autor: Adam Bełda
7 gier, które mogą ci pomóc w czasie depresji
Już wcześniej ustaliliśmy, że gry wideo mogą okazać się pomocne w walce z depresją. Teraz zadajemy sobie pytanie, które z nich się do tego nadają.
Spis treści
Napisałem niedawno artykuł o potencjalnym przeciwdepresyjnym działaniu gier. Swoją tezę starałem się oprzeć na badaniach naukowych i podstawach neurobiologicznych. Takie podejście, mimo oczywistych zalet, wiąże się też z pewną przeszkodą – badań naukowych na temat wpływu gier na objawy depresji nie jest wcale tak dużo, jak mogłoby się wydawać. Te dostępne zdają się co prawda potwierdzać generalną zasadę, że dobrze używana elektroniczna rozrywka może pozytywnie wpływać na nastrój, ale brakuje w nich konkretów.
Które gatunki gier mają szczególnie dobroczynny wpływ? Dlaczego tak jest? A może chodzi o elementy mechaniki, styl graficzny, oprawę dźwiękową? Na te pytania nauka jak na razie nie potrafi odpowiedzieć. Potrafią jednak uczynić to poszczególne osoby, które depresję przeszły i w dochodzeniu do siebie wspomagały się grami. W przygotowaniu tego tekstu posiłkowałem się relacjami – głównie youtube’owymi – twórców, którzy opowiadali o roli gier w walce swojej lub zaproszonych gości z zaburzeniami afektywnymi. Na podstawie wyciągniętych z tych relacji wniosków stworzyłem listę sześciu gier (czy nawet całych gatunków), które zdają się najbardziej pomocne w zwalczaniu konkretnych błędów poznawczych czy rozwijaniu określonych kompetencji, które osłabiane są przez depresję.
Oczywiście zarzut, że prezentowane dowody są anegdotyczne, jest jak najbardziej zrozumiały, zdaję sobie też sprawę, że w przypadku ciężkiej depresji nawet granie w ulubiony tytuł może się okazać drogą przez mękę, a nie przyjemnością. Artykuł nie jest jednak receptą czy tekstem naukowym. Depresja to poważna choroba i powinna być leczona farmako- i psychoterapią, wszystkie inne metody stanowią obecnie raczej uzupełnienie.
Mając to na uwadze, prezentuję sześć gier, które mogą pomóc w depresji, a w bonusie dorzucam siódmą, która naprawdę pomaga. I jest to poniekąd udowodnione naukowo.
Odpoczynek od życia – proponuję Doom Eternal
Eskapistyczne strategie radzenia sobie ze stresem często uważa się za gorsze i są one raczej odradzane niż polecane. Faktycznie, efekt poprawy nastroju poprzez ucieczkę od rzeczywistości bywa zazwyczaj krótkotrwały, a samo niekonfrontowanie się ze światem często skutkuje kumulacją problemów, ale są sytuacje, w których to rozwiązanie sprawdza się zaskakująco dobrze.
Nie jest przecież tak, że człowiek musi przez dwadzieścia cztery godziny na dobę bez przerwy stawiać czoła wyzwaniom. Czasami trzeba po prostu odpocząć, odciąć się, zregenerować siły, żeby później ze zdwojoną skutecznością móc radzić sobie z rzeczywistością.
Istnieją też sytuacje, w których zwyczajnie nie ma rozwiązania i jedynym wyjściem jest przeczekanie. Przykładem niech będzie to, że początkowe tygodnie leczenia depresji u dużej części chorych wiążą się z przejściowym pogorszeniem stanu psychicznego. Wynika to z dynamiki oddziaływania leków na mózg – nieco zbyt skomplikowanej, żeby rozwodzić się nad nią w przeglądowym artykule. Wystarczy przyjąć, że często na początku jest gorzej i tak naprawdę niewiele można z tym zrobić.
Dla umysłu zmęczonego zamartwianiem się jakaś szybka, angażująca wszystkie zmysły gra akcji może być wybawieniem. Żeby nie szukać daleko – tegoroczny Doom Eternal ma wszystkie poszukiwane cechy.
NARKOTYKI W SŁUŻBIE ZDROWIA
Ketamina, lek początkowo używany w anestezjologii, obecnie jest w USA jedną z najpopularniejszych rekreacyjnie zażywanych substancji psychoaktywnych. W związku ze swoim działaniem dysocjacyjnym (oddziela sygnały percepcyjne od emocjonalnych, co powoduje mocno zniekształcone postrzeganie rzeczywistości) używana jest w charakterze narkotyku mającego wytworzyć wrażenie obcowania z absolutem, oddzielenia się od ciała czy śnienia na jawie.
Okazuje się jednak, że ketamina podana donosowo ma silne i – co najważniejsze – natychmiastowe działanie przeciwdepresyjne. Obecnie trwają testy zmierzające do wykorzystywania jej w celu poprawy nastroju u pacjentów w początkowej fazie leczenia depresji, zanim klasyczne leki przeciwdepresyjne zaczną działać.
