Najciekawsze materiały do: Disco Elysium

Muszę przyznać, że nie rozumiem tak wielu zachwytów. Gra ma całkiem ciekawy świat ale natłok kompletnie absurdalnych informacji zdobywanych na każdym kroku uniemożliwia ich przyswojenie i głębsze wejście w ten świat. Konia z rzędem temu kto jest w stanie opisać w sposób sensowny zasady panujące w świecie Disco Elysium.

Fajny klimat, dobrze napisana, ciekawe, wiarygodne postacie. Fabuła mnie wciągnęła. Niestety sam główny wątek wydaje się strasznie liniowy i miałem wrażenie, że cokolwiek bym robił to dużo by nie zmieniło (YouTube to potwierdził). Sam system rozwoju postaci raczej nie ciekawy, rzuty kośćmi irytujące. Pod koniec miałem już dość praktycznie nic nie wnoszących dialogów - ściany tekstu nic nie wnoszące do sprawy, ale czasem dają xp, a te są potrzebne do rzutu kośćmi więc klikałem wszystko. Tak czy inaczej polecam, zwłaszcza, że można bardzo tanio na promocji w Epicu kupić.

Czemu ten wątek nazywa się "Gra: No Truce with the Furies" jak powinien "Gra: Disco Elysium" ?

Pograłem może dwa wieczory, w sumie kilka godzin. Wymęczyła mnie ta gra i chyba nie wrócę. Najbardziej to mi się w niej podoba mechanika rozwoju postaci i w sumie...tyle. Jest cholernie przegadana. Już w starym Tormencie zdarzało mi się przeklikać dialogi, tutaj momentami usypiałem. Ja lubię gadki w erpegach, ale lubię gdy jest to zrównoważone z innymi elementami jak walka a tu walki....brak. Za bardzo przygodówkowe to jak dla mnie a ja ostatnimi czasy odbijam się kompletnie od przygodówek. Świat dziwaczny, pomieszanie z poplątaniem współczesności, lat 60tych i dwudziestolecia międzywojennego. Mam tu ten problem co z Falloutami wszelakimi: kompletnie nie mój klimat. Fabularnie średnio, w zasadzie skapnąłem się że to co dzieje się na ekranie kompletnie mnie nie obchodzi. Najciekawszy z całej fabuły to jest ten policjant co nam towarzyszy....Cieszę się że kupiłem w promocji bo bym sobie inaczej pluł w brodę.

Sama historia i system dialogów to mega pozytyw, ale szkoda że nie wiedziałam że w tej "grze" jako gameplay funkcjonuje tylko i wyłącznie słowo pisane. Tutaj się tylko i wyłącznie czyta. To nie jest gra z dużą ilością dialogów i jakimiś okazyjnymi walkami jak w Torment. Sam tekst, tylko i wyłącznie. Jak ktoś gra z dwie godzinki dziennie to szkoda odpalać, bo jak przejście zajmuje 40h to umrzecie z nudów i w zasadzie nie poczujecie progresu. To jest dobra produkcja, ale nie na relaks po pracy.

Absolutnie kapitalna produkcja. Genialnie napisana, to jest po prostu czysta poezja. Dialogi, opisy to jest wszystko cudo. Genialnie wykreowany świat. Kwintesencja gry RPG.

Gra jest reklamowana jako "najwierniejsze odwzorowanie papierowej gry role-playing, jakie pojawiło się kiedykolwiek w historii gier wideo." i jak najbardziej jest to prawda. Olbrzymia dowolność w kreowaniu naszej postaci: możemy być faszystą, komunistą czy moralistą, możemy być feministą. Możemy być gliniarzem apokalipsy, artystycznym gliną czy najbardziej żenującym policjantem, który ciągle przeprasza. Widziałem jakieś komentarze ekspertów na GOLu, że to nie jest RPG tylko jakaś przygodówka czy coś. Ludzie chyba nie widzą czym jest RPG. Możemy bawić się w żula, który zbiera puste butelki ze śmietników, możemy bawić się w kryptozoologa szukając rzadkich gatunków stworzeń, możemy w opuszczonym kościele w którym jest jakaś anomalia otworzyć klub disco. Takie klimaty. A i najważniejsze: karaoke! Możemy kreować i budować naszą postać jak chcemy. Nie ma tutaj złych buildów postaci. Możemy być głupim jak but mięśniakiem, lub wrażliwym intelektualistą, każdy znajdzie tu coś dla siebie i każdy sobie poradzi. Gdzieś tam w tle mamy sprawę zabójstwa do rozwiązania, trupa wiszącego na drzewie, którym od tygodnia nikt się nie zainteresował aż my pojawiliśmy się na miejscu zbrodni. Po czym zapiliśmy i dosłownie zresetowaliśmy się, zapominając o wszystkim. I tak zaczyna się ta cudowna przygoda, w trakcie której spotkamy wiele, naprawdę ciekawych postaci i dowiemy się sporo o otaczającym nas świecie. Świat gry nie jest jakiś specjalnie duży ale naprawdę jest tu co robić poza głównym wątkiem. Bardzo dobra oprawa audio-wizualna, wspaniale dobrane głosi postaci. Bez nich, gra byłaby niekompletna i gorsza. Finał trochę rozczarowuje, gra się po prostu urywa. Liczyłem na jakieś slajdy podsumowujące nasze wybory i ich konsekwencje ale nic takiego nie ma. Trochę szkoda.

Reasumując, Disco Elysium to jedna z najlepszych produkcji ostatnich lat. Wciąga jak bagno a to jak jest ona napisana to jest po prostu mistrzostwo świata. Każdy powinien tego doświadczyć.

Platforma Xsx
Plusy:
- intrygująca od pierwszych minut fabuła choć tempo potrafiło mocno zwalniać i nużyć, sprawa morderstwa ma, drugie, trzecie i kolejne dna.
- piękny styl graficzny
- gra chodzi bardzo płynnie a loadingi trwają 3-4 sek. przy włączeniu gry i 1 sek. przy wchodzeniu do nowych lokacji
- ciekawi bohaterowie z naszym pijakiem z amnezją na czele którego możemy rozwijać według naszego uznania
- klimat na który składają się lokacje i muzyka, bywa bardzo tajemniczo - ekstra
- dużo czytania choć dialogi i opisy nie nudzą
- miałem całkiem niezłe zakończenie i wywołało u mnie growego kaca
- piękna muzyka, zwłaszcza ta w kościele zanim wpuścimy tam te dzieciaki

Minusy:
- gra wydaje się nie być czasem konsekwentna, przykładowo pewien gość nie chce Nas przepuścić do nowej lokacji chyba że odkryjemy pewną "teorię" więc załączamy sobie myśl, odgadujemy, wracamy żeby odpowiedzieć i mamy kilka odpowiedzi do wyboru. Okazuje się że nieważne co wybierzemy gość powie że się mylimy ale i tak Nas przepuszcza, słabo to wygląda.
- przy natłoku save''ów gra nie chce włączyć najnowszego, ostatecznie zacząłem zapisywać tylko szybkim zapisem i to pomogło.

Niezwykły tytuł. Nie mój typ gry ale po zachwytach nie mogłem przejść obojętnie i musiałem zagrać. Przejście zajęło mi miesiąc, nie jest to krótka gra choć nie grałem codziennie. Polecam, warto spróbować nawet jeśli jak w moim przypadku nie jest to Wasz typ gry.

Obejrzalem odcinek z gry na YT. To wyglada jak opowiadania Kuttnera o genialnym naukowcu, ktory tworzyl wynalazki po pijaku, a na trzezwo usilowal sobie przypomniec do czego to sluzy i na czyje zlecenie to skonstruowal.
Gra jest teraz w promocji na Steam, dlatego tu zajrzalem. Steam mi to proponuje jako gre zgodna z moim gustem.

Disco to gra, która dość szybko mnie zmęczyła. Nie rozumiem tych zachwytów nad tą grą a w szczególności nad tym co można tam przeczytać (mnóstwo dialogów i rozmów z wewnętrznym ja). Po 30 minutach ciągłego czytania czułem się, jakby ktoś wcisnął mikser do mojej czaszki i włączył pełne obroty. Przykro mi ale to jest gra, gdzie miałem wrażenie, że obcuję z przerostem formy nad treścią. Moja ocena: 3/10

Spędziłem w niej około 10H. Gra nie jest dla mnie. Dla mnie to ta gra powinna być filmem, serialem albo książką. Odrzuciło mnie czytanie wszystkich tekstów. Przez te 10H co mogę stwierdzić:
1. Fabuła jest bardzo dobra. Przez te 10h czułem, że wszystko fajnie się klei i jest oryginalne. 10/10
2. Graficznie dla mnie 2/10
3 Grałem na PS4 i sterowanie mnie irytowało. Jak już ktoś chce w to grać to lepiej za pomocą myszki. 3/10
4. Muzyka - każdy ma inny gust. 5/10

Spędziłem w niej około 10H. Gra nie jest dla mnie. Dla mnie to ta gra powinna być filmem, serialem albo książką. Odrzuciło mnie czytanie wszystkich tekstów. Przez te 10H co mogę stwierdzić:
1. Fabuła jest bardzo dobra. Przez te 10h czułem, że wszystko fajnie się klei i jest oryginalne. 10/10
2. Graficznie dla mnie 2/10
3 Grałem na PS4 i sterowanie mnie irytowało. Jak już ktoś chce w to grać to lepiej za pomocą myszki. 3/10
4. Muzyka - każdy ma inny gust. 5/10

Miałem to szczęście, że grałem w wersję pełni zdubbingowaną po angielsku z polskimi napisami, więc to na pewno inne wrażenia niż ci co grali z samym tekstem gdy gra wyszła, za to duży plus.
Bardzo ciekawy projekt rozwoju postaci i tego, że nasze atrybuty z nami rozmawiają podczas kwestii wyboru. Mnogość różnych podejść do zadań w zależności od umiejętności, wyborów i szczęścia. Bardzo fajne zadania poboczne, np te w kościele, gdy uda się zmusić Kima do tańca;). Historia mega, w szczególności gdy dojdziemy do tego cu tu robiliśmy zanim zaczniemy grę.
Zdecydowanie polecam

Dla mnie pod względem narracyjnym to gra absolut. Fantastyczny tytuł wbijający się w głowę jeszcze na długo po jej ukończeniu.

Ogrywałem na XSS o grało się bardzo dobrze. Nie potrzeba myszy. Chyba tylko w kilku miejscach miałem problem Amy skierować postać na dobre ścieżki na mapie. Poza tym bez uwag

Bardzo dobra gra, cholernie wciąga, fabuła nie jest zła, a postacie są ciekawe. Czułem się jakbym czytał "interaktywną książkę". Dużo, a wręcz cała gra polega na dialogach i zgadzam się z niektórym tutaj, że parę wątków/dialogów są niepotrzebne. Spędziłem mega dużo godzin w tej historii, robiłem wszystkie zadanie jakiekolwiek się pojawiły. Chętnie bym pograł w coś takiego, lecz w innych czasach i w jakiejś np. mafijnej fabule.
Gra nie dla każdego. A kto lubi dużo czytać - grajcie śmiało.

9/10

Gra dość wyjątkowa. Zawiera tyle samo elementów genialnych co fatalnych. Ale bardzo dobra ocena ostatecznie się należy za całokształt i ciekawe dzieło twórcze. W pozycję tą grałem przez kilka miesięcy, z przerwami, bo na początku można się było srogo wynudzić i zniechęcić. Gdzieś w połowie się wciągnąłem, gdy mam wrażenie załatwiłem wątki nudne i faktycznie zacząłem rozgryzać klucz całej historii. Do najlepszych stron gry należy moim zdaniem warstwa RPG i system rozwoju postaci, choć na koniec zostało mi 8 punktów wolnych, których nawet nie specjalnie miałem potrzebę przydzielać. Plus idealna wielkość i konstrukcja świata, w którym jednak nie za bardzo chce się przebywać ze względu na klimat gry. Nasz towarzysz świetnie pasuje i rzeczywiście dzięki niemu jest raźniej i ciekawiej w tym smutnym świecie. Inne NPC różnie. Historia dobra, ale nie jakaś wybitna. Lore w porządku, choć miejscami przekombinowane. Różne wątki poboczne, nawet niektóre pozornie bezsensowne potrafiły mnie zainteresować. Najbardziej zróżnicowana jest warstwa dialogowa. Z jednej strony język zarówno angielski jak i polski genialny, voice acting fantastyczny. Dialogi są rozbudowane i nie przeszkadzała mi ich długość. Bardziej to, że obok wyjątkowych, nie brak było durnych czy obleśnych. Grając w sesjach po 1h zdarzało się, że cały taki czas wypełniała jedna długa sekwencja dialogowa z wszystkimi odgałęzieniami. Przy niektórych dialogach miałem wrażenie, że genialni twórcy pisali to będąc na haju, po jakichś silnych środkach odurzających, nie znam się na tym, ale to musiało być coś odlotowego. Tu geniusz miesza się z szaleństwem, czyli odlot. Największym problemem jaki miałem, że gra często mi się wywalała i to właśnie w momencie kończenia takich najdłuższych sekwencji dialogowych. To mnie doprowadzało do szału i ze dwa razy chciałem sobie dać z tym spokój i dokończyć na yt, ale ostatecznie wykazałem cierpliwość. Tu zaznaczam, że grałem akurat na Switchu, który się wydaje idealny do tej gry. Ale takie problemy przy innych grach czy portach na Switchu mi się nigdy nie zdarzają. Czerwona kartka za stronę techniczną zatem w przypadku tego portu. Drugim największym problemem jak dla mnie był sam gameplay, wcale nie przez brak walki co przyjąłem jako miłą odmianę, ale zwłaszcza poruszanie się po świecie, animacja postaci przy ruchu, powolność, trudność znalezienia drogi przez niewyraźność graficzną związaną ze stylem artystycznym, nie samą grafikę techniczną. Jak miałem przejść z jednego miejsca świata do innego odległego, to mi się czasem odechciewało. Plus ekrany ładowania. Aby wejść z ulicy do pokoju Klaasje w hostelu to takich ekranów potrafi być ze cztery: drzwi => schody => drzwi => schody => wycieraczka => taras, gdzie wszystko jest taka małe, że mieści się na jednym ekranie. Słabe. No i sam styl artystyczno-graficzny, ikony postaci i głosów wewnętrznych, brzydkie i nieprzyjemne. Czy polecam grę? Tak, to ciekawe doświadczenie, choć nie dla wszystkich. Jak napisałem, mnie ta gra nie wciągnęła od razu, ale tak od połowy. Ostatecznie wolę takie klikanie i wyrafinowane gadanie od niektórych cRPG z otwartym światem i gameplayem potykającym się wzajemnie z dialogami, wyborami i warstwą RPG. Klikało mi się w to nawet lepiej niż np. w Pentiment, gdzie klikamy praktycznie po każdym zdaniu. Czy zagram w to jeszcze raz? Nie planuję, chyba że kiedyś najdzie mnie jakaś faza i będę miał sporo "leżącego" czasu np. jakaś choroba. Wydaje mi się, że za drugim razem gra mogłaby być nawet ciekawsza pod kątem poprowadzenia postaci. Czy czekałbym na Disco Elysium 2 gdyby miał kiedyś jakimś cudem powstać? Niespecjalnie. Czy zamiast gry wolałbym przeczytać tą historię jako książkę, rezygnując z wyborów, rozwoju postaci i roleplaya? Raczej tak. Bo na koniec dnia to jest jednak sporo przeciągającego się klikania, a główną czynnością jest czytanie.

BARDZO DOBRE

* warstwa RPG, rozwój postaci, roleplay
* wielkość świata
* niektóre wyrafinowane dialogi ocierające się o geniusz

DOBRE

* historia i lore
* nasz świetny towarzysz
* głosy w głowie
* niektóre pozornie dziwne wątki poboczne
* drugie 50% gry
* wiele wyśmienitych dialogów

SŁABE

* niektóre wątki poboczne i niektóre NPC
* pierwsze 50% gry
* sztuczne i dziecinne "czadowe" opcje w dialogach nie pasujące do klimatu i reszty roleplaya
* niektóre dialogi typu rozmowa z własnym notatnikiem czy HARDCOR, HARDCOR...

BARDZO SŁABE

* styl artystyczny, paleta kolorystyczna i sowiecko-komunistyczno-depresyjny klimat
* wynaturzone ikony postaci i głosów w głowie
* wolne i niewygodne poruszanie się po świecie, sposób poruszania się postaci
* dziadowska mapa
* nieliczne obleśne dialogi np. z Cuno
* częste wywalenia gry na Switchu, zwłaszcza po długich sekwencjach dialogowych

Nadszedł w końcu czas, żeby sprawdzić ten tytuł. Mam nadzieję, że się nie zawiodę.

Ta gra jest arcydziełem. To jest współczesny Torment - cieszę się, że tyle przeczekałem i mogę się tym delektować z w pełni udźwiękowanymi dialogami. Cudo - myślę, że dopiero liznąłem kawałek tej gry, ale nawet od początku widać jak są świetnie napisane dialogi - to jest mistrzostwo pisarskie. Soundtrack mimo, że skromny, to też robi mega robotę - na chwilę obecną jestem zachwycony. Więcej chyba napiszę jak skończę całą grę, bo mimo, że kończę sesję z grą, to za chwilę znowu korci, żeby ją odpalić i poczytać kilka dialogów. Nawet w pracy o tej grze myślałem dzisiaj, no cudo!