Commodore 64. Fallout 4 - smaczki, easter eggi, nawiązania
Spis treści
Commodore 64
Pod względem mocy obliczeniowej komputery w uniwersum Fallouta mocno ustępują pecetom, które znajdują się w naszych domach. Świetny tego przykład stanowi pip-boy, czyli osobiste urządzenie mieszkańców krypt, noszone przez nich na ręku. Gdy uważnie prześledzimy informacje wyświetlające się na ekranie gadżetu podczas jego włączania (zaraz na początku przygody w „czwórce”, tuż przed opuszczeniem podziemnego schronu), zauważymy, że ma ono zaledwie 64 kilobajty pamięci RAM.
Podobną ilością RAM-u charakteryzowały się komputery produkowane w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, w tym ich najsłynniejszy reprezentant – Commodore 64. Warto jednak zauważyć, że choć twórcy urządzenia oddali użytkownikom do dyspozycji „aż” 64 kilobajty pamięci, po jego uruchomieniu dostępne było zaledwie 38 911 bajtów. Taką samą wartość na ekranie startowym podaje wspomniany pip-boy w grze Fallout 4, co oznacza, że deweloperzy zawarli tu świadome nawiązanie do kultowego „grzejnika”.
Oczyszczona woda w puszkach
„Czwórka” to pierwsza gra w nowożytnej erze Falloutów, w której oczyszczona woda nie jest zamykana w plastikowych pojemnikach z ręcznie opisaną nalepką „H2O”. Zamiast tego Bethesda zdecydowała się wykorzystać puszki z charakterystycznymi oznaczeniami rządowymi. Jak nietrudno się domyślić, nie ma w tej decyzji żadnego przypadku. Produkcja podobnych „drinków” została zlecona przez amerykańskie władze w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy istniało realne zagrożenie atakiem jądrowym ze strony Związku Radzieckiego.
Przygotowywaniem pakietów dobrze zabezpieczonej żywności, która nadawałaby się do spożycia przez ukrytych w schronach ludzi po wojnie atomowej, zajęło się kilka firm w Stanach Zjednoczonych. Jedna z nich – MacDonald-Bernier – miała swoją siedzibę w... Bostonie, przy ulicy Long Wharf. To właśnie jej zapuszkowana woda występuje w Falloucie 4. Deweloperzy skopiowali niemal wszystkie oznaczenia z oryginalnego opakowania, zmieniając jedynie nazwę producenta na „MacDougal-Bernard”.