Tunis Harbor | Analiza map | Battlefield 2142 poradnik Battlefield 2142

Ostatnia aktualizacja: 9 października 2019

Tunis Harbor

Nazwa mapy: Tunis Harbor

Lokacja: Tunis, Tunezja

Tryb: Conquest: Head-On

Opis mapy: Terenem walk jest nabrzeże portowe pełne najróżniejszych przeszkód terenowych, a także budynków, na dachach których mogą usadowić się snajperzy. Z powodu dużej liczby obiektów na planszy, a także możliwości dotarcia do flag, pojazdy pancerne mogą jedynie wspomagać piechotę w atakach na kolejne posterunki. Wszystkie profesje z wyjątkiem inżyniera są tutaj jednakowo ważne i wykorzystywane przez graczy. Teren jest tutaj płaski, z niewielką ilością wody, której - jako piechociarz - lepiej unikać, gdyż siedząc w niej nie można strzelać, a zbiornik wodny położony jest w centralnej części mapy, gdzie dochodzi do największych starć. Znajomość mapy, współpraca oraz szybkość wydatnie pomagają w osiągnięciu sukcesu na Tunis Harbor, niezłym pomysłem jest tworzenie dużych, sześcioosobowych drużyn wyposażonych w SLSB rozkładane blisko pola bitwy.

Analiza: Oba zespoły zaczynają w punktach [I] i [II], i PAC, i EU mają do dyspozycji battlewalkera i pojazdy zwiadowcze. Flaga otoczona zielonym kółkiem jest miejscem największych starć. Jest to również posterunek, który bardzo wygodnie się przejmuje z wnętrza battlewalkera. Oznaczone na zielono powierzchnie to mało uczęszczane - przynajmniej na początku rundy - drogi, którymi pojazdy mogą przedostać się w okolice centralnej flagi. Jeśli chodzi o miejsca dla snajpera, to można ich wyróżnić bardzo wiele, jednakże na szczególną uwagę zasługują głównie punkty [1] i [3] . Są to budynki, z których widać okoliczne posterunki, a także najczęściej wykorzystywane przez przeciwnika drogi ataku. [2] to wąska kładka przerzucona ponad zbiornikiem wodnym, łączy wschodnią i zachodnią część nabrzeża. Przebywanie na niej jest wyjątkowo ryzykowne, lecz widać z niej wszystkie trzy neutralne początkowo flagi.

Strategia dla EU: Grę należy rozpocząć od zajęcia najbliższego posterunku i udania się do centralnego spawnu, najlepiej jednocześnie, poprzez podzielenie zespołu na dwie grupy. Ważne jest to, by na środku mapy znalazł się battlewalker, gdyż to właśnie tam może on zebrać największe żniwo. Powinien być on również wspierany przez komendanta, by przeżył starcie z wrogą maszyną kroczącą. Przy pomocy pojazdu tego typu, piechota powinna spróbować przedostać się do punktu [3]. Można również pozostać przy [1] i [2] i ostrzeliwać z broni snajperskiej posterunek na wschodzie. O zajęciu go raczej nie ma mowy - jest on położony zbyt blisko głównej bazy PAC, a piechota zbyt często odradza się przy tej fladze. Ponadto, duża ilość przeszkód terenowych uniemożliwiłaby battlewalkerowi sprawną walkę w tamtym terenie. Lepiej więc pozostać przy posterunku w centrum i próbować go utrzymać. Jeżeli dotrze się do niego z dużą ilością sił zanim wróg go zajmie, nie powinien być to duży problem.

Strategia dla PAC: Podobnie jak w strategii EU, najważniejsza jest centralna flaga. Trzeba skierować tam dużą ilość sił, najlepiej południowym, zielonym przejściem. Niewielka grupka piechoty powinna zająć spawn leżący blisko głównej bazy. PAC jest w trochę gorszym położeniu jeśli chodzi o walkę snajperską, gdyż nie mają oni żadnego wygodnego i wysoko położonego punktu po swojej stronie zbiornika wodnego, tak jak EU ma [1] u siebie. Komendant powinien pomagać battlewalkerowi znajdującemu się przy centralnej fladze. Atak na zachodni posterunek, leżący blisko bazy [I] jest po prostu nieopłacalny, wrogowie mają świetne możliwości obrony w tamtym miejscu, dlatego lepiej utrzymywać kontrolę nad centrum mapy, starając się zmniejszać liczbę kuponów przeciwnika poprzez zabijanie dużej ilości przeciwników.