Najciekawsze materiały do: Wiedźmin

Oceniam dobrze choć za dużo polityki za mało wiedźmina.
Na plus wygląd Geralta nawet lepszy niż w trójce bo taki bardziej wiedźmiński i przygody w kryptach i jaskiniach były ekscytujące prawie jak w horrorze :) Super przeżycie W3 może o takim klimacie pomarzyć.
Minusem są np. potwory naciupane gdzie sie da.. mało realistyczne.. np. pod samym miastem lub w używanej krypcie(najlepiej nie wychodzić w ogóle z miasta:D )
Sterowanie i walka nawet nawet.

Najlepsza część jeśli chodzi o klimat i mrok, muzyka nie wiem czy też gorsza od 3 na pewno bardziej przygnębiająca i słowiańska gra ma parę wad ale nie pomyślałem że po tylu latach będzie mi się grało tak świetnie polecam mody na grafikę i zapraszam https://www.youtube.com/watch?v=5scBiNnrU_E&list=PLI2HRQC_mAWTktpkjjfZFtzyyJOHz1x-Z

Według mnie Najlepsza Część Wiedżmina

Poboda mi się ta gra poleciam Szszególnie klimat Strych Słowianskich chat moja ocena:8.0

Fajna ale najgorsza ze wszystkich.

System walki to jakaś totalna porażka, nawet nie można poprosić osoby aby zatrzymała się na chwileczkę chociaż w celu spokojnego pokonania potworów i utorowania drogi w celu odprowadzenia np kobiety w dane miejsce. Poza tym gra nie jest taka zła...

Pamiętam jak pierwszy raz zagrałem w tą grę i od razu pokochałem ten gatunek gier rpg to jest najlepszy rpg w jaki grałem dziękuje cd projekt red

Najlepsza gra z serii,klimat,dialogi,postacie,muzyka....10/10.skyrim moze mu possać :)

Gra jest bardzo specyficzna, choć może lepiej ją określić mianem unikalnej (co nie oznacza, że jest bezbłędna). Była to próba przebicia się na rynek przez mało doświadczone wówczas studio. Budżet zapewne nie był porażający, więc słusznie nie inwestowano w rozmiar świata (choć nie był on mimo tego wcale bardzo mały), ale próbowano tchnąć w niego w niego pewnego ducha, który stworzy zarys atrakcyjnej dla graczy marki.
Zacznijmy od charakterystyki lokacji, tutaj uczyniono coś, czego brakuje nawet w o wiele wyższej technologicznie trzeciej części. Odwiedzając wiele miejsc po prostu czuć ich historię i klimat. Już w prologu, gdy zwiedzasz laboratorium - Geralt w lekko zaciemnionym pokoju komentuje zapach mutagennych roślin, od razu nasuwają się wyobrażenia co tam w przeszłości się działo. Podobno np. noc w Wyzimie Klasztornej, gdzieś w slumsach aż słychać pisk biedy i czuć wzrok przedstawicieli zgnilizny społecznej. To pierwsze miejsce znowu odwiedzamy w W3 (i to w nieporównywalnie wyższej jakości wizualnej), ale wówczas gdyby skądinąd nie było to wiadome, jakoś trudno byłoby się domyślić, że to wiedźmińska twierdza.
System walki jest kontrowersyjny, jedni lubią, inni krytykują. Na mnie osobiście zrobił on dość pozytywne wrażenie. Właśnie dlatego, że nie ma bezpośredniej kontroli nad pojedynczymi ciosami, gracz musi wykazać spore zaangażowanie w zaplanowanie pewnej strategii. Do tego wyraźnie widać postępy w nauce wiedźmina (nowe, efektywniejsze sekwencje ciosów itp.).
Fabuła mocno inspirowana tą książkową, ale to niekoniecznie był zły pomysł. Innowacyjność nie zawsze jest zaletą, zwłaszcza gdy masz ograniczone środki i doświadczenie. Sprawdzone koncepcje Sapkowskiego, naprawdę były nie najgorszym wyborem na tamten moment. Jedna rzecz mnie poirytowała - dość niespodziewany koniec IV aktu, w pozostałych mniej więcej wiadomo kiedy można spodziewać się kulminacji. Odniosłem też wrażenie, że nie do końca udały się te odcienie szarości przy wyborach, nieludzie od samego początku - jak dla mnie - nie wzbudzali zaufania, a za to Zygfryd świecił przykładem i cechował się bardzo rozumnym, obiektywnym patrzeniem na rzeczywistość.
Na koniec ta chyba najfajniejsza zaleta - gra zmyślnie pobudza wyobraźnię. Świat jest jakby owiany pewną mgłą, zza której jednak wystają czasem jakieś intrygujące fragmenty. Dla porównania W3 zdawało mi się dość przezroczyste - świat bogaty i otwarty, ale schematyczny i czasem wręcz przewidywalny. W W1 gracz w pewnych momentach musiał sam domyślić się jak dalej ruszyć fabułę na podstawie podprogowych sygnałów od NPC albo informacji z innych źródeł, a to właśnie dawało mnóstwo satysfakcji. Na dodatek gra potrafiła prowadzić w ślepe uliczki, działania fabularnie dopuszczalne, ale prowadzące np. do nieuniknionej śmierci Geralta w walce.

Mój tekst z 16.10.2020 wstawiony już pod forum z wersji Enhanced Edition, ale myślę że tu też można dać.

Właśnie po raz pierwszy w życiu skończyłem pierwszego Wiedźmina (w pozostałe jeszcze nie grałem). Kilka lat temu miałem co prawda dwa podejścia, ale jakoś mnie nużyły w prologu i na początku pierwszego rozdziału. Teraz zagryzłem zęby, początkowo grałem na siłę i…
W pewnym momencie mnie wessało. Jako człowiek, który lubi wiedźmińską sagę (z wyjątkiem „Pani Jeziora”) i mający bardzo tolerancyjne podejście wobec starych gier (brzydkie i niezbyt grywalne są dla mnie gry, a i to nie wszystkie bo są wyjątki, sprzed 1996 roku – mówię o cRPG) kompletnie nie zwróciłem uwagi że pierwszy Wiesiek ma już….swoje lata. Powrót do wiedźmińskiego świata był czymś bardzo fajnym, miło było spotkać znajome postacie, atmosfera gry wprost wylewa się z ekranu i znakomicie oddaje magię książek. Nie tylko przez grafikę, bo ta jest po prostu ładna, ale też przez, a może głównie przez, znakomitą muzykę. Bardzo dobrze też podłożone są głosy pod wszelkie postacie, zwłaszcza Wiedźmina.
Z plusów na pewno mogę wymienić system rozwoju naszego bohatera, bo drzewko jest całkiem pokaźne. Mała łyżka dziegciu jednak tu będzie – nigdy, żadnego erpega, nie nazwę najlepszym erpegiem w historii, gdy nie ma możliwości kreacji własnego bohatera. To dotyczy Wiedźmina, starego Tormenta, Gothica i paru innych tytułów. Ok, ja wiem, że taka jest historia, że to jest uzasadnione fabularnie, ale nic nie poradzę: wolę grać sobą niż Geraltem, Bezimiennym czy Joanną D’Arc ;) Jednak żeby nie było: nie interesuje mnie co nt. gier mówi sam Sapkowski. Twórcy gry kontynuując historię Geralta uratowali tą postać przed błazeńskim, irracjonalnym, głupim zakończeniem, jakie zaserwował autor sagi. Dla mnie to jest kanon. Po prostu. Bo fabuła w grze jest świetna, zaskakująca, pełna wyborów, które skutkują konsekwencjami często wiele godzin gry później...Nie ma w niej raczej żadnych minusów, choć (być może to przeoczenie twórców) zdziwiło mnie gdy (tu mini-spoiler, ale myślę że większość już grała) „załatwiłem” w Odmętach sprawę z dwiema córkami sołtysa w wiadomy sposób (kto grał, ten wie o co kaman), a ani sołtys, ich ojciec, ani zaproszeni goście w żaden sposób na to nie reagują...No ale to takie moje małe czepialstwo ;)
Czy się do czegoś doczepię ? Cóż, wiele pomniejszych postaci ma te same twarze. Autorzy wykorzystali kilka typów gęby i robili kopiuj – wklej ;) Niby nic, ale nieco psuje obraz gry :) Przyczepić się można także do ekwipunku: przedmioty są małe, podobne, można się pogubić. Na szczęście mapa czy dziennik są świetnie zrobione.
Do walki mam stosunek neutralny: jest widowiskowa, fajnie się ogląda Geralta jak wymachuje mieczykiem i robi te swoje piruety, ale jest w niej nieco...za mało taktyki, choć można to sobie urozmaicić znakami ;)
Dla formalności tylko napiszę, że grałem w GOGową wersję, edycja rozszerzona, cokolwiek to znaczy, na normalnym poziomie trudności (co nie zmienia faktu, że niektóre walki; patrz: Kościej – doprowadzały mnie do nerwicy). Ach, przypomniał mi się...minus! Gdy gra miała dużo zapisów i klikałem Wczytaj grę to potrafiło nawet minutę wczytywać listę zapisów...A sprzęt mam w miarę mocny...Mam nadzieję że w następnych częściach nie ma takiego...buga ;) I że wciągną mnie jeszcze bardziej! Jeśli ktoś w Wiedźmina nie grał – grać! Bo to wspaniały, bardzo klimatyczny erpeg. Co prawda, faktycznie, znajomość książek nie jest konieczna, ale myślę że bez ich znajomości traci się połowę frajdy z gry...

Gra dobra chociaż dosyć się już zestarzała. System walki bardzo kuleje ale pierwszy Wiedźmin cechuje przede wszystkim MEGA klimat i fabuła. Jestem wielkim fanem twórczości Sapkowskiego a Redzi wykonali kawał dobrej roboty jeśli chodzi o warstwę fabularną.

Jest 2022 postanowiłem ocenić grę.
Gra fabularnie jest świetna, system walki "wyróżnia się" lecz można się oswoić i czerpać jakąś radość. Graficznie podoba mi się bardziej niż Wiedzmin 2, mówię to z pełną świadomością wiem że to dwa różne motory lecz w W2 było za dużo blooma, czułem się jakbym grał w jakąś internetową naku*wianke. W dodatku w Wiedzminie jeden było więcej mistyki, nawiązań do tradycji słowian: przysłowia, zabobony, czy chociażby południce. Wiedźmin 2 znudził mnie.

Jedna z moich ulubionych gier. Klimat i fabuła to po prostu strzał w dziesiątkę, twórcy się potrafili idealnie wstrzelić w atmosferę książek. Historia mistrzowsko poprowadzona, wybory moralne które nie polegają jedynie na wyborze dobra lub zła tylko rzeczywiście skłaniają do rozmyślania "czy dobrze zrobiłem". Wiele tajemnic i zwrotów akcji, szczególnie na końcu. Podoba mi się też pomysł, że żeby zbierać składniki z potworów oraz zbierać rośliny potrzebujemy najpierw mieć wiedzę na ich temat, którą można nabyć ze znalezionych/kupionych książek oraz z rozmów z ludźmi.

Ok, zwracam honor jeśli chodzi o polski dubbing. Po prostu zwykle wolę grać z angielską ścieżką, ale dałem jeszcze szansę i w sumie później jakoś mi nic nie przeszkadzało w dubbingu polskim. Może przez te kilka pierwszych godzin ucho musiało się przestawić haha. Teraz gram po polsku.

Grę przeszedłem kilkanaście lat temu i wtedy dałbym jej spokojnie 8... Teraz postanowiłem przypomnieć sobie ten tytuł i ... totalna porażka... nie mogę tego zmęczyć. Gra jest denerwująca, zbugowana... nie mam sił do niej niestety. Szkoda, że chciałem ją odświeżyć bo lepiej ją wspominałem .

Kilka lat temu kupiłem jako klasyke i sie w to zagrywałem... Przeszedłem kilka razy (bez modów) a potem z FCR. Daję 8/10
Na plus:
- świat w odcieniach szarości z nieoczywistymi efektami wyborów, które poznajemy często sporo po ich dokonaniu
- zmuszenie gracza do dokonywania wyborów fabularnych i moralnych (albo mniej moralnych :p ) na które wcale nie ma ochoty (w każdym razie ja nie miałem)
- fabuła (szczególnie pierwszy akt)
- postacie główne
- alchemia- rewelacyjny system tworzenia eliksirów i innych alchemicznych 'wynalazków'.
- rozbudowane drzewko rozwoju Geralta

Na minus:
- za łatwa walka (bez FCR oczywiście) - jak już pogralismy trochę, to na najtrudniejszym poziomie można spokojnie przejść grę używając tylko 2 pierwszych (najsłabszych) mieczy i nie nosząc żadnej zbroi...sprawdzone doświadczalnie.
- system levelowania- za dużo talentów i niepotrzebnie autorzy stworzyli ich 3 kolory, bo i tak brązowych zdobywa sie tyle że pod koniec gry po prostu musisz pakować je w nieuzywane skille, bo nie masz co z nimi zrobić
- skopana ekonomia- najlepszy pancerz w grze dostaje sie za darmo, pomimo że w 5 akcie to i tak każdy gracz ma fortunę z którą nie ma co zrobić...
- niezbalansowane strasznie znaki- ja uzywalem tylko Ard i Igni, reszta jest po nic....Za to Igni jest ciężko 'przepakowany'.
- za dużo przekombinowanych receptur alchemicznych. Z grubsza 2/3 z nich jest praktycznie bezużyteczna, niestety.
- może to troche czepialstwo, ale kilka postaci naprawdę zasłuzyło na to żeby dostać swój własny model i teksturę (np. Król Rybak)
- bardzo irytująca niedoskonalość silnika gry: przy wstawkach dialogowych Geralt przymusowo chowa miecz, i grzecznie daje się otoczyc bandzie uzbrojonych wrogów, chociaż widac że zaraz będzie zadyma. W efekcie na początek walki dostajemy kilka razy w plecy zanim wiedzmin w ogóle wyciągnie miecz... W podstawowej wersji gry da sie przeżyć, ale juz z FCR sie przez to ginie.
- za czesto respawnujące słabe potwory. Ile mozna siekać utopców na bagnach ? Albo tych wielkich 'pijawek' w akcie 5, kiedy 3 na raz padają od jednego ciosu miecza ?
[EDIT]:
Jak graliscie i sie podobało, to bardzo polecam spróbowac z modem FCR. Zupelnie inna zabawa.

Pewnie nikt tego nie przeczyta, ale po namyśle ( i przejściu Wiedźmina 2 oraz znacznej części Wiedźmina 3) stwierdzam, że :
po pierwsze- Wiedźmin 1 ma najlepszy system alchemii, najlepszą mechanikę i najlepszy system rozwoju postaci z całej dotychczasowej serii 'Wiedźminów'. Do tego ma też najlepszy system 'rzemiosła' - to znaczy: da się zrobić u kowali tylko 9 mieczy stalowych i chyba tyle samo srebrnych, a dostępne są chyba tylko 3 zbroje dla Geralta (nie pamietam tylko czy licząc z koszulą czy bez). I właśnie BARDZO DOBRZE, bo niestety zarówno W2 jak W3 są ciężko przeładowane wszechobecnymi super-unikatowymi (albo i nie) mieczami i zbrojami. W efekcie gracz w W2 i W3 nie ma kiedy się nacieszyć zdobytym/kupionym nowym mieczem/pancerzem, bo u kowala w sąsiedniej wiosce już może kupic kolejny, nieco lepszy i nieco droższy...i tak dosłownie co quest i co wioskę -grrr.... czasami 'mniej znaczy lepiej', serio. To motto powinna sobie ekipa CDP wykuć w granicie i powiesić na ścianie biura.

po drugie-wycofuję sie z zarzutu że W1 jest 'za łatwy bo można grę przejść z najsłabszym wyposażeniem'. Można, owszem - ale jak sie już wczesniej trochę pogra i wie sie w co kiedy inwestować talenty...Czyli nie jest to słuszny zarzut a raczej wielki plus dla twórców, bo ważny jest skill wiedźmina i używanie wiedźmińskich wspomagaczy (olejów i eliksirów) a nie to jaki miecz Geralt ma w rękach. Tymczasem w W3 niestety statystyki mieczy dostępnych na 1 lvl i dostępnych na 25 lvl są dramatycznie różne -co też jest idiotyzmem, bo niby co różni tak bardzo takie 2 miecze ??? Oba są ostrymi kawałkami stali o zbliżonym rozmiarze, wiec czemu jeden zadaje obrażenia 50 a drugi 300 ???
Podsumowując- brawo dla autorów Wiedźmina 1, szkoda ze w 2ce i 3ce autorzy zepsuli to co było dobre a dali w zamian głównie ładną grafikę (i nową fabułę, ale o tym nie piszę).

Wszystkie Wiedźminy + Cyberpunk to arcydzieła jeśli chodzi o gry komputerowe. Czekam na kolejne produkcje od CD Projekt.

Moja ulubiona seria, czekam na 4 część i mam nadzieję, że sweet baby inc nie będzie swoich brudnych paluchów pchała w Wiedźmina.