Exclusive’y PS5, czyli świetne gry na wyłączność. 8 rzeczy, które PS5 zrobi LEPIEJ od pecetów

Exclusive’y PS5, czyli świetne gry na wyłączność

Jak mawiają najstarsi Indianie – i najlepszy sprzęt lipa, gdy nie ma na nim mocnych „exów”. Ta odwieczna prawda została doskonale przyswojona przez Sony, które przyzwyczaiło graczy do tego, że czego jak czego, ale regularnego napływu bardzo dobrych, wysokobudżetowych tytułów na PlayStation mogą być pewni. Kilkanaście wewnętrznych studiów deweloperskich oraz zewnętrzni współpracownicy japońskiej korporacji zapewne już teraz w pocie czoła przygotowują hity, które zdefiniują pierwsze lata PS5.

Odświeżone God of War było świetną grą, ale sprawiało również wrażenie ledwie wstępu do znacznie bardziej obszernej historii. Grzechem byłoby pozostawienie jej nieopowiedzianej do końca.

Choć na oficjalne zapowiedzi wciąż musimy czekać, pamiętając największe hity z PlayStation 4, możemy z dużym prawdopodobieństwem zgadywać, jakie tytuły pojawią się na PS5. Z pewnością w Horizonie 2 powróci polująca na mechaniczne dinozaury Aloy, grzechem byłoby również pozostawienie niedokończonej kolejnej epopei o bogu wojny Kratosie, bohaterze God of War. Sukces Spider-Mana w połączeniu z niegasnącą popularnością superbohaterów gwarantuje, że nie było to ostatnie spotkanie ze ścianołazem, pewniakiem jest także kolejna odsłona Gran Turismo. Do tego dochodzą marki w ostatnim czasie uśpione, których powrót gracze powitaliby z otwartymi ramionami – chociażby Siren, LittleBigPlanet, Killzone, Resistance, Gravity Rush, Ratchet & Clank czy Jak and Daxter.

Powrót Ratcheta i Clanka ucieszyłby niejednego fana platformówek.

PlayStation 5 ma być kompatybilne wstecz przynajmniej z PS4, więc już na starcie konsoli będziemy mieli na niej do dyspozycji również olbrzymią bibliotekę fenomenalnych tytułów na wyłączność, pokroju Uncharted 4, Bloodborne’a czy takich pozycji jak wspomniane God of War, Horizon: Zero Dawn i Spider-Man. To wszystko dzieła, o których na pecetach można tylko pomarzyć, zadowalając się produkcjami multiplatformowymi albo wmawiając sobie i światu, że niskobudżetowe „indyki” (które w większości przypadków, jeśli okazują się udane, i tak w końcu trafiają na konsole) są równie fajnymi grami na wyłączność co produkcje AAA Sony.