Zobacz, jak Polacy rewolucjonizują Call of Duty – nowe Modern Warfare pod lupą

Idąc do krakowskiego studia Infinity Ward byłem podekscytowany tym, co zobaczę w środku. Na świecie przecież tyle się dzieje! Nowoczesne technologie, gigantyczne budżety, marki AAA i najważniejsze: niezwykle zdolne, młode umysły. Polski gamedev to dziś branża, która napawa graczy dumą i otwiera portfele inwestorów. Wszyscy wiemy o CD Projekcie RED i Techlandzie, pamiętamy o 11 bit studios, The Astronauts czy chociażby Farm 51. Pamiętamy również o niezwykle silnej scenie indie. Ale wciąż niewielu wie, że przy najnowszym Call of Duty: Modern Warfare także pracują Polacy.

Zaproszono nas do krakowskiego oddziału studia, abyśmy mogli porozmawiać o technologiach, które napędzą reboot kultowego Call of Duty. Spróbujemy wytłumaczyć, na czym to wszystko polega i zdekodujemy tak enigmatyczne pojęcia jak fotogrametria i spectral rendering. Podsumowując, powiemy Wam, dlaczego na nowego CoD-a warto czekać. A przy okazji dowiecie się, jak wygląda rodzima filia tak dużej firmy, i poznacie jednego z najzdolniejszych programistów na świecie.

Tajne studio Infinity Ward

W środku jest zaskakująco zwyczajnie. Osoby mieszkające w miastach, których centrum składa się z kamienic, od razu poczułyby się tu jak w domu. Drewniane schody, wysokie sufity, wąskie korytarze, balkoniki i galeryjki. Wierzcie mi lub nie, ale jedne ze schodów prowadziły prosto w sufit, jakby ktoś zamurował piętro pełne sekretów, devkitów przyszłej generacji konsol i najnowocześniejszych technologii. Typowy Kraków.

Studio składa się raptem z pięciu pomieszczeń, z czego trzy zajmują pracownicy. Reszta to kuchnia i sala konferencyjna. Do tego łazienki i balkon z widokiem na kawiarnię. Szef krakowskiego oddziału, Michał Drobot, zażartował, że chodziło właśnie o takie proste i swojskie wrażenie. Żaden openspace, tylko kilka cichych pomieszczeń, a na dole miejsce, w którym można zrelaksować się przy piwie. I chyba się to udało, bo choć studio nie wygląda jak kalifornijska siedziba Google’a, sprawia wrażenie przyjemnego miejsca do pracy.

Krakowski odział zatrudnia w porywach do 11 osób, co tworzy kameralną atmosferę. Nie ma team leaderów i nieustannych, smutnych spotkań. Pracownicy często latają za to między Polską a Stanami Zjednoczonymi, gdzie mieści się główna siedziba Infinity Ward.

Narodowy kompleks? Niepotrzebnie

Gdy w latach 90. i na początku obecnego stulecia czytałem prasę poświęconą grom, nie mogłem zrozumieć, dlaczego nie potrafimy robić gier. Wówczas naszym powodem do dumy (przynajmniej pod względem użytych technologii i silnika graficznego) miał być średni Mortyr, tymczasem zachód miał już Quake’a, Unreala i Unreal Tournamenta. Jako dzieciak nie mogłem tego pojąć.

Dziś – po wielu latach – gdy rodzime firmy z powodzeniem odnajdują swoje miejsca na zachodnich rynkach, a uzdolnieni specjaliści zatrudniani są w najlepszych firmach deweloperskich na świecie, trudno oprzeć się wrażeniu, że w krótkim czasie przebyliśmy ogromną drogę. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że jesteśmy świadkami małego polskiego boomu, a Zachód odkrył naszych devów.

Posłuchajcie go, bo wie, co mówi. Zagranicą spędził 10 lat. Dziś prowadzi krakowski oddział Infinity Ward i zarządza 70-osobowym zespołem rozrzuconym po całym świecie.

Fotogrametria

Z pewnością słyszeliście już sporo o technologiach użytych na potrzeby nowego silnika Call of Duty. Nowy engine, nad którym m.in. Polacy pracowali od 5 lat, to zupełnie nowa jakość w zasłużonej już serii. Dlaczego? Co w nim takiego ciekawego? Jeśli podchodzicie do tematu sceptycznie, wcale się nie dziwimy, już nie raz i nie dwa obiecywano rewolucje graficzne w tym cyklu. O co zatem tym razem chodzi?

Fotogrametria (pojęcie, które stosunkowo niedawno zaistniało na dobre w branży gier) okazuje się świetnie nadawać do tworzenia sugestywnego środowiska. Być może pamiętacie średnio udane Get Even oraz świetne Vanishing of Ethan Carter. Fotogrametrii używano również w grach Star Wars: Battlefront czy w The Talos Principle. W najnowszym Call of Duty: Modern Warfare także jej użyto. Wszystkie modele w grze, począwszy od broni i strojów operatorów, a na gruzie czy budynkach kończąc, zostały stworzone za pomocą właśnie tej techniki. Twórcom chodziło o odtworzenie mikro- i makroszczegółów każdego przedmiotu – od kształtów i głębi po drobne detale, jak zarysowania na metalu, obtarcia czy mikropęknięcia.

Z taką ilością informacji można poradzić sobie, na przykład zmniejszając jakość zdjęć (a w konsekwencji tekstur), ale twórcy nie chcieli iść na taki kompromis. W zamian stworzono system, który najłatwiej wytłumaczyć pojęciem warstw. Makroelementy danego modelu otrzymanego metodą fotogrametrii zauważymy tak, jakbyśmy patrzyli na niego swoim rzeczywistym okiem. Kanapa będzie więc kanapą – dostrzeżemy jej naturalne kształty, być może dziury, nierówności czy większe przetarcia. Gdy jednak kamera się zbliży, gra w locie zrekonstruuje mikroelementy na podstawie wcześniej wykonanych zdjęć ze zbliżenia – kanapa ze skóry zyska już widoczną fakturę materiału, ujrzymy zadrapania, przetarcia czy spękania na jej powierzchni. Fotogrametrii użyto również do tworzenia krajobrazów – deweloperom posłużyła do tego mała prywatna armia dronów wyposażonych w wysokiej jakości aparaty.