Graliśmy w DLC Legacy of the First Blade do AC Odyssey – wreszcie asasyni w asasynie

Informacji o uwzględnieniu Dariusza w pierwszym dodatku do Assassin’s Creed: Odyssey, którą Ubisoft podał fanom w połowie września, nie przyjąłem z zadowoleniem. Przed premierą najnowszej gry ze skrytobójcami w roli głównej łudziłem się, że to właśnie ten proto-asasyn będzie najważniejszym łącznikiem coraz mocniej oddalającej się od pierwotnej koncepcji sagi z rozwijanym przez lata uniwersum. I niestety –moje obawy były słuszne. Odyssey okazało się „Asasynem” bez asasynów i nie przekonało mnie zarówno położenie większego nacisku na wątek Pierwszej Cywilizacji, jak i karkołomne tłumaczenia miłośników serii, że „asasyństwo” to jedynie zbiór ogólnych postaw, które nie muszą tworzyć tytułowego kredo, a tym bardziej tworzyć czegoś na wzór zakonu.

Odyssey jest już jednak wspomnieniem (niezbyt dla mnie miłym, nie ukrywam), możemy więc poznęcać się nad dodatkiem wydawanym w postaci epizodów, który jutro trafi do wszystkich posiadaczy przepustki sezonowej. Ubisoft eksperymentował już wcześniej z taką formą dystrybucji DLC (Tyrania króla Waszyngtona do „trójki”) i teraz uznał, że czas wrócić do tego pomysłu. Po co? Powód jest banalny. Wydając kolejne odcinki opowieści, francuski gigant zamierza utrzymać fanów w przekonaniu, że cały czas dostarcza nową zawartość, a co za tym idzie, mocno przedłużyć żywotność samej podstawki. Trudno odmówić temu rozumowaniu logiki.

Gdzieś już to widziałem.

Historia Dariusza

Tyle tytułem wstępu, teraz konkrety. Werdykt wydam od razu – Dziedzictwo pierwszego ostrza, a właściwie jego pierwszy odcinek, to dodatek wręcz wyśmienity i dający nadzieję, że kolejne epizody wniosą sporo dobra do całego uniwersum. Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie jest prosta. Fabuła w całości koncentruje się na postaci Dariusza, w sadze o skrytobójcach od dawna znanego jako ten, który jako pierwszy wykorzystał do zabójstwa ikoniczną broń wojowników cienia – ukryte ostrze. Ścigani, bo taki tytuł nosi premierowy odcinek, ze szczegółami przybliżają zresztą to wydarzenie, nie zostawiając fanom żadnego pola do domysłów. To bardzo miła odmiana po Origins, w którym deweloperzy dość niespodziewanie pominęli scenę śmierci Kleopatry i zaprezentowali ją dopiero w jednym z komiksów. Dla dużej część graczy był to wielki zawód.

KTO JEST KIM?

Jeśli nie umilacie sobie dnia codziennego lekturą fanowskiej encyklopedii serii Assassin’s Creed, zapewne nie wiecie, kim był Dariusz. Ten zabójca działał na stulecia przed formalnym powstaniem zakonu asasynów, w piątym wieku przed naszą erą. W tym czasie Zakon Starożytnych wspierał tyranię perskiego króla Kserksesa I, a Dariusz zbuntował się przeciwko niej i wykorzystał ukryte ostrze, żeby zabić złego władcę. Co ciekawe, posąg Dariusza z ukrytym ostrzem na ręce mogliśmy zobaczyć już w Assassin’s Creed II.

Największą zaletą Ściganych jest to, że mamy do czynienia z rozszerzeniem poukładanym i spójnym. Nie ma tu miejsca na kontynuację dyrdymałów o nudnej jak flaki z olejem odysei najemników z Kefalonii, gdzie fabuła kleiła się równie skutecznie jak ciasto na pierogi, do którego ktoś zapomniał dodać wody. Nasi podopieczni z podstawki (Alexios lub Kassandra) są tu wręcz drugoplanowymi bohaterami, a całe show kradnie Dariusz. Aura tajemnicy wokół tego proto-asasyna sprawia, że kolejne misje wykonujemy tylko po to, by faktycznie dowiedzieć się czegoś więcej o jego przeszłości i motywacjach. Znamienny jest fakt, iż dopiero po kontakcie z Dziedzictwem bardziej dostrzega się to, czego Odysei faktycznie brakowało – konkretnej opowieści o preferujących mrok mordercach.

Dodatek dość często pyta o nasz stosunek do Dariusza. Jesteśmy ciekawi, czy będzie mieć to przełożenie na zakończenie całej historii.

Spotkanie ze starymi znajomymi

Oprócz tego autorów należy pochwalić za wyciągnięcie z cienia Zakonu Starożytnych, który grał pierwsze skrzypce w Assassin’s Creed: Origins. Choć uważam, że wątek kultu Kosmosa był najmocniejszym punktem Odysei, z zadowoleniem przyjąłem fakt, iż główni wrogowie Bayeka powrócili w dodatku. Ich obecność dowodzi, że proto-templariusze są nie tylko starsi, niż nam się to do tej pory wydawało, ale też doskonale zorganizowani. Z zakonem tym w Dziedzictwie związana jest pewna tajemnica, która stanowi doskonały fundament ewentualnych dalszych wydarzeń. W Ściganych dopiero poznajemy człowieka stojącego na czele owej organizacji i nie ma żadnych wątpliwości, że zmierzymy się z nim w kolejnych odcinkach najnowszej minikampanii.

Jedyną wadą rozszerzenia dla niektórych może być tylko jego długość. Wszystkie misje wchodzące w skład głównego wątku ukończyłem w niespełna dwie godziny, a trzy dodatkowe zadania poboczne zajęły mi kilkanaście minut. To niewiele, ale pamiętajmy, że cała opowieść rozłożona jest na trzy odcinki. Poza tym gra pozwala jeszcze pobawić się w eliminowanie członków Zakonu Starożytnych, co przypomina pogoń za czcicielami kultu Kosmosa. Rozpracowanie dwóch kolejnych celów, których nie uwzględnia fabuła, nie powinna nam jednak zabrać więcej niż dodatkową godzinę.

KWESTIA CENY

Najprostszym sposobem na zdobycie Dziedzictwa pierwszego ostrza jest zakup season passa. W oficjalnym cyfrowym sklepie Ubisoftu zapłacimy za niego 159,90 złotych. W tej cenie dostaniemy także drugi trzyodcinkowy dodatek poświęcony mitycznej Atlantydzie, a także bonusową misję i zremasterowaną wersję Assassin’s Creed III oraz Liberations. Drugą opcją jest kupno pakietu z grą i season passem, czyli tzw. złotej edycji. Kosztuje ona aż 399 złotych w sklepie Ubisoftu lub kilkanaście złotych mniej, jeśli poszukamy w sieci lepszej oferty.

Asasyn w „Asasynie” – wreszcie...

Jestem niezmiernie ciekawy, jak dalej potoczy się akcja Dziedzictwa. Autorzy zaoferowali solidny wstęp, który przybliża postać Dariusza, ale nie odkrywa jeszcze wszystkich kart. Choć moja Kassandra kilkakrotnie zwracała uwagę na klingę, za pomocą której proto-asasyn morduje ludzi, gra umiejętnie unika tematu pochodzenia i działania ostrza, zostawiając te kwestie na później. To dobrze, bo z samą bronią też wiąże się kilka interesujących pytań. Fani chętnie dowiedzą się, kto zaprojektował ten mechanizm, jak on działa (Dariusz nosi ukryte ostrze na zewnętrznej stronie ręki, a nie na wewnętrznej jak Bayek) i przede wszystkim, w jaki sposób znalazł się on ostatecznie w Egipcie.

Można mieć pewne obawy, czy deweloperzy zechcą w ogóle na te pytania odpowiedzieć, ale obecność w Ściganych sceny ze słynnym zabójstwem Kserksesa przekonuje mnie, że tym razem te najciekawsze wydarzenia nie zostaną przeniesione do komiksów i gra faktycznie wykona swoją powinność. I tego się trzymajmy.