Najciekawsze premiery października. Gry października 2024: ofensywa legendarnych marek

Neva

Gris, debiutancką grę barcelońskiego Nomada Studio, na pierwszy rzut można uznać za produkcję, która pod zjawiskowymi wizualiami próbuje ukryć nijaki, sztampowy gameplay. Jeśli jednak zajrzymy jeszcze głębiej, odkryjemy, że owo dzieło w unikalny, bazujący na psychologii sposób podejmuje tematykę radzenia sobie ze stratą bliskiej osoby. Naprawdę mocna rzecz, jeśli umiemy odpowiednio zinterpretować to, co widzimy na ekranie. Mam wrażenie, że w grze Neva taki „klucz” będzie niepotrzebny. Centralny punkt historii ma w końcu stanowić relacja bohaterki z dorastającym wilczym szczenięciem, które wraz z wiekiem zyskuje nowe umiejętności, ale też staje się trudniejsze w obyciu. Widzę tu nietypową próbę opowiedzenia o problemach rodzicielstwa, przefiltrowaną przez zniszczony świat fantasy i umieszczenie zwierzęcia w miejscu dziecka. Czuję, że będąc po uszy zakochanym w swoim psiaku, znajdę w tej produkcji potężny ładunek emocjonalny. A prawdopodobnie również co najmniej niezłą platformówkę.

Hubert "hexx0" Śledziewski

A Quiet Place: The Road Ahead

Filmowe Ciche miejsce od pewnego czasu jest już trylogią, przy czym żadnej z części nie mógłbym w ciemno polecić i całą markę traktuję jako zmarnowany potencjał. Z jednej strony mamy świetny pomysł na (pozornie) niezniszczalne potwory kierujące się wyłącznie słuchem, z drugiej konieczność śledzenia losów postaci, które niespecjalnie mnie interesują i którym nie planuję kibicować. Wychodząca w październiku gra A Quiet Place: The Road Ahead również nie ma zbyt przekonującej bohaterki (jest też ryzyko, że jej osobiste problemy przesłonią resztę gry), ale mimo wszystko liczę, że będzie w stanie obronić się gameplayem i budowaniem imersji. Konieczność poruszania się w totalnej ciszy to świetny materiał na skradankę, pewnie nie przesadnie hardkorową i w pewnych momentach wyreżyserowaną, ale z nadzieją, że pojawią się chwile stresu w bliskich kontaktach z maszkarami. A te z racji kamery FPP powinny skutecznie przyśpieszać tętno.

Jacek "Stranger" Hałas

Mechwarrior 5: Clans

Marka MechWarrior nie była ostatnio zaniedbywana, ale jej najnowsze odsłony koncentrują się na potyczkach sieciowych (MechWarrior Online) lub sandboksowej rozgrywce (MechWarrior 5: Mercenaries). To wszystko jest fajne, ale ja tęsknię za grami z tej serii, które oferowały bogatą fabułę oraz tradycyjne kampanie i właśnie to ma zapewnić MechWarrior 5: Clans. Czekałem na to prawie ćwierć wieku (ostatnią produkcją tego typu było wydane w 2000 roku MechWarrior 4: Vengeance), więc modlę się, aby studio Piranha Games dowiozło, bo nie wiem, czy wytrzymam kolejne 24 lata wypatrując następnego podejścia. Szanse na sukces są duże. Pod względem mechanizmów rozgrywki autorzy pokazali już, że wiedzą jak stworzyć dobry symulator mecha. Mam więc tylko nadzieję, że scenariusz nie zawiedzie.

Adrian Werner