The Elder Scrolls Online

The Elder Scrolls Online jest grą typu MMORPG. W przeciwieństwie do głównego nurtu serii TES, nad którym pieczę sprawuje zespół Bethesda Softworks dowodzony przez Todda Howarda, jego opracowanie powierzono ekipie ZeniMax Online Studios. Edycja na PC początkowo wymagała do zabawy opłacenia abonamentu. Z czasem jednak doczekała się konwersji na PlayStation 4 oraz Xboksa One. Debiut na nowych platformach stanowił okazję do zmiany tytułu na The Elder Scrolls Online: Tamriel Unlimited oraz do wprowadzenia nowego modelu dystrybucji, opartego na rozwiązaniu znanym między innymi z konkurencyjnego cyklu Guild Wars – od tej pory do zabawy wystarczy jednorazowy zakup gry, a za prawdziwe pieniądze można nabyć rozszerzenia i wirtualną walutę. Niemniej, chętni nadal mogą opłacać subskrypcję, która przyjęła formę opcjonalnej usługi ESO Plus, gwarantującej bonusy do zdobywanego doświadczenia i złota, pewną ilość wspomnianej wcześniej, wirtualnej gotówki oraz darmowy dostęp do rozszerzeń. Produkcja na przestrzeni lat doczekała się nie tylko wprowadzenia całej masy mniejszych lub większych zmian i usprawnień, lecz także kilku dużych, fabularnych rozszerzeń, takich jak Dark Brotherhood, Morrowind, Elsweyr czy Greymoor.

Fabuła

Akcja TESO rozgrywa się na tysiąc lat przed wydarzeniami opowiedzianymi w najpopularniejszej odsłonie cyklu The Elder Scrolls, czyli Skyrim. Jej zawiązanie następuje w chwili, kiedy ród Thern postanowił rozpocząć walkę o odzyskanie utraconej przez Cesarstwo Tamriel potęgi i podpisał traktat z potężnym nekromantą. Mannimarco, bo tak nazywał się ów mroczny mag, działał jednak na dwa fronty i jednocześnie knuł z Molag Balem – daedrycznym księciem, którego celem było zdobycie władzy nad światem. Niepożądanym efektem owego przymierza było otwarcie wrót do Otchłani w Cesarskim Mieście. W ten sposób do świata śmiertelników przedarły się hordy pomniejszych daedr – demonicznych istot siejących śmierć i zniszczenie.

W odpowiedzi na sprowadzony kataklizm, walkę o wpływy rozpoczęły trzy zwaśnione stronnictwa. Pierwszym z nich jest Pakt Ebonheart, zawiązany przez Nordów, Dunmerów i Argonian; kolejne to Dominium Aldmeru, zrzeszające Altmerów, Bosmerów i Khajiitów; trzecim i ostatnim jest Przymierze Daggerfall – w jego wskład wchodzą Orkowie, Bretoni i Redgardowie. Gracz może reprezentować jedno z nich, dążąc do ostatecznego celu, jakim jest pokonanie mrocznych sił i zdobycie stolicy kraju.

Mechanika

Zabawę z ESO rozpoczynamy od stworzenia postaci reprezentującej jedną z dziesięciu dostępnych ras oraz kilku odmiennych klas. Na liście tych ostatnich znalazł się wszechstronny Dragonknight, Nightblade (skoncentrowany na cichej eliminacji przeciwników), Sorcerer (czyli typowy mag) oraz Templar będący tutejszym odpowiednikiem Paladyna. Rozległy, otwarty świat gry obejmuje kilka prowincji Cesarstwa Tamriel. Oprócz Skyrim, czyli ojczyzny Nordów, w podstawowej wersji gry możemy odwiedzić skrawek krainy Morrowind, fragment Cyrodiil (gdzie mieści się stolica imperium), czy choćby Elsweyr, skąd wywodzi się rasa Khajiitów. Warto odnotować, że każda z dziewięciu udostępnionych krain charakteryzuje się odmienną topografią terenu, roślinnością oraz dominującą architekturą.

Sam schemat rozgrywki czerpie całymi garściami z dorobku serii – akcję możemy obserwować zarówno zza pleców bohatera (TPP), jak i z perspektywy pierwszej osoby (FPP), a w toku przygody zajmujemy się nie tylko eksploracją, lecz także wykonywaniem rozmaitych zadań fabularnych i misji pobocznych oraz walką z napotkanymi przeciwnikami. Misje mogą nam zlecać zarówno pojedyncze postacie niezależne, jak i reprezentanci rozmaitych gildii, zrzeszających wojowników, magów i złodziei. Co się zaś tyczy starć z adwersarzami – rozgrywane są w czasie rzeczywistym, a w zależności od indywidualnych preferencji możemy w nich robić użytek zarówno z broni białej i dystansowej, jak i z czarów ofensywnych i defensywnych.

Warto nadmienić, że jedna z aktualizacji udostępnionych jakiś czas po premierze wprowadziła skalowanie przeciwników, których potencjał bojowy na bieżąco dostosowuje się do poziomu kontrolowanej przez gracza postaci. Owa funkcjonalność nosi miano One Tamriel, a dzięki niej po ukończeniu krótkiego samouczka cały świat staje przed nami otworem – tyczy się to zarówno wszystkich lokacji z podstawowej wersji gry, jak i miejsc debiutujących w kolejnych dodatkach.

W porównaniu z głównym nurtem cyklu, rozmaitym modyfikacjom poddano system rozwoju postaci. Prowadzony przez nas heros wciąż doskonali najczęściej używane umiejętności, jednak do zabawy wprowadzono również punkty doświadczenia, otrzymywane w zamian za realizację kolejnych misji. Nie należy zapominać, że w produkcji funkcjonuje rozbudowany system craftingu, obejmujący wytwarzanie nowego uzbrojenia i odzienia (kowalstwo, krawiectwo, stolarstwo) i rozszerzanie jego funkcjonalności o rozmaite efekty magiczne (zaklinanie), a nawet warzenie mikstur (alchemia).

Tryby gry

The Elder Scrolls Online oferuje zarówno warianty rozgrywki oparte na zasadach PvE, jak i tryby skoncentrowane na wieloosobowych kampaniach PvP, w których może brać udział nawet 200 graczy. Akcja tych drugich rozgrywa się na terenie prowincji Cyrodiil, a celem samym w sobie jest zdobycie cesarskiego tronu.

Kwestie techniczne

Pod względem jakości oprawy graficznej, Elder Scrolls Online nie może stawać w szranki z tuzami gatunku RPG. Poletko MMORPG-ów rządzi się jednak swoimi prawami, i trzeba przyznać, że biorąc pod uwagę jego specyfikę, produkcja naprawdę może się podobać. Bez wątpienia osobną wzmiankę zasługuje fakt, że wszystkie dialogi i wypowiedzi zostały udźwiękowione, a w postacie niezależne wcielili się profesjonalni aktorzy.

Ostatnia modyfikacja 2 lutego 2024