduje się więc dalszych szczegółów na temat pięciu bezimiennych osób, które z nieznanych powodów wybiegły z bronią na ulicę. Każda z nich wyposażona była w automatyczny pistolet, każda cierpi na amnezję i wszystkie są w stanie silnej histerii. Pierwszy taki wypadek miał miejsce w piątek (dziewczyna, cela nr 2), ostatni dziś rano (dziewczyna, cela nr 4). Detektyw podejrzewa, że przyszli pacjenci McNamary mogą należeć do jakiejś sekty, być może byli pod wpływem narkotyków. W każdym razie jest przekonany, że są oni ze sobą w jakiś sposób powiązani. Zobowiązuje psychiatrę do utrzymania wszystkiego w ścisłej tajemnicy. McNamara wypytuje go o dalsze kwestie: jego staż w policji i doświadczenie z podobnymi przypadkami, a także: dlaczego nie chciał rozmawiać w obecności Younga i wreszcie o jakieś namiary, by panowie mogli być w kontakcie. Obiecuje informować go na bieżąco o przebiegu terapii.

Wreszcie Moretti żegna się, a Dave idzie porozmawiać z przebywającym w kabinie doktorem Youngiem (w prawo). Zahacza go o pacjentów, szczególnie o dzisiejszy przypadek, a także o jego artykuły, szpital i siostrę Tamarę Farebanks - "uroczą" asystentkę doktora. Otrzymuje akta wszystkich pacjentów. Wreszcie prosi o klucz do ich cel, a ponieważ niektórzy z nich zachowują się agresywnie, ze względów bezpieczeństwa siostra wręcza mu też pager.

W końcu McNamara wraca na korytarz prowadzący do cel. Odwiedza je kolejno (nie trzeba używać klucza na drzwiach). Cela nr 1 mieści się na początku korytarza po prawej, zaś naprzeciwko niej cela nr 2. W obu pacjenci leżą na łóżkach i są mocno przerażeni. W pierwszej celi chłopak, w drugiej dziewczyna. Dave próbuje nawiązać kontakt z każdym z nich, ale rezultaty są żadne, choć... młody mężczyzna wykrzykuje słowa: "Tutaj! Tutaj ktoś jest! On nadchodzi!". Kolejne cele znajdują się w głębi korytarza: nr 3 po lewej, a nr 4 po prawej. Tu pacjenci (również chłopak i dziewczyna) siedzą na łóżkach w stanie całkowitej apatii. Zagadnięci, nie wydają żadnego dźwięku. Cela nr 5 usytuowana jest na samym końcu po prawej. To tu przebywa ów potencjalnie niebezpieczny pacjent. Mężczyzna stoi na środku pomieszczenia i bardzo ciężko oddycha. David wycofuje się.

Postanawia przejrzeć akta (w ekwipunku). Te potwierdzają, że będzie miał pod opieką trzech młodych mężczyzn i dwie kobiety (wiek ok. 18-20 lat). Do incydentów z ich udziałem doszło na Manhattanie lub Brooklynie. W aktach jednego z nich (pacjent z celi nr 1) widnieje dziwna adnotacja: "Wymazać" ("Delete")...