Boże Ciało vs Pasożyt. Tak, Boże Ciało naprawdę zasługuje na Oscara

Boże Ciało vs Pasożyt

O zwycięstwo w kategorii „najlepszy film międzynarodowy” (tak, nie popełniłem tu błędu – jeszcze w zeszłym roku przyznawano nagrody dla „najlepszego filmu nieanglojęzycznego”, w tym uległo to zmianie) Boże Ciało powalczy z Nędznikami, Krainą miodu, Bólem i blaskiem oraz Parasite. Ten ostatni jest zresztą również nominowany w innych kategoriach. Wygrać z dziełem Bonga Joon-ho może być bardzo ciężko. Ale jeżeli ktokolwiek mógłby tego dokonać, to właśnie Komasa i jego Boże Ciało.

Wielka szkoda, że mimo iż coraz częściej na liście filmów nominowanych w głównej kategorii znajdują się obrazy nieanglojęzyczne, brak tych nominacji, jeżeli chodzi o aktorów spoza Hollywood. Jakkolwiek doceniam kreacje Brada Pitta i Anthony’ego Hopkinsa, a po premierze Irlandczyka z miejsca przyznałbym Oscara Joemu Pesci, po seansie Bożego Ciała nawet jego występ wydał mi się nie tak dobry jak kreacja Tomasza Ziętka. I mówię to całkiem serio – Pinczer rozbił bank. Chociaż nie dostał zbyt wiele ekranowego czasu, przyćmił nawet skądinąd świetnego Bartosza Bielenię.

Chwilami aż ciężko uwierzyć, że reżyser nie nagrał przypadkiem z ukrycia kogoś, kto naprawdę kilka dobrych lat spędził w poprawczaku. Wyczyn Ziętka docenimy tym bardziej, jeśli znamy jego inne role. Przyznam się bez bicia, że chociaż widziałem go w kilku filmach, o tym, że to on grał Pinczera, dowiedziałem się dopiero z napisów końcowych. Przemiana godna Gary’ego Oldmana.

Bartosz Bielenia może nie zdobyłby statuetki dla najlepszego aktora, nawet gdyby Akademia doceniała artystów spoza USA, ale wciąż możemy go zaliczyć do absolutnej europejskiej czołówki. Jego mimika jest oszczędna, brawurowy bywa tylko chwilami (szczególnie w scenach, w których jest pijany, naćpany... albo jedno i drugie), ale wciąż gra milczeniem lepiej niż większość obsady, mając do dyspozycji dobrze napisane dialogi. Nie znaczy to, że reszta spisuje się źle – po prostu na tle Ziętka i Bieleni ciężko zabłysnąć. W jakimś stopniu sztuka ta udaje się nieprzejednanej Aleksandrze Koniecznej w roli kościelnej i Elizie Rycembel w roli... Elizy. Przyzwoicie spisują się również Barbara Kurzaj jako wdowa i Leszek Lichota, czyli filmowy wójt.