Microsoft Flight Simulator X: Wznoszenie | Boeing 737-800 poradnik Microsoft Flight Simulator X
Ostatnia aktualizacja: 18 sierpnia 2020
Po dojechaniu do miejsca oczekiwania przed pasem 33 wyłączamy światła kołowania, a włączamy światła lądowania oraz tzw. Strobe Lights. Na autopilocie włączamy przełączniki F/D (Flight Director ), który na lewym monitorze będzie wskazywał optymalną ścieżkę lotu) oraz A/T Arm (automatyczna regulacja przepustnic). Na górnym panelu włączamy Probe Heat (ogrzewanie tzw. rurki Pitota - bez ogrzewania może ona zamarznąć podczas lotu, wskazując prędkość samolotu równą zeru).
Na panelu autopilota mamy już ustawiony pułap dozwolony przez ATC oraz kurs pasa (328), teraz jeszcze ustawiamy dozwoloną prędkość - 250 węzłów. Jest to prędkość maksymalna dla samolotów poniżej pułapu 10.000 stóp i mimo, iż Flight Simulator nie zwraca na to uwagi, warto stosować to jako regułę.
Łączymy się z Okęcie Tower i otrzymujemy zgodę na start. Zajmujemy więc pas (wjeżdżamy na pas). Starujemy.
Całkowicie otwieramy przepustnice. Kiedy osiągniemy prędkość około 145 węzłów, unosimy dziób samolotu w górę. Po chwili samolot powinien oderwać się od pasa. Wciągamy podwozie i kontynuujemy wznoszenie pod kątem około 10 stopni (wg wskazań lewego monitora; pozioma, różowa linia). Stopniowo chowamy klapy i włączamy autopilota przyciskiem CMD A przy okazji aktywując wybrane w nim funkcje, czyli HDG (328), prędkość SPD (250) oraz wysokość ALT (8000 ft). Pokrętłem Vert Speed ustawiamy +1800.
Chwilę później łączymy się z kontrolą odlotów w Warszawie, która nakazuje nam skręt na nowy kurs. Nowy kurs wprowadzamy korzystając z pokrętła HDG panelu autopilota. Samolot zacznie skręcać na ustawiony kurs.
Jeśli chcemy teraz by samolot był prowadzony automatycznie przez system GPS (który pamięta trasę lotu, jaką na samym początku utworzyliśmy), to przełączamy na autopilocie przełącznik NAV/GPS (na autopilocie, pomiędzy okienkiem prędkości, a okienkiem HDG ) w pozycję GPS oraz wciskamy klawisz VOR LOC (światełko pod przyciskiem HDG SEL powinno zgasnąć; jeśli tak się nie stanie, klikamy na ten klawisz).
Kiedy zbliżamy się do pułapu 8000 stóp, kontrola podaje nowy pułap - 14 000 ft. Ustawiamy 14 000 w autopilocie i wznosimy się dalej. Mijając 10 000 stóp możemy przyspieszyć, ustawiając w autopilocie około 310-330 węzłów. Wyłączamy również światła lądowania. Chwilę później przełączamy się - zgodnie z poleceniem - na kontrolę obszaru. Otrzymujemy kolejne polecenia wznoszenia się na pułap FL280 i później FL320. Wznoszenie kontrolujemy za pomocą pokrętła Vert Speed (ustawiając prędkość wznoszenia mniej więcej w zakresie od 1000 do 2500 ft/min; jeśli ustawimy zbyt dużą wartość, samolot zacznie tracić prędkość).
Należy pamiętać o tym, że mijając 18000 stóp ustawiamy standardowe ciśnienie (klawisz B) w wysokościomierzu (29.92) oraz przełączamy utrzymywanie prędkości autopilota z SPD na MCH (mały przycisk C/O pod okienkiem z prędkością). Informacja o konieczności zmiany ciśnienia znajduje się m. in. w Flight Checklist (otwierana za pomocą trzeciej ikonki od lewej, z szeregu ikonek panelowych; sekcja Checklist).
Niestety twórcy FSX nie uwzględnili w programie faktu, iż ciśnienie zmienia się na standardowe na innym poziomie lotu w USA, a na innym w Europie.