Babcia gandzia. FILMag #25 - w oczekiwaniu na premierę filmu Hobbit: Pustkowie Smauga

Babcia gandzia

Komedie pochodzące z kraju nad Sekwaną są w Polsce popularne, choć nie wróżę temu filmowi tak spektakularnego sukcesu, jaki niedawno odnieśli Nietykalni. Tytułowa Babcia gandzia to Paulette, nie do końca sympatyczna starsza pani, która w wyniku trudności rodzinno-finansowych wpakowała się w narkotykowy biznes. Pani jest rasistką, nie lubi ludzi (w tym swojej córki i jej synka), a toleruje w zasadzie jedynie kilka najbliższych przyjaciółek. Z kasą krucho, zaś z mieszkania mogą ją eksmitować w każdej chwili... Czy zatem zaskoczy Was informacja, że podłamana Paulette przyjmuje przypadkową szansę zostania najlepszym sprzedawcą marihuany, jakiego widziało miasto? Punkt wyjścia jest całkiem niezły, podobnie jak sam film. Miałem okazję obejrzeć go na festiwalu Transatlantyk i z przyjemnością informuję, że efekt końcowy okazał się zupełnie niczego sobie. Babcię ogląda się przyjemnie, rechocząc tu i tam, a że film trwa tylko 90 minut, nie zdąży się widzowi znudzić. Żaden to przełom ani rewelacja, z pewnością też polegnie w kinowym starciu z Hobbitem, ale być może kogoś rozbawi w jeden z długich zimowych wieczorów.