Wonder Woman 1984. Najgorsze kontynuacje słynnych filmów

Wonder Woman 1984

Wonder Woman także doczekała się swojego sequela o orwellowsko brzmiącym tytule Wonder Woman 1984. Niestety powaga i patos bohaterki, która raz po raz musi stawiać czoła złu, uległy poważnemu zwichnięciu. A sztywny gips, w który Diana Prince została wciśnięta przez Patty Jenkins sprawił, że kontynuacja przyprawia o gęsią skórkę, w negatywnym tych słów znaczeniu.

W wydaniu Jenkins tytułowa heroska jakby upadała z piedestału glorii wybudowanego w pierwszej części. Z symbolu mądrości i martyrologicznej wręcz odwagi staje się zgorzkniałą singielką spędzającą samotne wieczory przy wybornych drinkach. Może właśnie o to chodziło? Panie i Panowie, oto przed Wami biedna, zmęczona anonimowymi sukcesami kobieta, do której wzdycha wianuszek mężczyzn. Żaden jednak nie jest wart jej uwagi, bo wciąż pozostaje ona zakochana w swoim zmarłym dawno temu kochanku. No cóż, chyba jednak życie prywatne panny Prince nie powinno być najważniejszym składnikiem fabuły, choć tak się właśnie stało. Wszak to ukochany sprzed lat staje się przyczynkiem niemałych kłopotów.

W filmie znalazło się sporo kiczowatych, przerysowanych i opartych na stereotypach wątków i scen, które sprawiają, że tytułowa postać mocno traci na wartości. Pomimo świetnej gry Gal Gadot nie udało się osiągnąć sukcesu na miarę pierwowzoru. Miejmy nadzieję, że kolejne odsłony zniwelują ból, jaki zadaje fanom Wonder Woman 1984.