Mniejszość to większość. Jaka przyszłość czeka Marvela po Avengers: Endgame

Mniejszość to większość

Wspomniane wyżej przekazanie pałeczki jest mocno prawdopodobne, niemniej to tylko teoria – może z niej wyjść figa z makiem. Jest jednak coś, czego w fazie czwartej (i w kolejnych) kinowego uniwersum Marvela możemy być absolutnie pewni – i nie każdy będzie z tego faktu zadowolony. Po olbrzymim sukcesie Czarnej Pantery – pierwszego filmu Marvela o afrykańskim superbohaterze, oraz radzącej sobie w kinach niewiele gorzej Kapitan Marvel – o pierwszej kobiecej bohaterce Domu Pomysłów, która dostała własny film, możemy spodziewać się dalszego rozszerzania reprezentacji mniejszości etnicznych, narodowych i społecznych.

Gigantyczny sukces Black Panther nadał kierunek całemu Marvel Cinematic Universe.

I tak, wieszcząc koniec świata białych heteroseksualnych mężczyzn, w najbliższych latach zadebiutuje Shang-Chi, w którym panteon superbohaterów zostanie rozszerzony o mistrza kung-fu o typowo azjatyckich korzeniach. To jednak będzie ledwie rozbieg. Coraz głośniej mówi się także o tym, że swój film otrzyma Kamala Khan – wymyślona zaledwie przed kilkoma laty nastoletnia superbohaterka, która jako Ms. Marvel podbiła serca wielu komiksowych fanów, stając się pierwszą muzułmańską heroiną z własnym komiksem.

Kolejnym krokiem będzie w końcu wprowadzenie postaci homo- i biseksualnych. Konserwatyści mogą tupać nogami i obiecywać bojkoty, ale raczej nic tego nie powstrzyma. Kevin Feige potwierdził, że w filmach zresztą pojawiły się już postacie biseksualne, po prostu nie wiemy jeszcze nic o ich orientacji. Prawdopodobnie miał na myśli Walkirię z Thora: Ragnaroku, której orientacja została ujawniona w jednej z usuniętych scen, ale równie dobrze mogło chodzić o kogoś innego. Feige zapowiedział też, że pojawią się kolejne takie postacie, a to wszystko będzie tak naprawdę budowaniem gruntu pod prawdziwą rewolucję – stworzenie oddzielnego filmu poświęconego bohaterowi nieheteroseksualnemu.

Shang-Chi nie należy do najbardziej rozpoznawalnych herosów, ale to już dawno przestał być problem – z większych nisz Marvel stworzył w ostatnich latach hity.

Paleta homoseksualnych superherosów Marvela nie jest zbyt bogata, więc możemy nawet z dużym prawdopodobieństwem wytypować, kim będzie pierwsza postać LGBTQ z własnym filmem w tym uniwersum. Najsensowniejsi kandydaci to latynoska biseksualistka z innej rzeczywistości – dysponująca nadnaturalną siłą, wytrzymałością oraz zdolnością latania America Chavez oraz władający lodem członek grupy X-Men, czyli Iceman, który – jak ujawniono kilka lat temu – jest gejem (mimo że przez kilkadziesiąt wcześniejszych lat opisywano go jako postać typowo heteroseksualną – takie uroki komiksów).

Ta dwójka to najpewniejsi kandydaci do otrzymania własnych filmów, ale potencjalni pretendenci to także młodzi Avengers, tworzący homoseksualną parę Wiccan i Hulkling, oraz kolejny członek X-Men, Northstar. Ewentualnie swój film może po prostu dostać wspomniana Walkiria – kreacja Tessy Thompson w Ragnaroku cieszy się sporą sympatią widzów, więc byłby to całkiem sensowny ruch.

Na którego z wymienionych wyżej bohaterów nie padnie, jedno jest pewne – przyszłość Marvela będzie kolorowa. Osoby, które reagują na wszelkie oznaki tęczy reakcją alergiczną, lepiej niech zawczasu zaczną się przygotowywać do tego mentalnie.

Tam sięgaj, gdzie żaden superheros nie sięgał

Prezes Disneya, Bob Iger, swego czasu dał jeszcze jedną podpowiedź dotycząca przyszłości tego ultrapopularnego uniwersum:

Poniekąd słowa te zaczęły już być realizowane – osadzony w Afryce film Black Panther pokazał, że świat Marvela to nie tylko Ameryka (z naciskiem na Nowy Jork) i kosmos, ale też inne kontynenty i państwa na Ziemi, a Kapitan Marvel zaprezentowała bliżej, jak kinowe uniwersum Marvela wyglądało w latach dziewięćdziesiątych.

To jednak wszystko są wciąż w miarę ostrożne wybory w stosunku do niektórych miejsc i okresów znanych z komiksów, po które mogą sięgnąć (i miejmy nadzieję, że w końcu sięgną) twórcy. Na przykład Savage Land – ukryty głęboko wśród mroźnych lodowców Antarktydy tropikalny raj, w którym żyją dinozaury, a komiksowi herosi regularnie przeżywają niezwykłe przygody. Albo często dewastowana w wyniku konfliktów Atlantyda. Bądź – skoro już licencja na X-Men wraca do domu – Genosha, wyspa, która zaczynała jako obóz zagłady dla mutantów, by z czasem stać się ich własnym krajem pod rządami Magneto. Marvelowa wersja Ziemi proponuje znacznie ciekawszą planetę, niż pokazywały to dotąd filmy.

Typowa wizyta herosów w Savage Land zaczyna i kończy się dość spektakularnie.

Również historia tego uniwersum ma wyjątkowy potencjał, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę niby rzucone od niechcenia, ale w praktyce wyjątkowo ważne zdanie z Ant-Mana i Osy o wirach czasowych. Jest ono bowiem potwierdzeniem, że podróże w czasie są w tym świecie, podobnie jak w komiksach, możliwe. Mamy więc otwartą furtkę nie tylko do pokazywania alternatywnych wersji dawnych wydarzeń, ale też do wikłania w nie współczesnych herosów, którzy mogą do woli mieszać w liniach czasowych, a następnie próbować odkręcać powodowany przez siebie chaos. Powrót do przeszłości w wersji Marvela, powiedzmy, z Ant-Manem w roli głównej, przypadkiem trafiającym do renesansu i próbującym się z niego wydostać, współpracując z ówczesnymi geniuszami – to zdecydowanie byłoby coś, co chciałbym zobaczyć.

Największe nadzieje związane z powyższym cytatem dotyczą jednak tego, że po Avengers: Endgamie nie będziemy mieć już kinowego uniwersum Marvela. Zastąpi je kinowe multiwersum Marvela, składające się z najróżniejszych światów równoległych – zarówno różniących się od głównego uniwersum drobiazgami, jak i prezentujących kompletnie inną rzeczywistość. Nawet nie muszę sięgać po przykłady z komiksów, by zobrazować potencjał tej możliwości – pokazała go świetna zeszłoroczna animacja Spider-Man Uniwersum. Ale i tak to zrobię – zapraszam do poniższej ramki. Nie tylko Spider-Man ma swoje wersje noir i mangowe.

Im szybciej sięgniemy po światy alternatywne, tym prędzej na ekranach kin zobaczymy takich zombie. Chyba warto?