Czas na smartfony. TOPORNE i DZIWNE – najbrzydsze telefony w historii

Czas na smartfony

Ogromnej części z nas ciężko sobie wyobrazić życie bez smartfona, ale sama idea wielofunkcyjnego urządzenia z dotykowym ekranem jest stosunkowo młoda. Nie dziwi fakt, że producenci eksperymentowali z jego kształtem i konstrukcją... Często z fatalnym rezultatem.

Niemal kwadratowy LG Optimus Vu udowodnił, że prostokąt to naprawdę odpowiedni kształt dla smartfona.

Niewątpliwe ciągotki do eksperymentów miało zwłaszcza LG. To właśnie dziełem projektantów tego koreańskiego koncernu jest paskudny i mało intuicyjny model LG Optimus Vu z ekranem w formacie 4:3. Ta elektroniczna patelnia nie tylko źle wyglądała, ale także beznadziejnie działała – słabe komponenty sprawiały, że smartfon bardzo często się zawieszał i dodatkowo był niekompatybilny z większością aplikacji ze względu na niestandardowe rozmiary wyświetlacza. Chwilę później na rynku pojawił się model Optimus 3D, który zaoferował ekran wykorzystujący popularną niegdyś technologię trójwymiaru. Szkopuł w tym, że rozwiązanie to absolutnie się nie sprawdzało, a nowy model powielił błędy poprzednika – zachowywał się szalenie niestabilnie i miewał olbrzymie problemy z wyświetlaniem powiadomień, np. o SMS-ach czy aktywnościach w aplikacjach.

Motorola chciała być jak BlackBerry, ale eksperyment skończył się porażką.

Swój pomysł na nietuzinkowego smartfona zaprezentowała także Motorola – model Flipout pozornie był kompaktowym urządzeniem, jednak po przesunięciu niewielkiego ekranu naszym oczom ukazywała się pełna, fizyczna klawiatura. Po raz kolejny przekonaliśmy się, że odpowiednie połączenie dotykowego ekranu i klawiatury QWERTY potrafi zagwarantować tylko BlackBerry – próba w wykonaniu Motoroli zakończyła się spektakularnym fiaskiem ze względu na słabą wydajność smartfona i zacinający się moduł przekręcania ekranu, który w teorii był ciekawy, a w praktyce nie zdał egzaminu.

Miał być smartfon z nawigacją, a wyszła raczej nawigacja, z której można było wysłać SMS-a.

Choć teraz, w dobie Google Maps, Yanosika i innych wszechstronnych aplikacji, stworzenie smartfona dedykowanego nawigacji satelitarnej brzmi naprawdę dziwnie, to swego czasu na taki pomysł wpadły dwie znane firmy: Garmin oraz ASUS. Efektem ich współpracy był Garminfone – sprzęt, którego funkcje okrojono do minimum (można było dzwonić i esemesować, ale niewiele więcej). W telefonie zainstalowano system Android 2.1, jednak był on na tyle zmodyfikowany, że olbrzymią trudność sprawiało samo dotarcie do ekranu startowego, a niemożnością było zainstalowanie kolejnych aplikacji. Obyło się więc bez komercyjnego sukcesu.

Smartfon do grania, na którym nie dało się wygodnie grać? Sony Xperia Play stanowiło efekt ciekawej koncepcji, ale coś poszło nie tak przy realizacji.

W naszym zestawieniu nie mogło także zabraknąć bardzo oryginalnego smartfona dedykowanego graczom. To Sony Xperia Play, z rozsuwanym panelem kryjącym fizyczne przyciski naśladujące konsolowy pad. Szkopuł w tym, że była to konstrukcja spisująca się w mobilnych grach po prostu beznadziejnie – komfort rozgrywki okazywał mizerny, a mało która gra ze sklepu Google Play była w ogóle kompatybilna z tym ustrojstwem. Nawet współpraca z konsolą Sony nie uratowała tego sprzętu – to był po prostu chybiony pomysł.

W nudzie i prostocie siła?

To oczywiście nie wszystkie smartfony i telefony, które można by opisać w niniejszym artykule – jest ich tyle, że nasz tekst spokojnie mógłby powiększyć się o kolejne kilkadziesiąt, jeśli nie kilkaset pozycji. Wiele modeli, o których tu nie opowiedzieliśmy, to nieudane kopie wspomnianych powyżej pomysłów i trendów. Wydawałoby się, że złe rozwiązania nie powinny znajdować naśladowców, ale praktyka pokazuje, że branża mobilna lubi popełniać ten błąd.

Zanim zaczniecie więc narzekać na powtarzalność, brak innowacyjnych rozwiązań i małą różnorodność wśród dostępnych na rynku smartfonów, warto przypomnieć sobie wszystkie te dziwaczne projekty, które Wam zaprezentowaliśmy. Nie zapominajmy, że czasem mniej znaczy więcej.