Microsoft Flight Simulator X: Lądowanie | Mooney Bravo poradnik Microsoft Flight Simulator X

Ostatnia aktualizacja: 18 sierpnia 2020

Gdy zbliżymy się na odległość około 19 mil od lotniska dostaniemy polecenie skrętu w prawo na kierunek 275, zniżenia i utrzymania 4000 stóp (powinniśmy jednak być już na tej wysokości), pozwolenie na podejście ILS do pasa 31, oraz polecenie utrzymania wysokości 4000 stóp aż do ustabilizowania się na localizerze, czyli na radialu będącym przedłużeniem pasa 31. Należy się skontaktować z Ruzyne Wieża (Ruzyne Tower) na częstotliwości 119.700 .

Należy pamiętać o tym, że pozwolenie na podejście nie oznacza jeszcze pozwolenia na lądowanie!

Jak widzimy na powyższym obrazku elementy strzałki kursu nie leżą w jednej linii, środkowa część jest "na lewo" od osi strzałki, co oznacza, że samolot znajduje się "na prawo" od localizera, w powyższym przykładzie należy lecieć dalej kursem 275, aż do zrównania wszystkich elementów strzałki kursu.

Po ustabilizowaniu na localizerze, możemy włączyć w panelu autopilota tryb NAV , który będzie nas utrzymywał w osi pasa, gdy zaczniemy się zbliżać do ścieżki schodzenia (glide slope) dwa żółte trójkąty po bokach wskaźnika HSI (Horizontal Situation Indicator) zaczną się obniżać, możemy wtedy włączyć w panelu autopilota przycisk APP , dzięki któremu będziemy lecieć po ścieżce schodzenia.

Ścieżkę schodzenia można przyrównać do pochylni, po której nasz samolot będzie się staczał, a raczej zniżał w powietrzu, doprowadzi nas ona do początku pasa.

Zniżając należy zmniejszyć ciąg, tak aby schodzić z prędkością około 120 węzłów.

Gdy znajdziemy się w okolicach czwartej mili przed pasem dostaniemy zgodę na lądowanie, zaczynamy więc wytracać prędkość przez zmniejszenie ciągu. Przy około 100 węzłach zaczniemy wypuszczać klapy do lądowania, na razie o jeden stopień, a wraz ze zmniejszaniem prędkości, powinniśmy wypuszczać klapy, aż do pełnej konfiguracji do lądowania. Podwozie wypuszczamy w okolicach 90 węzłów. Należy pamiętać o regulacji ciągu za pomocą przepustnicy, gdyż pełna konfiguracja do lądowania sprawia, że samolot stawia większy opór, więc jest wymagany większy ciąg, aby utrzymać prędkość w okolicach 80 węzłów.

Znajdując się blisko pasa należy wyłączyć autopilota i ręcznie podchodzić do lądowania.

Na powyższym obrazku mamy do czynienia z sytuacją, w której samolot znajduje się na ścieżce, co sygnalizują dwa białe i dwa czerwone światła obok pasa, ale jest przesunięty nieco na lewo od osi pasa, w takim przypadku należy skorygować nieco tor lotu, tak aby się znaleźć w osi pasa.

Lądowanie powinno nastąpić z prędkością około 75 węzłów, lub mniejszą, w zależności od posiadanej ilości paliwa i bagażu. W tym celu nad progiem pasa redukujemy całkowicie ciąg i delikatnie siadamy samolot dbając o to, aby prędkość pionowa nie przekraczała 500 stóp na minutę. Z czasem dojdziecie do takiej, a nawet większej precyzji. Po dotknięciu kołami pasa rozpoczynamy pulsacyjne hamowanie (klawisz . ).

Po wylądowaniu należy jak najszybciej opuścić pas, skręcając w prawo na drogę kołowania.