Najciekawsze materiały do: Diablo

Na PSX od Diablo 1 lepsza była gra Vagrant Story. Dziwne że nie ma jej tu w bazie.

Klimat wylewa się z tej gry. Wszystko napędzane genialną muzyką. Wszystko mroczne i satanistyczne. W latach 90' nikt się nie cackał z niczym i nikim. Wielka szkoda, że 3 zmieniła oprawę w bajkową.

Diablo forever !!!

Tytuł przez który w momencie premiery zarywałem noce i dnie (bo trzeba było odespać :)) Teraz kupiłem w dniu wydania na GOG i przeszedłem tradycyjnie wojownikiem. Grywalność do tej pory bardzo, bardzo wysoka. Muzyka dalej genialna. Może za jakiś czas zagram w zmodowana wersję (Belzebub), która dodaje mnóstwo poprawek, ułatwień życia (m.in. pełny support wysokich rozdzielczości z zoomem), utrudnień (wyższy poziom trudności na dolnych poziomach) oraz rozszerza aspekt RPG (mnóstwo nowego loot'u w tym sety). Znakomita. Ocena:10
Gra ofc na GOG w pakiecie z dodatkiem Hellfire.

Skoro pokolenie graczy online w tym i ty Whisper_of_Ice nie są wstanie zrozumieć jak można ubolewać nad brakiem single player w trójce to jest wasz problem ja jako jedna z osób co wychowało sie na grach single plater powiem WYMÓG ONLINE TO TRAGEDIA który w dzisiejszych, czasach jest popularny w grach . I dopuść myśl do siebie że nie cierpię gier multiplayer . Diablo 1 wraz z hellfire i diablo 2 wraz z lord of destruction to ponadczasowe klasyki do których zawsze będę wracał . I prócz ciebie nikt nie uważa że mój uważany przez ciebie lament o single player wychodzi bokiem .

Klasyka. Najbardziej klimatyczna część Diablo, zobaczymy jak to będzie w przypadku IV :D

Moja stara recka, dzisiaj pewnie inaczej troszkę bym to napisał:

Wojna między Piekłem a Niebem trwa w najlepsze. W dodatku w Piekle dochodzi do buntu. Cztery pomniejsze demony, Duriel, Andariel, Belial i Azmodan wygnały Diablo, Mefista i Baala, dotychczasowych władców, do Sanktuarium, czyli świata ludzi. Gdziekolwiek wygnańcy się pojawili, siali śmierć i zniszczenie. W końcu grupie magów, pod przewodnictwem archanioła Tyraela, udało się uwięzić Piekielną Trójcę w potężnych Kamieniach Dusz. Diablo został uwięziony głęboko w katakumbach pod klasztorem w miasteczku Tristram i tam przez wieki był pilnowany. Niestety, klasztor zaczął popadać w ruinę, a ludzie zapominali o Złu, które było tak blisko nich. W końcu Diablo przejął siłą swej woli umysł arcybiskupa Lazarusa i uczynił go swym sługą. Lazarus przyprowadził do katakumb syna króla Leorica, a Diablo przejął jego ciało i zaczął przygotowywać armię do podboju powierzchni. W tym momencie do akcji wkracza gracz. A dokładniej przybywa do Tristram, aby powstrzymać Diablo. Tak właśnie wygląda fabuła pierwszej części Diablo (w wersji super skróconej), dla tych, co jej nie znają i dla tych, co zapomnieli. Gracz ma do wyboru trzy postacie: Wojownika z ziem Khanduras, Łuczniczkę (lub lepiej: Łotrzycę - w drugim Diablo to takie fajne kobietki z łukami w pierwszym akcie, które mogą nam towarzyszyć) oraz Maga (klan Vizjerei). Postacie są tylko trzy, wybór nie wpływa w żadnym stopniu na fabułę, ale granie każdą z nich wymaga zupełnie innego podejścia.

Biorąc pod uwagę fakt, że w grze nie można biegać, wojownik może mieć duże kłopoty z pokonaniem wrogów atakujących z dystansu, jednak z tymi walczącymi w zwarciu daje sobie radę bez problemu. Oczywiście, najlepiej "robi" mieczami, toporami i innym żelastwem, ale czarów to on sobie nie za bardzo poużywa, a i z łuku strzela przeciętnie. Należy jednak pamiętać, że najlepsze zbroje i bronie są przeznaczone właśnie dla Wojownika. Wojownik potrafi naprawiać zniszczony ekwipunek.

Łuczniczka to moja ulubiona postać. Strzela z łuku szybciej niż Legolas i Robin Hood razem wzięci, w dodatku posiada nieograniczoną ilość strzał, więc można szaleć. Niestety, gdy używa łuku, jest bardziej podatna na ciosy, bo nie ma tarczy. Jednak zawsze gdy dochodziło do walki w zwarciu, szybko zmieniałem broń na miecz/ buławę/ cokolwiek innego do walki wręcz oraz tarczę i tak uzbrojony walczyłem, Łuczniczka bowiem radzi sobie całkiem nieźle używając wszelkiego typu broni jednoręcznych jak miecze, maczugi itp. Specjalną zdolnością Łuczniczki jest wykrywanie pułapek.

Ostatnią z postaci jest Mag. Nie jest to postać dla początkujących. Facet na początku ma wielkie problemy z przeżyciem, z powodu beznadziejnych umiejętności walki i bardzo małej ilości punktów życia. Jednak, gdy już uda się zdobyć mocniejsze zaklęcia, Mag sieje spustoszenie! Naprawdę, nie chciałbym, aby moja biedna Łuczniczka stanęła do walki z równopoziomowym Magiem... Magowie posiadają zdolność regeneracji ładunków w magicznych laskach.

Od strony graficznej gra prezentuje się jak na dzień dzisiejszy średnio, ale jak dla mnie (i nie tylko dla mnie), grafika w pierwszym Diablo jest o wiele bardziej czytelna niż w dwójce. Ładnie wykonana wioska Tristram, postacie i potwory. Mam zastrzeżenie jedynie do niektórych poziomów lochów oraz wyglądu wszelkich rzeczy na postaciach. Niestety, to nie Diablo 2, gdzie każda tarcza czy miecz wygląda na naszej figurce zupełnie inaczej. W tej grze występują tylko trzy rodzaje wyglądu postaci w zależności od rodzaju noszonego pancerza (lekki, średni, ciężki), trzeba jednak przyznać, że każdy z nich (zwłaszcza ostatni) jest miły dla oka.

Na szczególną uwagę zasługuje oprawa dźwiękowo-muzyczna. Dźwięki zostały opracowane naprawdę porządnie, natomiast muzyka to istna perełka, powodująca, że mroczny klimat staje się jeszcze bardziej straszny i aż ciarki na plecach przechodzą. Wiele nowszych produkcji może zazdrościć Diablo klimatu i tzw. "replayability", czyli sprawienia, że gracz po skończeniu gry, będzie chciał grać jeszcze, albo tą samą postacią od początku (zwiększając tym samym jej poziom i zdobywając artefakty) albo sprawdzić w boju inną klasę.

Niestety, największą wadą gry jest właśnie jej długość. Na skończenie gry jedną postacią potrzeba czasu od kilku do kilkunastu godzin. Diablo to znakomita gra na wyluzowanie i odpoczynek od skomplikowanych fabularnie gier typu Planescape: Torment. Diablo to najlepszy przedstawiciel (pomimo upływu lat) action-RPG/ hash'n'slash, klimatem o wiele przewyższa serię Dungeon Siege czy nawet swojego młodszego (aczkolwiek bardzo dobrego) brata.

szkoda ze nazwa zgapiona od nazwy samochodu

Ktoś ma jeszcze jakieś wątpliwości? ;)

Zacząłem gonić za darmówkami z neta, darmowe okazje gier do zgarnięcia z GOG, STEAM, EPIC....itd.
Nazbierało mi się tego setki jak nie tysiące. Już sam nie wiem ile mam. I zauważyłem zasadniczy problem, iż w większość tych gier pewnie nigdy nie zagram bo ich tak dużo albo niektóre są miałkie albo często brak języka polskiego albo chociaż polskich napisów co bardzo lubię, a czuję się jako polski gracz pominięty bo widzę, języki takie jak np. chiński, rosyjski, jakieś arabskie, angielski standardowo...ale polski to jest taki ciężki że już dodać nie mogli.

I tak zacząłem zwracać się w kierunku starszych gier, wersje na płytach oryginalne czy czasem jakaś wersja uszlachetniona i tam jest prawie zawsze język polski, nie wymaga neta, launchera, instalujesz PYK--> i grasz. :-)
Czasem trzeba poszukać czy pokombinować żeby dobrze działało ale większość gier działa dobrze.
Mało tego, iż wersje pirackie były, są i będą choćby z tego względu, że takiego pirata łatwo zainstalować i działa od razu a z legalną kopią gry bywa różnie. Nawet często starsze/stare gry otrzymujesz od razu gotowe i przystosowane pod win10/win11 i się nie przejmujesz. No i nigdy ci nie zniknie bo ją masz, o czym trudno powiedzieć co będzie z grą na Steam czy takim Epic bo jeszcze z GoG można sobie instalkę pobrać.

I tak testowałem Diablo+Hellfire wersję z GOG oraz starą oryginalną no i cóż... na win11 o ile sam Diablo wskoczył to już Hellfire ruszyć nie chciało no i tak to średnio działało i wyglądało. Wersja piracka pobrana z neta śmiga aż miło(Można kombinować fanowskie mody i patche,fixy jakieś ale po co, jak działa z pierwszego klika xd).

No więc piractwo? Skłaniam się lekko w tym kierunku widząc co dzieje się obecnie na rynku gier.
Wstyd się przyznać, szkoda chwalić.
Ale przynajmniej nie jesteśmy skazani na jakiś monopol i trzepanie ludziom po kieszeni wątpliwymi jakościowo i nie rzadko nastawionymi na kasę niedopracowanymi grami, zabezpieczeniami DRM utrudniającymi życie(StarForce,SecuROM,SafeDisc,Denuvo..), pociętymi na DLC, z mikropłatnościami albo zbędnymi skinami za kasę i kij wie co jeszcze.
Przeczytam reckę, opinie, i może kupię, przetestuję wersję demo... a jak nie warto, nie działa, gra zniknęła, itp..witaminka.