Nie spać, zwiedzać, levelować. Odkopałem zapomniane mechaniki hack’n’slashów

Spis treści

Nie spać, zwiedzać, levelować

Dungeon Siege 2, Xbox Game Studios, 2005

Analizując to, do jakich światów zabierają nas zwykle twórcy hack’n’slashy, można by wysnuć przypuszczenie, że mapy, z których wszyscy korzystają, wypełnione są w dużej mierze bielą i mgłą wojny, a niewielu z odwagą podchodzi do odkrywania nowych obszarów i wypełniania owych białych plam. Kanon, jaki lata temu wyznaczyło Diablo 2 (równiny, pustynia, dżungla, piekło / zimowa kraina), przez lata był matrycą dla każdego kolejnego tytułu. Fajnie, gdy ktoś próbuje się z tego marazmu wyrwać, i choć nowe tytuły zdecydowanie z tych torów zjechały, to zestawiając ze sobą realia Path of Exile, Wolcena: Lord of Mayhem czy Last Epoch, można od uczucia deja vu zwariować.

Głębszy oddech pozwalają złapać takie pozycje, jak Space Siege (setting SF), Incredible Adventures of Van Helsing (świat rodem z Drakuli Brama Stokera) czy choćby niewytłumaczalnie kołaczący w moim hipokampie potężnym dzwonem nostalgii Frater, oferujący co prawda sztampę kropka w kropkę kopiującą schemat kolejnych aktów Diablo, ale podlaną steampunkowym sosiwem.

Zostało jeszcze 66% zawartości tej strony, której nie widzisz w tej chwili ...

... pozostała treść tej strony oraz tysiące innych ciekawych materiałów dostępne są w całości dla posiadaczy Abonamentu Premium

Abonament dla Ciebie

Rafał Sankowski

Para się publicystyką; jego teksty ukazują się zarówno na GRYOnline.pl, jak i na łamach CD-Action. W grach ceni przede wszystkim uniwersa, których może stać się częścią i uwierzyć w ich autentyzm. Patrzy na świat z dystansem. Gdy nie gra, spaceruje po lasach, śpi pod namiotem, słucha muzyki Jeremy’ego Soule’a i narzeka, że w lesie nie podają ramenu, za którym przepada.

więcej

Najbardziej irytujące mechaniki i elementy w grach RPG

RPG to jeden z najpopularniejszych obecnie gatunków gier komputerowych. Dziś często udaje się uczynić je przede wszystkim bardziej grywalnymi. Wciąż jednak niektóre mechaniki potrafią zniechęcić nawet do tych mocno oryginalnych produkcji.

W hack and slashach najfajniejsze są początki

Wiecie, co jest najlepsze w hack and slashach? Początki. To może umknąć, gdy gonimy za dopełniającym build Ostrzem Ostatecznej Zagłady, ale przypomniał mi o tym dopieszczany we wczesnym dostępie Last Epoch.