Historia serii Grand Theft Auto – część 3

Dzisiaj, zgodnie z planem, kontynuujemy naszą opowieść o serii Grand Theft Auto, przenosząc się w czasie do roku 2001. Jak się już pewnie domyślacie, oznacza to, że niniejszy odcinek historii o sadze Rockstar Games jest wyjątkowy, gdyż traktuje o trzeciej, najbardziej przełomowej odsłonie GTA - części, która na zawsze zmieniła oblicze komputerowej rozrywki.

Podczas prac nad „trójką” deweloperzy zdecydowali się na dość odważny krok – postanowili wypuścić swoje dzieło najpierw na PlayStation 2 (cieszące się coraz większą popularnością), a dopiero potem zająć się jego pecetową konwersją. Nie obyło się przy tym bez zgrzytów, do czego przyczyniły się zresztą wydarzenia z 11 września 2001. Po pamiętnym zamachu terrorystycznym na World Trade Center Dan Houser, szef nowojorskiego oddziału Rockstar Games poinformował, że premiera gry opóźni się o kilka tygodni, gdyż programiści chcą wprowadzić do projektu kilka zmian. Z produktu wycięto m.in. postać rewolucjonisty Darkela. Zmieniono także kolorystykę wozów policyjnych, aby nie kojarzyły się one z zapracowanymi funkcjonariuszami NYPD, lecz z policją Los Angeles, będącą wówczas w cieniu swej siostry z Nowego Jorku. Toczono również dyskusje nad samolotem-nielotem Dodo, który ostatecznie w grze pozostawiono, ale nie umożliwiono mu wzbijania się w powietrze na dłużej niż kilkanaście sekund. W efekcie rynkowy debiut GTA 3 odbył się z niewielkim poślizgiem. Zamiast 2 października, produkcja pojawiła się w sklepach 22 dnia tegoż miesiąca.

Rzeczą, która najbardziej przyciągała do gry posiadaczy PS2, była trójwymiarowa oprawa graficzna, wykonana z pomocą silnika RenderWare. Nigdy wcześniej bowiem wirtualny świat nie był tak bogaty w obiekty i sterowanych przez AI ludzi, którzy tworzyli razem wielkie, tętniące życiem miasto.

Owa metropolia to oczywiście Liberty City, a osobnikiem, jakim możemy w grze sterować, jest wiecznie milczący Claude Speed. Młodzian ten jak każdy protagonista w serii GTA, pragnie stać się bossem przestępczego półświatka. Chłopak ma do zrealizowania kilka mniej lub bardziej istotnych celów, jak chociażby zemstę na swojej byłej dziewczynie, Catalinie, która o mało co nie wpędziła go do więzienia. Nasz podopieczny wykonuje więc misje na trzech połączonych ze sobą wyspach (Portland, Staunton Island i Shoreside Vale). Swoje zadania otrzymuje od kilkunastu charyzmatycznych szefów, których poznajemy w wykreowanych z pomysłem cutscenkach. Wśród questów trafiają się liczne zadania stworzone z przymrużeniem oka (np. zbieranie porozrzucanych na ulicy „świerszczyków”), a także aluzje do innych gier akcji, np. misja „Two-faced Tanner”, w której autorzy nabijają się z dwuwymiarowego policjanta, bohatera Drivera 2.

Fundamentalną rolę w GTA 3 spełniają dziesiątki nielicencjonowanych pojazdów, które podzielić można chociażby na auta dostawcze, rodzinne czy sportowe. Część z nich ma specjalne właściwości (np. unikalny, kuloodporny Patriot), inne są bardzo rzadko spotykane (samochód-lodziarnia). Pojazdy mogą ponadto poszczycić się kilkunastoma strefami uszkodzeń oraz niezwykle intuicyjnym modelem sterowania, stąd też cieszy fakt, że najciekawsze z wozów dane jest nam przechowywać w garażach, umiejscowionych przy kryjówkach Claude’a. Przestrzenie między wyspami możemy natomiast pokonywać dzięki kilku rodzajom motorówek, gdyż nasz bohater sam z siebie pływać nie potrafi.

W walkach z oponentami pozwolono nam z kolei używać snajperki, przydatnej np. w eliminowaniu stróżów prawa, którzy spuszczają się po linie z helikoptera, aby nas zaaresztować. Potyczki z policją są zresztą bardzo nośnym tematem, gdyż to one (między innymi) przyczyniły się do zakazania sprzedaży GTA 3 w Australii. Na decyzje polityków z Kraju Kangurów miał wpływ także silnie rozbudowany kontekst seksualny – w grze można odbywać stosunki z prostytutkami, a także pracować dla właściciela domu publicznego, opiekując się na jego polecenie pannami lekkich obyczajów.

Z rzeczy wartych wzmianki na pewno wyróżnić można jeszcze możliwość prowadzenia ostrzału w trakcie jazdy samochodem (drive-by) oraz świetną ścieżkę dźwiękową, złożoną ze stacji radiowych, w których większość utworów nagrano specjalnie na potrzeby Grand Theft Auto 3. Nie wolno także zapominać o licznych dodatkach do gry, stworzonych przez społeczność fanów w związku z pecetową wersją tytułu.

Edycja blaszkowa zadebiutowała na rynku w maju 2002, odróżniając się od swego pierwowzoru z PS2 lepszą oprawą wizualną (wyższa rozdzielczość, szczegółowość tekstur). Wkrótce potem rozpoczęły się spory pomiędzy zwolennikami swobody, jaką gwarantowało GTA 3, a entuzjastami wciągającej fabuły i klimatu, które zaserwowano w konkurencyjnej Mafii. Nie zmieniło to faktu, że obie pozycje były znakomite i wywarły wpływ na projekty wielu studiów developerskich. W odniesieniu do niektórych gier zaczęto nawet stosować określenie „klon GTA”.

Sukces trzeciej odsłony serii Rockstar Games objawił się również w formie finansowej. „Trójka” w wersji na samo PS2 rozeszła się w zatrważającej liczbie 11 milionów egzemplarzy. W 2003 r. doszły do tego kolejne osiągnięcia, spowodowane przeniesieniem gry na Xboksa i wydaniem jej w ramach Double Packa wraz z Vice City. Przez moment planowano również wypuszczenie wersji na GameCube’a, ale na planach się skończyło.

Grand Theft Auto 3 zdobyło uznanie także i w naszym kraju, gdzie zostało wydane przez firmę Play-It – pierwotnie w angielskiej wersji językowej, do której następnie ukazał się patch polonizujący.

Premierą tak rewolucyjnego produktu Rockstar Games udowodniło, że ma w sobie ogromny potencjał, który przydałoby się wykorzystać w pracach nad kolejnymi odsłonami – teraz już w pełni trójwymiarowej - gry akcji. Nie czekając zbyt długo, zespół zaanonsował więc Grand Theft Auto Vice City…

Linki do poprzednich części:

Historia serii Grand Theft Auto – część 1

Historia serii Grand Theft Auto – część 2